Γράφει ο Κωνσταντίνος Παναγιώτου.
Όταν ο Daniel H. Wilson αποφασίζει να πιάσει το πενάκι του, πάντα ένα bestseller προκύπτει.
Όπως λοιπόν το Robopocalypse , ύστερα από τη τρομερή του επιτυχία πήρε την άγουσα για τις κινηματογραφικές αίθουσες (η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 25 Απριλίου του 2014), έτσι και το Amped ετοιμάζεται να διαβεί τις ράγες που οδηγούν στη μεταφορά ενός μυθιστορήματος στη μεγάλη οθόνη.
Ο Wilson μας μεταφέρει ακόμα μία φορά στο τρομακτικό και σκοτεινό μέλλον, όπου οι άνθρωποι είναι πλέον ικανοί για τρομερά ανδραγαθήματα.
Βλέπετε, εκείνη η συσκευή που έχει εμφυτευτεί μέσα τους, παρέχει τρομερή δύναμη και υπερφυσικές ικανότητες...
Βέβαια, η συγκεκριμένη τεχνολογία μόνο ευεργετική δεν αποδεικνύεται για την ανθρωπότητα και έτσι σύντομα θεσπίζονται νόμοι, οι οποίοι θέτουν όρια στους «ενισχυμένους» (amplified) ανθρώπους και στη χρήση των ικανοτήτων τους.
Την ημέρα κατά την οποία ο πρώτος εκ των παραπάνω νόμων αναμένεται να ψηφιστεί, ένας 29χρονος άνδρας, ο Owen Gray γίνεται μέλος μίας παράνομης ομάδας με το όνομα «amps».
Τότε αρχίζει και η πραγματική περιπέτεια, καθώς ο Owen αναγκάζεται να ξεκινήσει ένα ταξίδι για ένα σημείο στην Οκλαχόμα όπου φημολογείται πως ζουν οι άνθρωποι με τις τρομερότερες ικανότητες στον κόσμο και οι οποίοι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τον κόσμο ή να τον καταστρέψουν…
Μοιάζει με κλασσική ιστορία επιστημονικής φαντασίας όπου άνθρωποι και cyborg έρχονται αντιμέτωποι, γεγονός που αρχικά περισσότερο με ξένισε παρά με χαροποίησε.
Προσωπικά άλλωστε, έχω ψιλομπουχτίσει με τις ταινίες του είδους από την άποψη πως οι περισσότερες διαπραγματεύονται πάνω κάτω την ίδια ιστορία απλά αλλάζοντας πρόσωπα και χαρακτήρες.
Έτσι, και ενώ ήμουν έτοιμος να πατήσω ένα delete στη μνήμη μου αναφορικά με το Amped, ξαφνικά μαθαίνω πως στην καρέκλα του σκηνοθέτη θα κάτσει ο Alex Proyas, ο σκηνοθέτης των Dark City, I, Robot και Knowing.
Κι αν για το Knowing δεν μπορούμε να πούμε και τα καλύτερα λόγια (παρά το ενδιαφέρον της υπόθεσης), σίγουρα δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για το I, Robot (λιγότερο) και το Dark City (περισσότερο).
Γνωστός για την ικανότητα του να δημιουργεί τρομερό και σκοτεινό κλίμα αλλά και για την άψογη σκιαγράφηση χαρακτήρων, ο Proyas αποτελεί έναν αισιόδοξο φάρο για την εν λόγω ταινία.
Αν δε, ευσταθούν οι φήμες που θέλουν τον ίδιο τον Wilson να γράφει το σενάριο, ε τότε μπορούμε να παρακολουθούμε με πιο θετική διάθεση τις εξελίξεις αναφορικά με το Amped.
Όταν με το καλό (αν και δεν το βλέπω με τις τελευταίες εξελίξεις) μάλιστα φτάσουμε στις 25 Απρίλη του 2014, θα μπορούμε να πάρουμε μία γεύση από το Robopocalypse και άρα να σχηματίσουμε πληρέστερη γνώμη για τα πεπραγμένα του Wilson στις σκοτεινές αίθουσες.
Έως τότε υπομονή και καλή δύναμη.