Γράφει ο Kostas Tsokos.
Για μια ακόμη φορά, η αναβίωση της βιντεοταινίας ή ξεπεσμένων κινηματογραφικών και σκληροτράχηλων ηρώων, επιστρέφει.
Σκοπός τους, να σαρώσουν επί της οθόνης ό,τι περπατάει, κολυμπάει, πετάει και γενικά ...ανασαίνει.
2 χρόνια πριν, ο Sylvester Stallone αποφάσισε να ρισκάρει και βλέποντας την όποια επιτυχία και σούσουρο προκάλεσαν τα καινούρια Ράμπο και Ρόκι, έδωσε ευκαιρία σε μια καινούρια ιδέα.
Κάλεσε λοιπόν τα action φιλαράκια του και απότισε ένα δικό του φόρο τιμής στις παλιές, κινηματογραφικές και μη, ταινίες δράσης...
Το πρώτο Εxpendables, όπως ορθά είπαν αρκετοί ήταν μια ειλικρινής και τίμια action movie.
Δεν έλειπαν ο χαβαλές και το παρείστικο κλίμα, δεν έλειπε και η δράση ενώ ο Mickey Rourke άφηνε πάλι το στίγμα του, στον χαρακτηριστικό μονόλογο του.
Το σενάριο όμως θύμιζε περισσότερο άλλη μια συνηθισμένη βιντεοταινία, παρά πραγματικό tribute.
Την πρώτη φορά που το είδα, έμοιαζε περισσότερο με μια μεγάλη εισαγωγή που την ακολούθησε ένα επιμηκυμένο φινάλε.
Στα μείον ήταν και τα ανύπαρκτα cameo των Willis - Σβάρτζι και η ελάχιστη παρουσία του Jet Li.
Γενικά όμως πέρναγες ένα ευχάριστο, τσιτωμένο 90λεπτο αδρεναλίνης, οπότε μικρό το κακό.
Αν συνυπολογίσουμε πως ουσιαστικά ήταν μια ανεξάρτητη R-rated περιπέτεια, που μάζευε διάφορους παλιούς και σύγχρονους action stars, ήταν επιτυχία.
Δεν είναι και λίγο από ένα μπάτζετ $70 εκατομμυριών, να φτάνεις τα $103 στην Αμερική και $274 παγκοσμίως.
Κάθε άλλο μάλιστα.
Είναι εισπράξεις που σε άνετα σε προτρέπουν να το εξελίξεις σε franchise.
Το ήδη προσχεδιασμένο sequel μπήκε λοιπόν στα σκαριά και ξεκίνησε σιγά σιγά τα γυρίσματα.
Με όλα αυτά που ακούγαμε αναμέναμε το πραγματικό Expendables, με μόνο τον...Seagal να λείπει.
Να πω την αλήθεια, περίμενα μια ταινιάρα για το είδος ...και με δίχασε.
(σ.σ.: τζάμπα πορωνόμουν στα σχετικά ποστ για τα κλιπάκια).
Στους γνώριμους μας απ΄την πρώτη ταινία Sylvester Stallone, Jason Statham, Dolph Lundgren, Jet Li, Randy Couture και Terry Crews, προστέθηκε ο νεαρός αδελφός του Chris "Thor" Hemsworth, Liam Hemsworth και η ασιατική παρουσία της Yu Nan ως Maggie.
Πιο αξιοσημείωτη προσθήκη ο Jean-Claude Van Damme ως...κακός αυτή τη φορά, με τον Scott Adkins έναν απ΄τους καλύτερους action stars της γενιάς μας να υποδύεται το δεξί του χέρι.
Επίσης τα cameo των Bruce Willis και Arnold Schwarzenegger μεγάλωσαν, αν όχι σε κανονικούς ρόλους, τουλάχιστον σε κάτι παραπάνω από γκεστ εμφάνιση.
Η υπόθεση, όπως αναμενόταν δεν χρήζει και ιδιαίτερης ανάλυσης.
