«Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω…»
Κι όμως θα διαφωνήσω με τη λαϊκή βάρδο, καθόσον το Hollywood μας έχει φέρει πληθώρα από φτερωτά ουράνια πλάσματα, τα οποία βέβαια, για να κατέβουν επί της γης πρέπει να έχουν έναν πιο αντισυμβατικό λόγο σε σχέση με το mainstream θεάρεστο έργο τους.
Πολλές φορές το μεταφυσικό και θεολογικό αντικείμενο έχει απασχολήσει τη βιομηχανία του σινεμά, με πολλούς δημιουργούς να δίνουν σε πλάσματα όπως οι άγγελοι μια πιο γήινη υπόσταση, φέρνοντας τους στα δικά μας δεδομένα.
Άραγε, όντως να υπάρχουν πλάσματα διαφορετικά από εμάς στο σύμπαν του μεταφυσικού, και πως θα ήταν αν, πραγματικά, έπαιρναν σάρκα και οστά και κυκλοφορούσαν ανάμεσα μας.
Για να δούμε τι γνώμη έχουν οι δημιουργοί…
Αρχάγγελος Μιχαήλ (Paul Bettany) – Legion (2010)
Ο Μιχαήλ γίνεται θνητός και μαζί με μια ομάδα επιζώντων σε ένα ερημικό εστιατόριο προσπαθούν να πολεμήσουν τις ατέλειωτες ορδές από κυριευμένους ανθρώπους, οι οποίοι εκτελούν τις εντολές του Αρχάγγελου Γαβριήλ (Kevin Durand).
Ο Γαβριήλ έχει αναλάβει προσωπικά την εκστρατεία κατά της ανθρωπότητας και για να το πετύχει πρέπει να εξολοθρεύσει ένα νεογέννητο μωρό, το οποίο προορίζεται να γίνει ο νέος Μεσσίας.
Ούτε, όμως, ο ‘Μεσσίας’, ούτε τα αγγελικά φτερά, ούτε η ‘παραδεισένια’ βρετανική προφορά του Bettany κατάφεραν να προστατέψουν την ταινία από τα αρνητικά σχόλια και τις κριτικές.
Bartleby & Loki (Ben Affleck & Matt Damon) – Dogma (1999)
Για να τους σταματήσει, ο αρχάγγελος Metatron (Alan Rickman) αναθέτει την αποστολή σε μια ‘αφύσικη’ ομάδα που περιλαμβάνει μια εργαζόμενη σε κλινική άμβλωσης (Linda Fiorentino), μια μούσα (Salma Hayek), τον δέκατο τρίτο απόστολο του Ιησού, που όμως παραλήφθηκε από τη Βίβλο γιατί ήταν μαύρος (Chris Rock) και τα fan favorite μαστούρια Jay και Silent Bob.
Ο Kevin Smith κατασκευάζει μια σουρεαλιστική πραγματικότητα, ανατρέποντας πολλές σταθερές -κυρίως θρησκευτικές- και δείχνοντας το μεσαίο δάχτυλο στον συντηρητισμό, όπως ακριβώς και ο Bartleby κι ο Loki το έδειξαν στο Θεό όταν τους πετούσε έξω από το ‘σπίτι Του’.
Α! και την επόμενη φορά που θα ακούσετε Alanis Morissette, μη βλαστημήσετε, γιατί η ‘θεϊκή’ της φωνή… σκοτώνει!
Metatron (Alan Rickman) – Dogma (1999)
Το ίδιο και η είσοδος του. Σχεδόν!
Ο ρόλος, όμως, δε φημίζεται για τα… κάκαλα του!
Βλέπετε, ο Kevin Smith ήθελε να δείξει ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο και το έκανε φάτσα φόρα, με τον Rickman να κατεβάζει το παντελόνι του και να μην υπάρχει τίποτα.
Όπως το χαρακτηρίζει και ο ίδιος, έχει την αναπαραγωγική ανατομία μιας κούκλας του Ken.
