Σας έχει τύχει ποτέ να βρεθείτε στην περίεργη κατάσταση του να προσπαθείτε να πείσετε τον εαυτό σας πως μια ταινία είναι καλή, ενώ στην πραγματικότητα δεν σας έπεισε;
Ε λοιπόν, αυτό έπαθα με το Ψαρεύοντας Σολομούς Στην Υεμένη.
Όσο και αν συμπαθώ τον Ewan McGregor και όσο και αν ανυπομονούσα να δω αυτή την ταινία, τελικά δεν κατάφερε να με αποζημιώσει.
Η υπόθεση αρχικά μας τοποθετεί στην Αγγλία του σήμερα όπου δυο παντελώς άγνωστοι και τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες εμπλέκονται σε μια ιδιόρρυθμη ιστορία.
Από την μια βλέπουμε τον Dr. Alfred Jones (Ewan McGregor, Haywire) και από την άλλη την Harriet (Emily Blunt, The Muppets)...
Ο ένας είναι λάτρης του ψαρέματος και ειδικός σε ζητήματα αλιείας και η άλλη απλό στέλεχος μιας μεγάλης εταιρίας.
Όταν όμως μια πρόταση ενός πάμπλουτου σεΐχη της Υεμένης (Amr Waked, Contagion) πέφτει στο τραπέζι, όλα αλλάζουν.
Γιατί αυτός ο σεΐχης έχει μεγάλα σχέδια.
Συγκεκριμένα, θέλει να δημιουργήσει ένα τεχνητό ποταμό και να φέρει στην Υεμένη σολομούς από την Βρετανία για να ασκήσει το αγαπημένο του χόμπι, το ψάρεμα.
Έτσι, η εταιρία της Harriet αναλαμβάνει αυτή την δύσκολη αποστολή και ζητάει την βοήθεια ενός ειδικού.
Φυσικά, ο Dr. Alfred Jones είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την δουλειά, παρόλο που δεν δείχνει ενδιαφέρον για ένα τέτοια φιλόδοξο εγχείρημα.
Ωστόσο, όταν το ζήτημα της μεταφοράς των ψαριών στην Υεμένη και της επιτυχίας αυτού του πειράματος γίνεται εθνικό για την Βρετανία εξαιτίας ενός διπλωματικού λάθους, τότε τα περιθώρια στενεύουν και οι δυο αταίριαστοι χαρακτήρες πρέπει να συνεργαστούν, όχι μόνο για να καταφέρουν να μεταφέρουν τα ψάρια στην Υεμένη αλλά και να ικανοποιήσουν τον σεΐχη.
Καθώς οι πρωταγωνιστές ταξιδεύουν σε αυτό το παράξενο μέρος για να επιβλέψουν τις εργασίες, έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους αλλά και γνωρίσουν τον πρίγκιπα.
Με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται αντιληπτό πως ο Dr. Alfred Jones δεν είναι απλά ένα fish freak αλλά και ένας μεσήλικας που παλεύει να διασώσει έναν ετοιμόρροπο γάμο, να ανακαλύψει την ζωή και να βρει νόημα μέσα σε μια αδιέξοδη δουλειά, ο πρίγκιπας δεν είναι απλά ένας πλούσιος που δεν ξέρει τι να κάνει τα λεφτά του αλλά και ένας οραματιστής που φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο και η Harriet δεν είναι απλά μια κοπέλα που κάνει την δουλειά που της ανέθεσαν αλλά και μια γυναίκα που αγωνιά για την τύχη του «αγοριού» της, αφού εκείνος είναι στρατιώτης και αγνοείται.
Η ιστορία, εάν και δείχνει να έχει ένα ενδιαφέρον αρχικά, στην πορεία ξεφτίζει, γίνεται αργή και χάνει την ουσία της.
Οι εξελίξεις είναι λίγες και αυτές αδιάφορες, ενώ για ανατροπές ούτε λόγος.
Δεν μπορώ να πω πως κουράζει, απλά δεν έχει ρυθμό και από ένα σημείο και μετά γίνεται προβλέψιμο και περιορίζεται σε κλισέ που δεν του ταιριάζουν.
Αν εξαιρέσεις τα τοπία αυτού του άγνωστου τόπου που λέγεται Υεμένη (...αν και τα γυρίσματα έγιναν στη Βρετανία και το Μαρόκο), τότε λίγα μένουν που να αξίζουν τον κόπο.
Ο Lasse Hallstrom του καταπληκτικού The Cider House Rules και του διασκεδαστικού Chocolat δυστυχώς έχει γίνει ο σκηνοθέτης του Dear John!
Φαίνεται να έχει ξεχάσει τον καλό εαυτό του αφού δεν καταφέρνει να σε κερδίσει με τα πλανά του, ούτε καν να αναδείξει τους διάλογους μεταξύ των πρωταγωνιστών.
Χάρη στο ενδιαφέρον cast κερδίζει κάποιους πόντους, αφού ο Ewan McGregor υποδύεται με σωστό τρόπο τον νευρωτικό αλλά σιωπηλό καθηγητή Alfred Jones και η Emily Blunt πείθει ως η διχασμένη γυναίκα που δεν ξέρει τι να επιλέξει.
Κατά τ'άλλα όμως, δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για σπουδαίες ερμηνείες ούτε για αξιομνημόνευτες σκηνές.
Εν ολίγης, το Salmon Fishing In Yemen είναι μια καθαρά σινεφίλ ταινία που δεν ξέρω κατά πόσο θα πείσει αυτούς που δεν έχουν συνηθίσει αυτό το τύπο κινηματογράφησης.
Χαρακτηρίζεται από μια μετριότητα στο σύνολο της, κάτι το οποίο την ωθεί στο να γίνεται αδιάφορη.
Η απογοήτευση μου δεν περιορίζεται μόνο στις δικές μου μεγάλες προσδοκίες αλλά και στο γεγονός ότι η ταινία θα μπορούσε να προσφέρει κάτι καλύτερο και πιο ξεκάθαρο στο καθαρά σινεφίλ κοινό της.
Στις ελληνικές αίθουσες από 5 Ιουλίου.
Salmon Fishing In The Yeman trailer από FilmBoy-gr