Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Το 2011 ήταν η χρονιά των comics, φέτος μάλλον είναι αυτή των sequels.
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει και το Men In Black 3.
Μετά από μια δεκαετία οι Άντρες Με Τα Μαύρα επανέρχονται για να σώσουν τον κόσμο και στο μυαλό μας επιστρέφει η ιστορία των ιδιόρρυθμων πρακτόρων.
Το πρώτο μας άρεσε αλλά το δεύτερο σχεδόν κατέστρεψε την σειρά.
Ευτυχώς το 3ο ήρθε για να επαναφέρει τα πράγματα στην θέση τους.
Και δεν θα σας πω ψέματα, προσωπικά ούτε ιδιαίτερα fan του Tommy Lee Jones είμαι, ούτε με τρελαίνει το concept του Men In Black.
Όμως, μπορώ να σας πω με σιγουριά πως αυτό το τρίτο μέρος ήταν τελείως διαφορετικό και πολύ καλύτερο από το δεύτερο...
Χωρίς πολλές εισαγωγές, το σενάριο μας τοποθετεί γρήγορα στο παρόν της ταινίας.
Οι δυο ,θρυλικοί πλέον, πράκτορες βρίσκονται ενώπιων μιας παγκόσμιας καταστροφής.
Ένας τρελός εξωγήινος που είχαν καταφέρει να φυλακίσουν απέδρασε και είναι πιο δυνατός από ποτέ.
Το μόνο που θέλει είναι να πάρει εκδίκηση και αυτό το καταφέρνει γυρίζοντας πίσω στο χρόνο.
Έτσι, ο πράκτορας J (Will Smith) μόνος του πλέον πρέπει να προσπαθήσει να αποτρέψει την καταστροφή του κόσμου.
Για να το καταφέρει αυτό όμως πρέπει και αυτός να ταξιδέψει στον χωροχρόνο πριν να είναι αργά.
Έτσι, ο πράκτορας J όχι μόνο έχει να αντιμετωπίσει τον παρανοϊκό εξωγήινο αλλά και να προσαρμοστεί στο, όχι και τόσο φιλικό για αυτόν, παρελθόν.
Μέσα από μια σειρά τραγικών συγκυριών και με αρκετή δόση χιούμορ, τελικά φτάνει στα αρχηγεία των Men In Black και βρίσκει τον συνεργάτη του, τον πράκτορα Κ (Josh Brolin, True Grit), μόνο που σε αυτή την εκδοχή των γεγονότων ο πράκτορας K είναι πολύ νεότερος.
Όταν η ομάδα συσπειρώνεται τα περιθώρια έχουν στενέψει.
Οι δυο φίλοι πρέπει να καταφέρουν να φυλακίσουν το διαστημικό τέρας και να διαφυλάξουν το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το σενάριο τουλάχιστον με την πρώτη μάτια, δεν έχει πολλά να πει.
Η back to the past εκδοχή των Ανδρών Με Τα Μαύρα φαντάζει γελοία αλλά διασώζεται από τις ατάκες και την έντονη χιουμοριστική διάθεση.
Σίγουρα το δίδυμο Will Smith και Josh Brolin δεν είναι τόσο ταιριαστό όσο αυτό του Smith με τον Tommy Lee Jones.
Όμως, αυτό που σώζει την παρτίδα είναι ο εκφυλισμός της Αμερικανικής Ιστορίας.
Γιατί όσο κοινότυπη και αν φαντάζει η επιστροφή στο παρελθόν για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, κανείς δεν περίμενε τέτοια αλλοίωση των ιστορικών γεγονότων.
Μέσα από τα μάτια των πρακτόρων βλέπουμε όχι μόνο την εκτόξευση του Apollo 11 αλλά και την «αληθινή» ιστορία πίσω από τον μύθο του Andy Warhol.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται, η διακωμώδηση των ιστορικών γεγονότων είναι αυτή που σε κάνει να το διασκεδάζεις.
Γιατί αυτή την εκδοχή της δεκαετίας του 60 κανείς μας δεν θα μπορούσε να την φανταστεί.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους διάλογους.
Ενώ δεν έχουν να προσφέρουν κάτι το ουσιαστικό, οι λιγοστές ατάκες που ακούγονται είναι πραγματικά πετυχημένες, ενώ ακόμα και τα κλισέ είναι όμορφα δοσμένα και δεν σε κάνουν να βαριέσαι .
Στην σκηνοθεσία, ο Barry Sonnenfeld σε καμία περίπτωση δεν συγκινεί.
Έχουμε την τυπική προσέγγιση παρόμοιων ταινιών και το μόνο ουσιαστικά αξιόλογο είναι το CGI.