Οι Αναλώσιμοι, σε μια...'ρουτινιάρικη' γι'αυτούς αποστολή, θα τα κάνουν όλα ως συνήθως ...γης μαδιάμ.
Μέχρι που στην επόμενη που τους ανατίθεται, θα σκοτωθεί ένας από αυτούς.
Έτσι θα αποφασίσουν να εισχωρήσουν σε ξένα και εχθρικά εδάφη, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν εχθρούς που κάνουν εμπόριο παντοδύναμων όπλων, με σκοπό να καταστρέψουν ότι βρουν.
Στα θετικά πως υπάρχει μια εντονότερη διάθεση χαβαλέ και αυτοαναφορικότητας ενώ και η δράση είναι καλύτερη απ'την προηγούμενη ταινία.
Γιατί το μόνο σίγουρο ήταν πως η ταινία προσέφερε άφθονο χαβαλέ, χειροκροτήματα, γέλια και γενικότερη "feel good' ατμόσφαιρα, είτε έχει μεγαλώσει κανείς με ανάλογες ταινίες, είτε όχι.
Όσο για τη δράση, όση υπήρχε ήταν σίγουρα πολύ πιο καλοσκηνοθετημένη απ΄την πρώτη ταινία.
Εδώ ο Sly παρέδωσε τα ηνία στον Simon West των Con Air, General's Daughter, του Tomb Raider και του πρόσφατου The Mechanic με τον Jason Statham.
Εντυπωσιακή εισαγωγή, τα γνωστά σκληροπυρηνικά κοπανήματα και πετσοκοψίματα, πυροβολισμοί, εκρήξεις, μαχαιριές ...τα κορμιά και τα μαχαίρια γενικότερα!
Καλύτερος όλων ο Statham.
Ως πιο νέος, είχε περισσότερες αντοχές και η χημεία του ειδικά με το Stallone, σε έπειθε πως ήταν φιλαράκια από χρόνια.
Είχε ίσως και τις καλύτερες σκηνές δράσης, τις μόνες που είχαν κάποια σχετική χορογραφία, πέρα απ΄τους τυπικούς πυροβολισμούς.
Κύριες ατραξιόν φυσικά, η συνύπαρξη Sly, Schwarzy και Willis με ατάκες, σαρκαστική διάθεση και λεκτικές αναφορές σε Terminator, Rambo και Die Hard ενώ το cameo του υπερτιτανοτρισμέγιστου CHUCK NORRIS, ήταν για standing ovation από μόνο του.
Είσοδος με μουσική υπόκρουση Morricone, αυτοσαρκασμός με τα σχετικά ...facts ενώ σαν γενικότερο cameo ήταν μεγαλύτερο κι από αυτά των Willis, Schwarzy της πρώτης ταινίας.
Κυριολεκτικά ένας...Lone Wolf που εμφανιζότανε και εξαφανιζότανε απ΄το πουθενά.
Και μόνο ο...Chuck ξέρει που είναι αυτό το πουθενά.
Θα το διαμόρφωσε μόνος του, με καμιά στριφογυριστή κλωτσιά.
Η ίδια ειλικρίνεια και διάθεση για παρείστικο χαβαλέ ήταν εκεί.
Ταυτόχρονα όμως, επαναλάμβανε στον ίδιο βαθμό τα λάθη της πρώτης και θέλοντας να είναι φόρος τιμής στις παλιές - όχι απαραίτητα καλές - περιπέτειες, αναπαρήγαγε σε βαθμό αηδίας κάθε βαρετό κλισέ αυτών.
Αν η ταινία ήταν 90 λεπτά καθαρού βρωμόξυλου θα το προτιμούσα.
Αλλά μετά την εκρηκτικότατη αρχή κάνει μια αρκετά μεγάλη κοιλιά, με κλισέ λόγια και ερμηνείες, που καταλήγουν να σε κοιμίζουν.
Δεν μπορείς να αποζητάς κάτι παραπάνω απ΄τους Expendables, αλλά ηθελημένα ή όχι τραβούσαν για αρκετή ώρα, και δυστυχώς ήταν γελοία.
