Γράφει ο Νάσος Κυριακίδης.
Από τους δημιουργούς του Despicable Me (Chris Renaud και Kyle Balda) έρχεται και το The Lorax, ένα animation, το οποίο έχει έντονο οικολογικό χαρακτήρα.
Αν και πάντα είμαι θετικά προκατειλημμένος όταν πάω να παρακολουθήσω μια ταινία, αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα είμαι ευχαριστημένος και με το αποτέλεσμα.
Χάρηκα πολύ λοιπόν που από την συγκεκριμένη ταινία δεν απογοητεύτηκα καθόλου.
Αντιθέτως ήταν πολύ καλύτερη από ότι περίμενα.
Βρισκόμαστε στην Thneed-Ville, μια πόλη όπου όλα μοιάζουν τέλεια και οι κάτοικοι δείχνουν ευδιάθετοι και ευτυχισμένοι...
Τα πάντα στην πόλη έχουν δημιουργηθεί από πλαστικό, μέταλλο και συνθετικά υλικά.
Ακόμα και τα δέντρα!
Όλα είναι προγραμματισμένα και λειτουργούν στην εντέλεια υπό την εποπτεία του επιχειρηματία-καθοδηγητή-φωστήρα της πόλης, Alosius O΄Hare.
Εμείς παρακολουθούμε ένα 12χρονο αγόρι, τον Ted, ο οποίος θέλει να κερδίσει το ενδιαφέρον του κοριτσιού των ονείρων του, Audrey.
Όταν εκείνη του εκμυστηρεύεται ότι θα ήθελε ένα αληθινό δέντρο, τότε εκείνος θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να βρει ένα και να της το φέρει.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που κάποιος είδε ένα χνουδόδεντρο. ( Έτσι απεικονίζονται τα δέντρα, αντί για φύλλα έχουν χνούδι).
Με προτροπή της γιαγιάς του, ο Ted θα έρθει σε επικοινωνία με έναν μυστηριώδη άνδρα, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να τον βοηθήσει.
Θέλοντας να τον συναντήσει, θα βγει από την πόλη και θα διαπιστώσει ότι οι κάτοικοι βρίσκονται αποκομμένοι από όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Το τοπίο εκτός Thneed-Ville, είναι ένας απέραντος κατεστραμμένος χώρος και μοιάζει σαν προήρθε ύστερα από μια μεγάλη οικολογική καταστροφή.
Μέσα από τις ιστορίες του απομονωμένου, μυστηριώδη άνδρα, ο Ted θα έρθει σε επαφή με τον Lorax και θα μάθει το τι ήταν αυτό που οδήγησε στην παρούσα κατάσταση.
Ο Lorax είναι ο προστάτης του δάσους και μέσα από flashbacks αφηγήσεις, ανακαλύπτουμε τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτό το τραγικό αποτέλεσμα.
Η λέξη “unless” (αν δεν), μας συντροφεύει από την αρχή σχεδόν της ταινίας, αλλά στο τέλος ολοκληρώνεται η πρόταση και μαθαίνουμε το νόημά της.
Η ταινία έχει έντονα-ζωηρά χρώματα και διεγείρει την φαντασία.
Περιέχει επίσης αστείους χαρακτήρες, όπως τον επίμονο και αθώο Ted, τον αχώνευτο, μικροσκοπικό κακό O΄Hare που χτυπιέται σαν πινέζα, μέχρι και την άπαιχτη γιαγιά Norma, η οποία είναι όλα τα λεφτά.
Την παράσταση όμως κλέβουν ο πεισματάρης αλλά αξιαγάπητος Lorax και τα γλυκούλικα και ξεκαρδιστικά αστεία ζώα του δάσους.
Υπάρχουν πολλές στιγμές γέλιου κατά τη διάρκεια, αλλά επίσης η ταινία καταφέρνει να περάσει επιτυχώς και κοινωνικά μηνύματα.
Εκτός από τα τραγούδια και γενικότερα την ευχάριστη ατμόσφαιρα που δημιουργείται, υπάρχουν και στιγμές συγκίνησης.
Ο θεσμός της οικογένειας, η απληστία-ματαιοδοξία της ανθρώπινης φύσης και η αλλοτρίωση του ανθρώπου είναι μερικά από τα θέματα που θίγονται στην ταινία. Είναι πολύ εύκολο κάποιος να ξεπεράσει τα όρια και να βλάψει κάποιον/κάτι άλλο, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να επανορθώσει.
Ο σεβασμός στη φύση και η αγάπη για το περιβάλλον στο οποίο ζούμε είναι το κύριο μήνυμα που μεταδίδεται.
Μας προτρέπει στο να ενδιαφερθούμε ουσιαστικά, ο καθένας μας ξεχωριστά και μετά όλοι μαζί συσπειρωμένοι για τη διάσωση της χλωρίδας και της πανίδας του πλανήτη.
Το The Lorax έχει ήδη ξεκινήσει την προβολή του στην Αμερική και έχει αποφέρει μέχρι στιγμής εισπράξεις πάνω από $200 εκατομμύρια στα ταμεία.
Οι κριτικές που έχει λάβει όμως είναι ανάμεικτες.
Ο λόγος είναι ότι παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια ταινία με αρκετές στιγμές γέλιου, πολλοί πιστεύουν ότι δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που δημιούργησε το παιδικό βιβλίο στο οποίο βασίστηκε.
Ο συγγραφέας Dr.Seuss έδωσε στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι, το όνομά του, Ted (Theodor Seuss) και της συζύγου του, Audrey.
Το The Lorax πρωτοδημοσιεύτηκε το 1971 με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Υπήρξαν κριτικές που θεωρούν ότι κατά τη μεταφορά στο cinema, οι συγγραφείς της ταινίας δεν διατήρησαν την αίσθηση και το πνεύμα του βιβλίου και υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα κατώτερο προϊόν, όμοιο του οποίου το Hollywood έχει συνηθίσει να παράγει.
Εγώ δεν θα συμμεριστώ αυτήν την άποψη, αν και δεν ήμουν εξοικειωμένος με την ιστορία και ούτε έχω διαβάσει το βιβλίο, για αυτό και δεν μπορώ να τα συγκρίνω.
Αυτές οι αντιδράσεις πιστεύω ότι μάλλον είναι υπερβολικές, άλλωστε μιλάμε για μια ταινία που σίγουρα θα παρακολουθήσουν περισσότερο οι νεαρότερες ηλικίες και σίγουρα θα διασκεδάσουν και ενδεχομένως να προβληματιστούν και λίγο.
Εν κατακλείδι εμένα μου άρεσε πολύ και τη συνιστώ ανεπιφύλαχτα σε όλες τις ηλικίες.
Στις ελληνικές αίθουσες από 5 Απριλίου.
The Lorax trailer από FilmBoy-gr