Έχει, όμως, κι αυτό το βρετανικό φλέγμα, το πνευματώδες ύφος και την ανάλογη προφορά που τον κάνουν ‘cool χαρακτήρα’.
Άραγε οι άγγελοι έχουν εθνικότητα;
Jackson & O’Reilly (Delroy Lindo & Holly Hunter) – A Life Less ordinary (1997)
Και, απ’ ό,τι φαίνεται, τα καταφέρνουν… εκτός από αυτούς τους δύο, τον Jackson και την O’Reilly.
Ο ‘διοικητής’ Γαβριήλ τους δίνει ο τελεσίγραφο ότι πρέπει να έχουν στο ενεργητικό τους έστω και μία επιτυχή υπόθεση, όπου δύο άτομα πρέπει να ερωτευτούν και να μείνουν έτσι μαζί.
Αλλιώς, τους περιμένει μια ζωή στη γη ως θνητοί, μια σκέψη από τους απωθεί και τους δύο όσο δεν πάει (δηλαδή να προσβληθώ εγώ ως άνθρωπος;).
Αναλαμβάνουν, έτσι, σαν αποστολή να τα φτιάξουν ανάμεσα στην Celine Naville (Cameron Diaz), ένα σπαστικό και κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, και τον Robert Lewis (Ewan McGregor), έναν επιστάτη που η ζωή του πάει από το κακό στο χειρότερο.
Κι αν αναρωτιέστε αν η όλη ταινία θα δούλευε σαν ένα απλό roadtripping/kidnapping comedy/adventure, χωρίς το ‘αγγελικό’ στοιχείο, ναι το πιο πιθανό θα ήταν πως θα δούλευε.
Seth (Nicholas Cage) – City Of Angles (1998)
Μέσα από την επαφή με έναν άνθρωπο, ο Seth αρχίζει και βιώνει συναισθήματα με αποτέλεσμα να κάνει το ‘άλμα’ και να γίνει θνητός, αποφασίζοντας να ζήσει τον έρωτα του με την αγαπημένη του και δει πως ζει ένας άνθρωπος.
Την επόμενη φορά που θα κατηγορήσετε το Ghost Rider: Spirit of Vengeance, θυμηθείτε ότι ο Cage έχει υπάρξει και ως άγγελος με τη διανοητική ικανότητα ενός τρίχρονου.
Γαβριήλ (Tilda Swinton) – Constantine (2005)
Όχι, σοβαρολογώ!
Δε γίνεται να κάνεις τον άγγελο ερμαφρόδιτο και να βάζεις την Swinton στο ρόλο.
Αυτόματα καταργείς το δεύτερο συνθετικό της λέξης.
Anyway, ο ‘brutal’ άγγελος απεχθάνεται την κατάπτωση της ανθρωπότητας, αλλά και την συνεχή και ανεξήγητη εύνοια του Θεού απέναντι της, και βοηθά τον Mammon, το γιο του Εωσφόρου, στη συνομωσία του ώστε να κατακτήσει τη γη και να δημιουργήσει το δικό του κολασμένο βασίλειο.
Τα φτερά ωραία.
Το performance… χμμμ…
Pygar (John Phillip Law) – Barbarella (1968)
Μέχρι που κάνει έρωτα με τη Barbarella (Jane Fonda)!
Βέβαια, όταν τον βλέπουμε να πετάει πάνω από τη Barbarella, τη στιγμή που αυτή σιγοτραγουδάει και χαϊδεύεται με ένα φτερό, το πέταγμα του δε βγάζει και πολλή… αντρίλα!
Μπροστά, όμως, στον Metatron του Kevin Smith, ο Pygar είναι παίδαρος!!
Mike (Michael Caine) – Mr. Destiny (1990)
Ο Mike ο μπάρμαν δείχνει στον άτυχο Larry (James Belushi) πως θα ήταν η ζωή του, αν είχε αποκτήσει όσα ονειρευόταν, αν είχε παντρευτεί τη γυναίκα των ονείρων του (Rene Russo), αντί γι αυτή που έχει τώρα (Linda Hamilton), και γενικά αν δεν ήταν στην κατάσταση που είναι τώρα.