Το μόνο καλό σε κείνες τις σκηνές ήταν η εκπληκτικά ...κακή ερμηνεία του Van Damme, τόσο εξόφθαλμα ψεύτικη και ποζεράδικη που μάλλον την άφησαν επίτηδες έτσι για να...καλοπεράσει και ο ίδιος με τον ρόλο.
Απ΄τις λίγες περιπτώσεις που δεν καταλάβαινες αν ήταν όντως κακή ταινία ή επιτηδευμένη παρωδία κι όμως ...δεν σε ένοιαζε.
Όσο για τη δράση, το ατελείωτο πιστολίδι μετά από λίγο κουράζει και το βαριέσαι, γιατί παύει να είναι συναρπαστικό ενώ δυστυχώς είναι εμφανές και το cgi/ψηφιακή επεξεργασία, σε ορισμένα σημεία.
Η μόνη αξιόλογη σκηνή δράσης είναι στην αρχή και σε όσες κοπανάει και δέρνει ο Statham.
Μια αρκετά μεγάλη εισαγωγή που με την υπερβολική της διάρκεια σε βάζει σε υποψίες (σ.σ.: αφήστε και τίποτα για αργότερα ρε παιδιά).
Διόλου τυχαίο, καθώς ακολουθεί μια εξίσου τεράστια κοιλιά, με αμερικανιές, δραματικούς διαλόγους και ένα γελοίο Dolph Lundgren να προσπαθεί να φανεί πλακατζής, με μορφασμούς που θύμιζαν τον Σαγόνια απ΄τα παλιά James Bond.
Ο Jet Li, αν ήταν κομπάρσος στην προηγούμενη εδώ απλά...δεν υπάρχει, οι υπόλοιποι απλά στέκονται και πυροβολούν, οι καινούριοι ρόλοι είναι του πεταματού ενώ πλήρως αναξιοποίητος μένει ο Scott Adkins (σ.σ.: νοικιάστε καλύτερα κανά Undisputed ή το The Tournament).
Μεγαλύτερη απογοήτευση, η τελική και πολυαναμενόμενη μουσκουλομάχη μεταξύ Sly και Van Damme.
Ήταν μεν μπρουταλιάρικη αλλά διαρκούσε τόσο λίγο, όσο γρήγορα εκσπερμάτωσε ο Jim στο American Pie όταν πήγε να απαυτώσει την Nadia.
Όσο για τον πρωταγωνιστή Stallone;
Ύστερα από μόλις δύο χρόνια, έμοιαζε πιο ψόφιος και από χελώνα που ρούφηξε τα κολλαγόνα της Άντζελας Δημητρίου.
Έχει αποκτήσει ακόμη πιο γλαρωμένο βλέμμα και μάσαγε τα λόγια του σε τέτοιο βαθμό, που έκανε τον 50 Cent και τον Θέμο Αναστασιάδη να ακούγονται τενόροι.
Τέλος δεν έλειπαν και οι κλασικές γραφικότητες/αμερικανιές/προπαγάνδες κλπ.
Για παράδειγμα, οι τοποθεσίες στη Βουλγαρία (που στην ταινία μετατράπηκε σε...Αλβανία), με τις τεράστιες σπηλιές και τα βαλκανικά χωριά, μπορεί να έμοιαζαν γραφικές αλλά έδιναν την συνηθισμένη κλισέ εικόνα που έχουν οι Αμερικανοί για την Ευρώπη και εν προκειμένω τα Βαλκάνια.
Όλοι πρέπει να φαίνονται κακομοίρηδες και οι καλοί Αμερικάνοι είναι εκεί για να σώσουν τον κάθε κατατρεγμένο απ'το κάθε κωλοχώρι.
Δεν νομίζω πως έχουν την ανάλογη γνώση όλα τα μπεργκεροφάγα, αμερικανοθρεμμένα ζωντόβολα που κατοικούν εις τας Αμέρικας.
Αν σε 'κείνα τα σημεία υπήρχε μια διάθεση να ξανακλείσουνε ματάκι στα κλισέ ...έχει καλώς.
