Μετά από 9 χρόνια απουσίας, η αυθεντική τρελοπαρέα του American Pie επιστρέφει σε νέες περιπέτειες.
Ναι, δεν πρόκειται για ένα ακόμα άθλιο American Pie Presents.
Αυτή την φορά όλοι οι παλιοί και αγαπημένοι πρωταγωνιστές ενώνονται σε αυτό το τελευταίο κεφαλαίο της ιστορίας.
Με αφορμή ένα reunion party του σχολείου τους η ομάδα επιστρέφει στην πόλη που μεγάλωσε και οι γκάφες ξεκινούν.
Ο Jim (Jason Biggs) και η Μichelle Levenstein (Alyson Hannigan, Love Wedding Marriage) έχοντας πλέον παντρευτεί και έχοντας αποκτήσει ένα παιδί αντιμετωπίζουν προβλήματα, σεξουαλικής φύσης κυρίως, στον γάμο τους...
Ο Oz (Chris Klein) έχει γίνει διάσημος παρουσιαστής αθλητικής εκπομπής και ζει στον παράξενο κόσμο του L.A μαζί με την κοπέλα του.
Ο Kevin (Thomas Ian Nicholas, Fading of the Cries) είναι παντρεμένος και αυτός και έχει πάρει τον ρολό της «νοικοκυράς» αφού ασχολείται με τα οικιακά.
Ο Finch (Eddie Kaye Thomas, A Very Harold & Kumar 3D Christmas) ζει μια αγρία ζωή ταξιδεύοντας και ριψοκινδυνεύοντας ενώ ο Stiffler (Seann William Scott, Cop Out) παραμένει ο Stiffler οντάς περιορισμένος ωστόσο μέσα σε μια τυπική δουλειά γραφείου.
Όπως είναι φανερό, κανείς από την ομάδα δεν περίμενε να καταλήξει να ζει με αυτόν τον τρόπο.
Έτσι, όλοι τους ελπίζουν πως αυτό το reunion θα είναι αφορμή για αλλαγές αλλά και για μια μικρή απόδραση από την πραγματικότητα.
Με αυτόν τον τρόπο η θρυλική παρέα συγκροτείται, το μόνο πρόβλημα είναι πως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως φαντάζονταν.
Οι παλιοί έρωτες επιστρέφουν - Tara Reid (The Fields) και Mena Suvari - για τον Oz και τον Kevin, o Jim βρίσκει τον πατέρα του (Eugene Levy, Night at the Museum: Battle of the Smithsonian) θλιμμένο και πιο παράξενο από ποτέ εξαιτίας του χαμού της μητέρας του και αδυνατεί να προσφέρει όσα υποσχέθηκε στην γυναικά του, ενώ ο Stiffler ονειρεύεται να επαναφέρει στην ζωή τις ένδοξες στιγμές της ανεμελιάς και των τρελών party.
Οι παλιοί έρωτες επιστρέφουν - Tara Reid (The Fields) και Mena Suvari - για τον Oz και τον Kevin, o Jim βρίσκει τον πατέρα του (Eugene Levy, Night at the Museum: Battle of the Smithsonian) θλιμμένο και πιο παράξενο από ποτέ εξαιτίας του χαμού της μητέρας του και αδυνατεί να προσφέρει όσα υποσχέθηκε στην γυναικά του, ενώ ο Stiffler ονειρεύεται να επαναφέρει στην ζωή τις ένδοξες στιγμές της ανεμελιάς και των τρελών party.
Έτσι, καθώς το σενάριο αρχίζει να δένει παρανοϊκές καταστάσεις αρχίζουν να συμβαίνουν και οι πρωταγωνιστές βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής ξανά.
Φυσικά, η συμπεριφορά των νέων έχει αλλάξει, οι παλιοί τους συμμαθητές έχουν και αυτοί μεγαλώσει και ρουτινιάσει, τα party έχουν ένα τελείως διαφορετικό χαρακτήρα και ο Jim προσεγγίζεται από μια πολύ μικρότερη του.
Όλοι αναπολούν την εποχή που ήταν μαθητές αλλά η πραγματικότητα τους επιφυλάσσει περίεργα παιχνίδια.
Το σενάριο πέρα από ευφάνταστο είναι και αρκετά χιουμοριστικό.
Οι διάλογοι είναι έξυπνοι και οι χαρακτήρες καλοδομημένοι.
