Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Το Looper είναι μια από τις ταινίες που περιμέναμε με αγωνία εδώ στο Filmboy.
Όχι μόνο επειδή συμπαθούμε τον Joseph Gordon Levitt, αλλά και επειδή ξεχώριζε μπροστά στην ανακυκλωμένη σαβούρα που μας πλασάρει το Hollywood τον τελευταίο καιρό.
Τελικά οι υποψίες μας βγήκαν σωστές και το Looper είναι όντως μια εξαιρετική ταινία, μια ταινία που συνδυάζει το sci-fi με την περιπέτεια και το δράμα με έναν μοναδικό τρόπο.
Μια ταινία που αποδεικνύει πως ακόμα υπάρχουν καλές ιδέες που περιμένουν να αξιοποιηθούν....
Το 2042 το ταξίδι στον χρόνο δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί.
Το 2072 η τηλεμεταφορά πίσω στον χρόνο είναι ο μόνος τρόπος για να εξοντωθεί κάποιος χωρίς να αφήσει ίχνη.
Έτσι δημιουργείται μια εξέχουσα τάξη δολοφόνων, οι Loopers.
Αυτοί, ενώ ζουν κανονικά στην εποχή τους, το 2042 δηλαδή, εκτελούν στόχους που τους μεταφέρονται από το 2072.
Χωρίς να ρωτάει πολλά και χωρίς να αναλύει τον εγκληματικό τρόπο ζωής που έχει επιλέξει, ο Joe (Joseph Gordon Levitt, The Dark Knight Rises), είναι και αυτός ένας επαγγελματίας εκτελεστής.
Όμως μέσα στο συμβόλαιο του υπάρχει μια επικίνδυνη παράμετρος.
Για να ολοκληρώσει την 'θηλιά' του (loop) κάποια στιγμή θα πρέπει να εκτελέσει τον ίδιο του τον (μελλοντικό) εαυτό.
Όταν αυτή η μέρα φτάνει, ο Joe αιφνιδιάζεται.
Ο μεγάλος του εαυτός (Bruce Willis, The Expendables 2) είναι πολύ πιο έμπειρος και έξυπνος από αυτόν και έτσι καταφέρνει να του ξεφύγει.
Ένα κυνηγητό ξεκινά, καθώς ολόκληρη η εγκληματική κοινότητα καταδιώκει τον Joe και εκείνος αναζητά τον μεγαλύτερο εαυτό του.
Για να είμαι ειλικρινής είναι ένα δύσκολο σενάριο για να το περιγράψει κανείς.
Η όλη ιστορία εξελίσσεται με ένα εξαιρετικά γρήγορο και βίαιο ρυθμό που σε κρατάει καρφωμένο μπροστά στο άσπρο πανί.
Όταν τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ξεκάθαρα συνειδητοποιείς πως δεν πρόκειται για ένα απλό κυνηγητό, ή για μια γρήγορη περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας αλλά για κάτι πολύ πιο ουσιαστικό και βαθύ.
Στο Looper ο κάθε χαρακτήρας, και ο κάθε εαυτός του Joe έχει να παλέψει για κάτι πολύ σημαντικό.
Το σωστό χάνεται μέσα στο λάθος και τα κίνητρα γίνονται πιο ευδιάκριτα καθώς η πλοκή πυκνώνει.
Ο μεγάλος Joe προσπαθεί να διαφυλάξει τις αναμνήσεις του και να «ανακατασκευάσει» το μέλλον μέσω του παρελθόντος, ενώ ο μικρός Joe προσπαθεί να χαράξει μια διαφορετική πορεία.
Η ζωή του ενός εμπλέκεται στην ζωή του άλλου καθώς τα γεγονότα αλλάζουν την πορεία της μοίρας τους.
Αυτά είναι τα λιγότερα που μπορώ να πω για να περιγράψω την ιστορία του Looper χωρίς να αποκαλύψω κάτι σημαντικό.
Το σενάριο είναι απλά ιδιοφυές και από εκεί προκύπτει και το μοναδικό του πρόβλημα: Κάποιες φόρες είναι αρκετά περίπλοκο.