Προσωπικά, μόνο αμερικανική προπαγάνδα είδα πάλι και δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτεται εκεί χάμω το κάθε αμερικανάκι.
Σίγουρα ξέρεις τι πας να δεις, θα περάσεις καλά και η ταινία γι'αυτό που είναι δεν απογοητεύει.
Άλλο όμως να το κρίνεις σαν Expendable movie και άλλο σαν γενικότερο action movie.
Σαν tribute λοιπόν, εξακολουθεί να είναι μια τίμια και fun πρόταση.
Αλλά σαν περιπέτεια, όχι.
Έλεος!
Τόσοι θρυλικοί action star και η ταινία ακόμη θυμίζει κακέκτυπο βιντεοταινιών.
Δεν αρκούν όλοι αυτοί για να ανεβάσουν την ταινία από μόνη της και δεν λέει τίποτα τα "μα είναι κάποιας ηλικίας" και "τι περίμενες να δεις" κλπ.
Όταν κάνεις φόρο τιμής δεν είναι ανάγκη να αναπαράγεις κάθε κουραστική κλισέ αμερικανιά.
Ξέρεις μεν τι πας να δεις, αλλά πέρα από απλώς entertaining, αυτό το franchise ανά σημεία παραμένει ενοχλητικά και βαρετά ...κούφιο.
Σε περίπτωση 3ης ταινίας, θα πρέπει να γράψουν ένα σενάριο στο επίπεδο των πρώτων Rambo, Die Hard και Predator, που θα τους τιμάει πραγματικά.
Στο τέλος, βάλτε και κανάν Sly να σκοτώνεται αφού πρώτα πληρωθεί τη σύνταξη.
Δείτε το όσοι νοσταλγείτε και θέλετε κάτι για να σας θυμίζει τις παλιότερες action εποχές ή όσοι γελάτε ακόμη με τα facts του Chuck Norris και τις διαφημίσεις εργαλείων γυμναστικής, που τον πετυχαίναμε αργά το βράδυ στα telemarketing.
Εγώ περιμένω τις προσθήκες στο 3ο και είθε αυτή τη φορά να δούμε κανάν Seagal να δέρνει αρκούδες και να σκοτώνει εκατό μπράβους με τη στέκα του μπιλιάρδου.
Σας αφήνω εδώ πριν διαβάσει τη κριτική ο Chuck, διακτινιστεί και φάω καμιά στριφογυριστή κλωτσιά στα μούτρα.
(σ.σ. για μισό λεπτό...ποιος ακουμπάει το χέρι του στον ώμο μου;)
Σκοπός τους, να σαρώσουν επί της οθόνης ό,τι περπατάει, κολυμπάει, πετάει και γενικά ...ανασαίνει.
2 χρόνια πριν, ο Sylvester Stallone αποφάσισε να ρισκάρει και βλέποντας την όποια επιτυχία και σούσουρο προκάλεσαν τα καινούρια Ράμπο και Ρόκι, έδωσε ευκαιρία σε μια καινούρια ιδέα.
Κάλεσε λοιπόν τα action φιλαράκια του και απότισε ένα δικό του φόρο τιμής στις παλιές, κινηματογραφικές και μη, ταινίες δράσης...
Το πρώτο Εxpendables, όπως ορθά είπαν αρκετοί ήταν μια ειλικρινής και τίμια action movie.
Δεν έλειπαν ο χαβαλές και το παρείστικο κλίμα, δεν έλειπε και η δράση ενώ ο Mickey Rourke άφηνε πάλι το στίγμα του, στον χαρακτηριστικό μονόλογο του.
Το σενάριο όμως θύμιζε περισσότερο άλλη μια συνηθισμένη βιντεοταινία, παρά πραγματικό tribute.
Την πρώτη φορά που το είδα, έμοιαζε περισσότερο με μια μεγάλη εισαγωγή που την ακολούθησε ένα επιμηκυμένο φινάλε.