Η αλήθεια είναι πως περίμενα μια πιο άγρια τροπή των γεγονότων και ένα πιο «τολμηρό» γράψιμο που να ταιριάζει στο σήμερα, αλλά όλα αυτά παραβλέπονται εάν αναλογιστεί κανείς το πόσο μας έχει λείψει αυτή η παρέα.
Η σκηνοθεσία των John Hurwitz και Hayden Scholssberg φυσικά δεν εντυπωσιάζει, ωστόσο, είναι αυτό που περίμενες για μια τέτοια ταινία.
Οι τοποθεσίες είναι όμορφες ενώ και η όλη αισθητική του party καλύπτει τις απαιτήσεις μου.
Γεγονός είναι ότι κανείς από το cast του American Pie δεν έκανε ιδιαίτερη καριέρα.
Και αυτό απεικονίζεται κατά κάποιο τρόπο και στην ταινία.
Όλοι τους φαίνονται λίγο σκουριασμένοι και φυσικά αλλαγμένοι.
Οι ερμηνείες των Biggs, Hannigan και Levy είναι αξιόλογες, ωστόσο οι Kaye Thomas και Chris Klein μοιάζουν τελείως άνευροι.
Η αλήθεια είναι πως το ερμηνευτικό κομμάτι δεν βρίσκεται και στα καλύτερα του αφού και οι γυναικείες παρουσίες δεν σε κερδίζουν.
Ειδικότερα η Tara Reid που είναι αγνώριστη από τις πλαστικές, στην κυριολεξία δυσκολεύεται να χαμογελάσει.
Εκεί όμως που τελειώνουν όλοι αυτοί αρχίζει ο Seann William Scott που υποδυόμενος τον Stiffler αποδεικνύει πως είναι ο ρόλος της ζωής του.
Όχι μόνο οι ατάκες του είναι εξαιρετικές αλλά και ο τρόπος που ερμηνεύει αυτόν τον για πάντα καμένο έφηβο είναι καταπληκτικός.
Είναι αυτονόητο πως εάν κανείς αναλύσει το American Pie Reunion θα βρει πολλά ψεγάδια.
Με μια πρώτη μάτια, το σενάριο είναι καλοδουλεμένο αλλά στην συνέχεια χάνεται κάπου μέσα στα party και μένει στάσιμο - ενώ και τα ίδια τα party όσο και το χιούμορ τα βρήκα σχετικά συντηρητικά για American Pie.
Και δεν αναφέρομαι στο θέμα του γυμνού ή της «βρωμιάς» των αστείων αλλά στην ουσία τους.
Γιατί το American Pie Reunion επιλέγει έναν πιο σίγουρο δρόμο χωρίς να παίρνει πολλά ρίσκα.
Έχοντας τον μύθο του παρελθόντος στις πλάτες του επιλεγεί την εύκολη λύση, δηλαδή, ένα εύκολο teen χιούμορ χωρίς ιδιαίτερα έξυπνες ατάκες, ενώ και οι καταστάσεις που εξελίσσονται κατά την πορεία του έργου δεν είναι τόσο εξωφρενικές όσο φαίνονταν αρχικά.
Και μην το πάρετε στραβά.
Εάν πάτε να το δείτε θα γελάτε καθόλη την διάρκεια του έργου.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν προσφέρει κάτι το καινούργιο ή το αυθεντικό παρόλη την προϊστορία που έχει.
Ο Jim ως αφελής και γκαφατζής ενήλικας βάζει την πινελιά του ενώ και ο Stiffler κάνει τα δικά του με τον ξεχωριστό του τρόπο.
Δεν ξέρω εάν φταίνε οι αναμνήσεις ή η ευχάριστη αίσθηση του γνώριμου που σου βγάζει εξ'αρχής αλλά εγώ το συμπάθησα το νέο American Pie με όλα του τα ψεγάδια.
Η αντροπαρέα άν και πλήρως αλλαγμένη ακόμα φαίνεται πως το έχει ενώ τα κορίτσια του έργου δυστυχώς δεν ανταποκρίνονται στις αναμνήσεις μας.
Η πικρία του ότι όλοι οι ηθοποιοί έχουν μεγαλώσει άσχημα και χωρίς να έχουν καταφέρει κάτι το αξιοσημείωτο φεύγει μέσα από αυτή την προσπάθεια να γίνουν και πάλι παιδιά.
Εάν και κάτι μου λέει πως αυτό το American Pie δεν ήταν και το τελευταίο της σειράς ελπίζω να το ευχαριστηθείτε και εσείς.
Καλό σινεμά (πάντα ήθελα να το πω και εγώ).
American Reunion trailer 2 από FilmBoy-gr