Έχει μια ιδιαίτερη δομή που το καταστά δύσκολο να το παρακολουθήσεις εάν δεν είσαι μυημένος σε τέτοιου τύπου ταινίες.
Αυτή είναι η ομορφιά του, αυτό είναι και το μειονέκτημα του.
Γεμάτο με ανατροπές και απότομες προσγειώσεις μας θυμίζει κάποιες από τις καλύτερες sci-fi ταινίες που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε.
Η σκηνοθεσία ακολουθεί και αυτή παρόμοια πορεία με το σενάριο αφού έχει γίνει από το ίδιο άτομο, τον Rian Johnson, έναν κινηματογραφιστή που ομολογουμένως δεν του έχουν δοθεί πολλές ευκαιρίες για να αναδείξει το ταλέντο του (θυμηθείτε το αρκετά καλό The Brothers Bloom).
Θά'λεγε κανείς ότι στον τομέα της σκηνοθεσίας, ο Johnson βγάζει το «άχτι» του και κλείνει πολλά στόματα.
Με την ιδιαίτερη οπτική του και τα ξεχωριστά του πλάνα, προσθέτει ένα ακόμα λιθαράκι στο να δομηθεί το εξαιρετικό Looper.
Φυσικά, οι φουτουριστικές λήψεις και τα δυστοπικά τοπία δεν λείπουν από την σκηνοθεσία του, αλλά αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος που συνδυάζει την δράση με το δράμα και την συναισθηματική φόρτιση.
Από την μια ώμος και βίαιος, από την άλλη συναισθηματικός και ευαίσθητος.
Έτσι, για να ολοκληρώσει το εγχείρημα του, ο Johnson έπρεπε να επιλέξει και τους κατάλληλους ηθοποιούς.
Και ποιοι καταλληλότεροι των Joseph Gordon Levitt και Bruce Willis;
Ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς μας,, συναντά έναν από τους θρύλους του Hollywood.
Ο Levitt από την μεριά του αποδεικνύει με άνεση το ερμηνευτικό του ταλέντο - μετατρέπεται σε έναν σκληροτράχηλο εγκληματία και μαγεύει με την ερμηνεία του, δείχνοντας πως δεν έχει φτάσει τυχαία εδώ που βρίσκεται, και πως ο δρόμος που τον περιμένει δεν μπορεί παρά να είναι λαμπρός.
Ενώ φυσικά και ο Bruce Willis δεν θα μπορούσε να μην είναι εξαιρετικός στον ρόλο του.
Μας θυμίζει τους λόγους που τον λατρέψαμε και με αυτή την ταινία αποδεικνύει πως δεν είναι μόνο ένας κινηματογραφικός ήρωας ταινιών δράσης, αλλά και ένας πολύ καλός ηθοποιός.
Το cast συμπληρώνουν με τις δυνατές τους ερμηνείες οι Emily Blunt (Salmon Fishing in the Yemen), Paul Dano (Being Flynn), Noah Segan (Undocumented), Jeff Daniels (Paper Man) και η πιο τρομακτική παρουσία της ταινίας … ο μικρός Pierce Gagnon (The Crazies).
Πιστεύω πως είναι περιττό να σχολιάσω περαιτέρω τεχνικά μέρη της ταινίας καθώς η φλυαρία μου πρέπει σιγά σιγά να κοπάσει.
Το Looper για μένα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα υψηλής ποιότητας sci-fi ταινίας και μπαίνει με άνεση στην λίστα μου, με τα καλυτέρα έργα της χρονιάς.
Έτσι σας αφήνω με μια συμβουλή.
Προσπαθήστε να μην υπεραναλύσετε το κομμάτι της ταινίας που άφορα το time travelling και αφεθείτε στον φανταστικό κόσμο του Looper χωρίς να αναζητήσετε απαντήσεις για τα νοηματικά κενά που μπορεί να προκύψουν.
Στις ελληνικές αίθουσες από 27 Σεπτεμβρίου.
Looper trailer 2 από FilmBoy-gr