Στα μείον ήταν και τα ανύπαρκτα cameo των Willis - Σβάρτζι και η ελάχιστη παρουσία του Jet Li.
Γενικά όμως πέρναγες ένα ευχάριστο, τσιτωμένο 90λεπτο αδρεναλίνης, οπότε μικρό το κακό.
Αν συνυπολογίσουμε πως ουσιαστικά ήταν μια ανεξάρτητη R-rated περιπέτεια, που μάζευε διάφορους παλιούς και σύγχρονους action stars, ήταν επιτυχία.
Δεν είναι και λίγο από ένα μπάτζετ $70 εκατομμυριών, να φτάνεις τα $103 στην Αμερική και $274 παγκοσμίως.
Κάθε άλλο μάλιστα.
Είναι εισπράξεις που σε άνετα σε προτρέπουν να το εξελίξεις σε franchise.
Με όλα αυτά που ακούγαμε αναμέναμε το πραγματικό Expendables, με μόνο τον...Seagal να λείπει.
Να πω την αλήθεια, περίμενα μια ταινιάρα για το είδος ...και με δίχασε.
(σ.σ.: τζάμπα πορωνόμουν στα σχετικά ποστ για τα κλιπάκια).
Στους γνώριμους μας απ΄την πρώτη ταινία Sylvester Stallone, Jason Statham, Dolph Lundgren, Jet Li, Randy Couture και Terry Crews, προστέθηκε ο νεαρός αδελφός του Chris "Thor" Hemsworth, Liam Hemsworth και η ασιατική παρουσία της Yu Nan ως Maggie.
Πιο αξιοσημείωτη προσθήκη ο Jean-Claude Van Damme ως...κακός αυτή τη φορά, με τον Scott Adkins έναν απ΄τους καλύτερους action stars της γενιάς μας να υποδύεται το δεξί του χέρι.
Επίσης τα cameo των Bruce Willis και Arnold Schwarzenegger μεγάλωσαν, αν όχι σε κανονικούς ρόλους, τουλάχιστον σε κάτι παραπάνω από γκεστ εμφάνιση.
Η υπόθεση, όπως αναμενόταν δεν χρήζει και ιδιαίτερης ανάλυσης.
Οι Αναλώσιμοι, σε μια...'ρουτινιάρικη' γι'αυτούς αποστολή, θα τα κάνουν όλα ως συνήθως ...γης μαδιάμ.
Μέχρι που στην επόμενη που τους ανατίθεται, θα σκοτωθεί ένας από αυτούς.
Έτσι θα αποφασίσουν να εισχωρήσουν σε ξένα και εχθρικά εδάφη, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν εχθρούς που κάνουν εμπόριο παντοδύναμων όπλων, με σκοπό να καταστρέψουν ότι βρουν.
Στα θετικά πως υπάρχει μια εντονότερη διάθεση χαβαλέ και αυτοαναφορικότητας ενώ και η δράση είναι καλύτερη απ'την προηγούμενη ταινία.
Γιατί το μόνο σίγουρο ήταν πως η ταινία προσέφερε άφθονο χαβαλέ, χειροκροτήματα, γέλια και γενικότερη "feel good' ατμόσφαιρα, είτε έχει μεγαλώσει κανείς με ανάλογες ταινίες, είτε όχι.
Όσο για τη δράση, όση υπήρχε ήταν σίγουρα πολύ πιο καλοσκηνοθετημένη απ΄την πρώτη ταινία.
Εντυπωσιακή εισαγωγή, τα γνωστά σκληροπυρηνικά κοπανήματα και πετσοκοψίματα, πυροβολισμοί, εκρήξεις, μαχαιριές ...τα κορμιά και τα μαχαίρια γενικότερα!
Καλύτερος όλων ο Statham.
Ως πιο νέος, είχε περισσότερες αντοχές και η χημεία του ειδικά με το Stallone, σε έπειθε πως ήταν φιλαράκια από χρόνια.
Είχε ίσως και τις καλύτερες σκηνές δράσης, τις μόνες που είχαν κάποια σχετική χορογραφία, πέρα απ΄τους τυπικούς πυροβολισμούς.