Φυσικά μιλάμε για μια ακριβή παράγωγη που διατηρεί υψηλά standards.
Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι καλύτερη.
Στο επίπεδο των ερμηνειών έχουμε αρκετά να πούμε.
Ο Will Smith που είναι ειδικός σε τέτοιου τύπου έργα υποδύεται με άνεση τον χαρακτήρα του.
Εξαιτίας της μικρής συμμετοχής του Tommy Lee Jones, ο Will Smith είναι πλέον και καθαρά ο πρωταγωνιστής της τρίτης ταινίας παίρνοντας πρωτοβουλίες και παριστάνοντας αυτό που γνωρίζει καλά, δηλαδή τον πράκτορα με μαύρη κουλτούρα.
Ακόμα, οφείλω να ομολογήσω πως και ο Josh Brolin υποδύεται και αυτός πειστικά τον ρόλο του ξυνού και άκαμπτου πράκτορα K.
Η ομοιότητα του με τον Tommy Lee Jones είναι προφανής και φαντάζει ταιριαστός ως αντικαταστατής του.
Στην ταινία εμφανίζονται και άλλα αστέρια του ...ευρύτερου Hollywood, όπως η τραγουδίστρια Nicole Scherzinger και η ποιοτική Emma Thomson (Harry Poter and the Deathly Hallows: Part 2), η συμμέτοχη τους όμως είναι μικρή θυμίζοντας σχεδόν cameo εμφάνιση.
Σε καμία περίπτωση οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν επεμβαίνουν στην δράση καθώς το έργο συγκεντρώνεται στο πρωταγωνιστικό δίδυμο.
Συνολικά το Men In Black 3 είναι μια ευχάριστη ταινία που ευτυχώς δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά.
Έχει τα καλά της σημεία και καταφέρνει να σε κάνει να γελάσεις σε στιγμές.
Φυσικά, δεν θα συγκλονίσει τους πιστούς φίλους των sci-fi ταινιών αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσει τους fan της σειράς.
Δεν ξέρω αν έφταιγε το απογοητευτικό δεύτερο μέρος, αλλά το MIB3 κατάφερε να με κερδίσει.
Μέσα από τις αστείες σκηνές αλλά και από τα κλισέ του μου έφερε στο μυαλό μια δόση cult από 90's.
Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει και το Men In Black 3.
Μετά από μια δεκαετία οι Άντρες Με Τα Μαύρα επανέρχονται για να σώσουν τον κόσμο και στο μυαλό μας επιστρέφει η ιστορία των ιδιόρρυθμων πρακτόρων.
Το πρώτο μας άρεσε αλλά το δεύτερο σχεδόν κατέστρεψε την σειρά.
Ευτυχώς το 3ο ήρθε για να επαναφέρει τα πράγματα στην θέση τους.
Και δεν θα σας πω ψέματα, προσωπικά ούτε ιδιαίτερα fan του Tommy Lee Jones είμαι, ούτε με τρελαίνει το concept του Men In Black.
Όμως, μπορώ να σας πω με σιγουριά πως αυτό το τρίτο μέρος ήταν τελείως διαφορετικό και πολύ καλύτερο από το δεύτερο...
Χωρίς πολλές εισαγωγές, το σενάριο μας τοποθετεί γρήγορα στο παρόν της ταινίας.
Οι δυο ,θρυλικοί πλέον, πράκτορες βρίσκονται ενώπιων μιας παγκόσμιας καταστροφής.
Ένας τρελός εξωγήινος που είχαν καταφέρει να φυλακίσουν απέδρασε και είναι πιο δυνατός από ποτέ.
Το μόνο που θέλει είναι να πάρει εκδίκηση και αυτό το καταφέρνει γυρίζοντας πίσω στο χρόνο.
Έτσι, ο πράκτορας J (Will Smith) μόνος του πλέον πρέπει να προσπαθήσει να αποτρέψει την καταστροφή του κόσμου.
Για να το καταφέρει αυτό όμως πρέπει και αυτός να ταξιδέψει στον χωροχρόνο πριν να είναι αργά.
Έτσι, ο πράκτορας J όχι μόνο έχει να αντιμετωπίσει τον παρανοϊκό εξωγήινο αλλά και να προσαρμοστεί στο, όχι και τόσο φιλικό για αυτόν, παρελθόν.
Μέσα από μια σειρά τραγικών συγκυριών και με αρκετή δόση χιούμορ, τελικά φτάνει στα αρχηγεία των Men In Black και βρίσκει τον συνεργάτη του, τον πράκτορα Κ (Josh Brolin, True Grit), μόνο που σε αυτή την εκδοχή των γεγονότων ο πράκτορας K είναι πολύ νεότερος.