Το αποτέλεσμα, αν και στην αρχή είναι δελεαστικό, τελικά αποδεικνύεται κενό και ανούσιο και ο ‘κύριος Πεπρωμένο’ (που όλοι έχουμε γραμμένο!) δίνει ένα μάθημα ζωής στον νεαρό άντρα.
Αλλά, για στάσου!
Που το έχω ξαναδεί αυτό, Nick Cage;
Αρχάγγελος Μιχαήλ (John Travolta) – Michael (1996)
Φτάνοντας εκεί, ανακαλύπτουν τον γνωστό αρχάγγελο να έχει κατέβει από τους ουρανούς για διακοπές, αλλά πέρα από τα trademark φτερά στην πλάτη του, ο Michael δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που έχουμε συνήθως στο μυαλό μας.
Ο άγγελος κυρίου είναι εντελώς… ανορθόδοξος και αρέσκεται στο ποτό, το κάπνισμα και τις γυναίκες.
Κοινώς, βάζει το ‘ass’ στο ‘badass’.
Και φυσικά δε χάνει την ευκαιρία να υπενθυμίσει στο κοινό ότι, παρά τα ολίγα κιλάκια, είναι ακόμα ο πυρετός το σαββατόβραδο ενσαρκωμένος.
Και όταν έχετε αμφιβολίες στην καρδιά, να θυμάστε τι είπαν ο John και ο Paul.
Όχι οι απόστολοι. Οι Beatles!
Αρχάγγελος Γαβριήλ (Christopher Walken) – The Prophecy Trilogy (1995-2000)
Όχι δεν ήταν κακός στο ρόλο -τουναντίον, απλά πολλοί σεναριογράφοι έχουν βάλει στη θέση του κακού τον φτερωτό αγγελιαφόρο του Θεού, που έφερε το μήνυμα της ελπίδας στην Παναγία.
Για άλλη μια φορά, ο Γαβριήλ απεχθάνεται την αγάπη του θεού προς τον άνθρωπο και ο παράδεισος έχει γίνει πεδίο μάχης μεταξύ των αγγέλων του θεού και των αγγέλων που θέλουν να τον εκθρονίσουν.
Ο Walken εμφανίστηκε στην αρχική τριλογία, ως ο κακός Γαβριήλ, με το χαρακτήρα του να λυτρώνεται στην τρίτη ταινία, αλλά δεν έκανε το ίδιο και για τις επόμενες δύο direct-to-dvd ταινίες (που, μεταξύ μας, καλά έκανε!).
Warren Worthington III/Angel (Ben Foster) – X-Men: The Last Stand (2006)
Την απλή γενετική μετάλλαξη.
Ο Warren Worthington ο Τρίτος, γόνος μεγάλης οικογένειας, έχει αναπτύξει φτερά και αεροδυναμικό σώμα, ώστε είναι ικανός να πετάει.
Ο σωματότυπος του σε συνδυασμό με τα ξανθά μαλλιά και τα μπλε μάτια του έδωσαν το κωδικό όνομα Angel (ή Archangel, όπως έγινε γνωστός αργότερα) και ήταν ένας από τους original πέντε X-Men του Stan Lee.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε μόλις στην τρίτη ταινία, χωρίς να γίνεται επίσημα μέλος της ομάδας, χωρίς να φοράει τη δερμάτινη στολή από τις promo εικόνες και χωρίς να έχει αρκετό screen time.
Απλώς, προφανώς η παραγωγή -σε μια απόπειρα να προσελκύσει κοινό- ενέταξε τον ‘Άγγελο’ στο roster, για να κόψει εισιτήρια από τους fans που θα περίμεναν να τον δουν από την πρώτη ταινία, αλλά και τις κοπέλες τους που θα έβλεπαν τον Foster και θα τον θεωρούσαν ‘γλυκούλη’.
Και κάπου εδώ τελειώνει το πέταγμα μας με τα ‘αγγελικά’ φτερά της φαντασίας.
Λοιπόν, ‘αγγελοκρουστήκατε’;