Κύριες ατραξιόν φυσικά, η συνύπαρξη Sly, Schwarzy και Willis με ατάκες, σαρκαστική διάθεση και λεκτικές αναφορές σε Terminator, Rambo και Die Hard ενώ το cameo του υπερτιτανοτρισμέγιστου CHUCK NORRIS, ήταν για standing ovation από μόνο του.
Είσοδος με μουσική υπόκρουση Morricone, αυτοσαρκασμός με τα σχετικά ...facts ενώ σαν γενικότερο cameo ήταν μεγαλύτερο κι από αυτά των Willis, Schwarzy της πρώτης ταινίας.
Κυριολεκτικά ένας...Lone Wolf που εμφανιζότανε και εξαφανιζότανε απ΄το πουθενά.
Και μόνο ο...Chuck ξέρει που είναι αυτό το πουθενά.
Θα το διαμόρφωσε μόνος του, με καμιά στριφογυριστή κλωτσιά.
Η ίδια ειλικρίνεια και διάθεση για παρείστικο χαβαλέ ήταν εκεί.
Ταυτόχρονα όμως, επαναλάμβανε στον ίδιο βαθμό τα λάθη της πρώτης και θέλοντας να είναι φόρος τιμής στις παλιές - όχι απαραίτητα καλές - περιπέτειες, αναπαρήγαγε σε βαθμό αηδίας κάθε βαρετό κλισέ αυτών.
Αν η ταινία ήταν 90 λεπτά καθαρού βρωμόξυλου θα το προτιμούσα.
Αλλά μετά την εκρηκτικότατη αρχή κάνει μια αρκετά μεγάλη κοιλιά, με κλισέ λόγια και ερμηνείες, που καταλήγουν να σε κοιμίζουν.
Δεν μπορείς να αποζητάς κάτι παραπάνω απ΄τους Expendables, αλλά ηθελημένα ή όχι τραβούσαν για αρκετή ώρα, και δυστυχώς ήταν γελοία.
Απ΄τις λίγες περιπτώσεις που δεν καταλάβαινες αν ήταν όντως κακή ταινία ή επιτηδευμένη παρωδία κι όμως ...δεν σε ένοιαζε.
Όσο για τη δράση, το ατελείωτο πιστολίδι μετά από λίγο κουράζει και το βαριέσαι, γιατί παύει να είναι συναρπαστικό ενώ δυστυχώς είναι εμφανές και το cgi/ψηφιακή επεξεργασία, σε ορισμένα σημεία.
Η μόνη αξιόλογη σκηνή δράσης είναι στην αρχή και σε όσες κοπανάει και δέρνει ο Statham.
Μια αρκετά μεγάλη εισαγωγή που με την υπερβολική της διάρκεια σε βάζει σε υποψίες (σ.σ.: αφήστε και τίποτα για αργότερα ρε παιδιά).
Διόλου τυχαίο, καθώς ακολουθεί μια εξίσου τεράστια κοιλιά, με αμερικανιές, δραματικούς διαλόγους και ένα γελοίο Dolph Lundgren να προσπαθεί να φανεί πλακατζής, με μορφασμούς που θύμιζαν τον Σαγόνια απ΄τα παλιά James Bond.
Ο Jet Li, αν ήταν κομπάρσος στην προηγούμενη εδώ απλά...δεν υπάρχει, οι υπόλοιποι απλά στέκονται και πυροβολούν, οι καινούριοι ρόλοι είναι του πεταματού ενώ πλήρως αναξιοποίητος μένει ο Scott Adkins (σ.σ.: νοικιάστε καλύτερα κανά Undisputed ή το The Tournament).
Μεγαλύτερη απογοήτευση, η τελική και πολυαναμενόμενη μουσκουλομάχη μεταξύ Sly και Van Damme.
Ήταν μεν μπρουταλιάρικη αλλά διαρκούσε τόσο λίγο, όσο γρήγορα εκσπερμάτωσε ο Jim στο American Pie όταν πήγε να απαυτώσει την Nadia.