Οι δυο φίλοι πρέπει να καταφέρουν να φυλακίσουν το διαστημικό τέρας και να διαφυλάξουν το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το σενάριο τουλάχιστον με την πρώτη μάτια, δεν έχει πολλά να πει.
Η back to the past εκδοχή των Ανδρών Με Τα Μαύρα φαντάζει γελοία αλλά διασώζεται από τις ατάκες και την έντονη χιουμοριστική διάθεση.
Σίγουρα το δίδυμο Will Smith και Josh Brolin δεν είναι τόσο ταιριαστό όσο αυτό του Smith με τον Tommy Lee Jones.
Όμως, αυτό που σώζει την παρτίδα είναι ο εκφυλισμός της Αμερικανικής Ιστορίας.
Γιατί όσο κοινότυπη και αν φαντάζει η επιστροφή στο παρελθόν για μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, κανείς δεν περίμενε τέτοια αλλοίωση των ιστορικών γεγονότων.
Μέσα από τα μάτια των πρακτόρων βλέπουμε όχι μόνο την εκτόξευση του Apollo 11 αλλά και την «αληθινή» ιστορία πίσω από τον μύθο του Andy Warhol.
Και όσο περίεργο και αν ακούγεται, η διακωμώδηση των ιστορικών γεγονότων είναι αυτή που σε κάνει να το διασκεδάζεις.
Γιατί αυτή την εκδοχή της δεκαετίας του 60 κανείς μας δεν θα μπορούσε να την φανταστεί.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους διάλογους.
Ενώ δεν έχουν να προσφέρουν κάτι το ουσιαστικό, οι λιγοστές ατάκες που ακούγονται είναι πραγματικά πετυχημένες, ενώ ακόμα και τα κλισέ είναι όμορφα δοσμένα και δεν σε κάνουν να βαριέσαι .
Στην σκηνοθεσία, ο Barry Sonnenfeld σε καμία περίπτωση δεν συγκινεί.
Έχουμε την τυπική προσέγγιση παρόμοιων ταινιών και το μόνο ουσιαστικά αξιόλογο είναι το CGI.
Φυσικά μιλάμε για μια ακριβή παράγωγη που διατηρεί υψηλά standards.
Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι καλύτερη.
Ο Will Smith που είναι ειδικός σε τέτοιου τύπου έργα υποδύεται με άνεση τον χαρακτήρα του.
Εξαιτίας της μικρής συμμετοχής του Tommy Lee Jones, ο Will Smith είναι πλέον και καθαρά ο πρωταγωνιστής της τρίτης ταινίας παίρνοντας πρωτοβουλίες και παριστάνοντας αυτό που γνωρίζει καλά, δηλαδή τον πράκτορα με μαύρη κουλτούρα.
Ακόμα, οφείλω να ομολογήσω πως και ο Josh Brolin υποδύεται και αυτός πειστικά τον ρόλο του ξυνού και άκαμπτου πράκτορα K.
Η ομοιότητα του με τον Tommy Lee Jones είναι προφανής και φαντάζει ταιριαστός ως αντικαταστατής του.
Στην ταινία εμφανίζονται και άλλα αστέρια του ...ευρύτερου Hollywood, όπως η τραγουδίστρια Nicole Scherzinger και η ποιοτική Emma Thomson (Harry Poter and the Deathly Hallows: Part 2), η συμμέτοχη τους όμως είναι μικρή θυμίζοντας σχεδόν cameo εμφάνιση.
Σε καμία περίπτωση οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν επεμβαίνουν στην δράση καθώς το έργο συγκεντρώνεται στο πρωταγωνιστικό δίδυμο.
Συνολικά το Men In Black 3 είναι μια ευχάριστη ταινία που ευτυχώς δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά.
Έχει τα καλά της σημεία και καταφέρνει να σε κάνει να γελάσεις σε στιγμές.
Φυσικά, δεν θα συγκλονίσει τους πιστούς φίλους των sci-fi ταινιών αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσει τους fan της σειράς.
Δεν ξέρω αν έφταιγε το απογοητευτικό δεύτερο μέρος, αλλά το MIB3 κατάφερε να με κερδίσει.
Μέσα από τις αστείες σκηνές αλλά και από τα κλισέ του μου έφερε στο μυαλό μια δόση cult από 90's.
Στις ελληνικές αίθουσες από τη Feelgood στις 24 Μαίου.
Men In Black 3 trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