Όσο για τον πρωταγωνιστή Stallone;
Ύστερα από μόλις δύο χρόνια, έμοιαζε πιο ψόφιος και από χελώνα που ρούφηξε τα κολλαγόνα της Άντζελας Δημητρίου.
Έχει αποκτήσει ακόμη πιο γλαρωμένο βλέμμα και μάσαγε τα λόγια του σε τέτοιο βαθμό, που έκανε τον 50 Cent και τον Θέμο Αναστασιάδη να ακούγονται τενόροι.
Τέλος δεν έλειπαν και οι κλασικές γραφικότητες/αμερικανιές/προπαγάνδες κλπ.
Όλοι πρέπει να φαίνονται κακομοίρηδες και οι καλοί Αμερικάνοι είναι εκεί για να σώσουν τον κάθε κατατρεγμένο απ'το κάθε κωλοχώρι.
Δεν νομίζω πως έχουν την ανάλογη γνώση όλα τα μπεργκεροφάγα, αμερικανοθρεμμένα ζωντόβολα που κατοικούν εις τας Αμέρικας.
Αν σε 'κείνα τα σημεία υπήρχε μια διάθεση να ξανακλείσουνε ματάκι στα κλισέ ...έχει καλώς.
Προσωπικά, μόνο αμερικανική προπαγάνδα είδα πάλι και δεν ξέρω τι μπορεί να σκέφτεται εκεί χάμω το κάθε αμερικανάκι.
Σίγουρα ξέρεις τι πας να δεις, θα περάσεις καλά και η ταινία γι'αυτό που είναι δεν απογοητεύει.
Άλλο όμως να το κρίνεις σαν Expendable movie και άλλο σαν γενικότερο action movie.
Σαν tribute λοιπόν, εξακολουθεί να είναι μια τίμια και fun πρόταση.
Αλλά σαν περιπέτεια, όχι.
Έλεος!
Τόσοι θρυλικοί action star και η ταινία ακόμη θυμίζει κακέκτυπο βιντεοταινιών.
Δεν αρκούν όλοι αυτοί για να ανεβάσουν την ταινία από μόνη της και δεν λέει τίποτα τα "μα είναι κάποιας ηλικίας" και "τι περίμενες να δεις" κλπ.
Όταν κάνεις φόρο τιμής δεν είναι ανάγκη να αναπαράγεις κάθε κουραστική κλισέ αμερικανιά.
Ξέρεις μεν τι πας να δεις, αλλά πέρα από απλώς entertaining, αυτό το franchise ανά σημεία παραμένει ενοχλητικά και βαρετά ...κούφιο.
Σε περίπτωση 3ης ταινίας, θα πρέπει να γράψουν ένα σενάριο στο επίπεδο των πρώτων Rambo, Die Hard και Predator, που θα τους τιμάει πραγματικά.
Στο τέλος, βάλτε και κανάν Sly να σκοτώνεται αφού πρώτα πληρωθεί τη σύνταξη.
Δείτε το όσοι νοσταλγείτε και θέλετε κάτι για να σας θυμίζει τις παλιότερες action εποχές ή όσοι γελάτε ακόμη με τα facts του Chuck Norris και τις διαφημίσεις εργαλείων γυμναστικής, που τον πετυχαίναμε αργά το βράδυ στα telemarketing.
Εγώ περιμένω τις προσθήκες στο 3ο και είθε αυτή τη φορά να δούμε κανάν Seagal να δέρνει αρκούδες και να σκοτώνει εκατό μπράβους με τη στέκα του μπιλιάρδου.
Σας αφήνω εδώ πριν διαβάσει τη κριτική ο Chuck, διακτινιστεί και φάω καμιά στριφογυριστή κλωτσιά στα μούτρα.
(σ.σ. για μισό λεπτό...ποιος ακουμπάει το χέρι του στον ώμο μου;)
Στις ελληνικές αίθουσες από 16 Αυγούστου.
The Expendables 2 trailer 2 από FilmBoy-gr
1.jpg)
