Γράφει ο Κωνσταντίνος Παναγιώτου.
Τι κοινό έχουν ένας δικηγόρος, ένας νεαρός συνθέτης, μία δημοσιογράφος, ένας εκδότης, μία κλώνος και ένας επιζών από μία τεραστίων διαστάσεων καταστροφή;
Εκ πρώτης άποψης καμία φυσικά.
Εδώ έγκειται η μαγεία και το μεγαλείο του Cloud Atlas.
Η ταινία των Wachowski (τριλογία Matrix) και Tykwer (The International, Run Lora Run) επιχειρεί το αδύνατο.
Ενώνει με απίστευτο τρόπο έξι (φαινομενικά) εντελώς διαφορετικές ιστορίες...
Έξι ιστορίες, οι οποίες διαδραματίζονται σε άσχετο αλλά και σχετικό μεταξύ τους χρόνο, υπό διαφορετικές αλλά τελικά παρόμοιες συνθήκες, με ξεχωριστά αλλά ίδια πρόσωπα.
Μπερδευτήκατε;
Λοιπόν, κανείς δεν είναι τέλειος.
Μην ανησυχείτε, το ίδιο πάθαμε και εμείς.
Και κατά τη διάρκεια και αφού έπεσαν οι τίτλοι τέλους της ταινίας.
Μία σκοτούρα, μία θολούρα ένα γενικότερο κομφούζιο (σαν τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας σε ώρα αιχμής) επικρατούσε στο μυαλό μας καθώς προσπαθούσαμε να βάλουμε σε μία σειρά τις σκέψεις μας.
Χρειάστηκαν ένας καφές, ένα τσιγάρο, μπόλικη συζήτηση και αρκετές διαφορετικές απόψεις για να μπουν όλα αυτά σε ένα πλάνο και να εξομαλύνουμε την υπόθεση του Cloud Atlas.
Το concept της ταινίας ήταν πως όλα τα παραπάνω άσχετα πρόσωπα και γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους (Everything Is Connected, υπαγόρευε άλλωστε η αφίσα).
Οι ενέργειες ενός ατόμου επηρεάζουν τους υπολοίπους, έστω και αν μιλάμε για διαφορετικές εποχές.
Παρόν, παρελθόν και μέλλον ενώνονται σε ένα μοναδικό υπερθέαμα.
Είστε έτοιμοι;
Αρχίζουμε λοιπόν με την ιστορία του Adam Ewing (Jim Sturgess, One Day), ενός δικηγόρου που ταξιδεύει, κάπου στα 1800 στον Ειρηνικό, προκειμένου να «κλείσει» την αγορά κάποιων Maori (ντόπιοι κάτοικοι της Νέας Ζηλανδίας) σκλάβων.
Στο ταξίδι της επιστροφής όμως πέφτει πάνω σε ένα δραπέτη, τον Autua (David Gyasi, The Dark Knight Rises), τον οποίο και καλύπτει (η συγκεκριμένη πλοκή αναπόδραστα μας έφερε στο μυαλό το Moby Dick και το δίδυμο Ishmael-Queequeg).
Η συνέχεια της ιστορίας λίγο πολύ αναμενόμενη, αν κρίνουμε από την αρχική ευγενική φύση του πρωταγωνιστή της.
Το τρικ της υπόθεσης είναι πως η συγκεκριμένη περιπέτεια καταγράφεται σε ένα ημερολόγιο, το οποίο πέφτει στα χέρια του ήρωα της επόμενης ιστορίας.
Διαδραματιζόμενη τη δεκαετία του 1930, η δεύτερη ιστορία μας ταξιδεύει στη πολυτάραχη ζωή του Robert Frobisher (Ben Whishaw, Skyfall).
Ο νεαρός Frobisher, έχει ένα φιλόδοξο όνειρο, να συνθέσει τη σπουδαιότερη μελωδία του κόσμου.
Προκειμένου να πραγματοποιήσει το όνειρο του, καλείται να δουλέψει (μαθητεύσει) δίπλα σε ένα κορυφαίο συνθέτη της εποχής του, τον Vyvyan Ayrs (Jim Broadbent, The Iron Lady).
Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του, στο «φτωχικό» του Ayrs ανακαλύπτει ένα μέρος του ημερολογίου του Ewing (σύνδεση με την προηγούμενη ιστορία).
Οι φιλοδοξίες του Frobisher φαίνονται να ολοκληρώνονται με τη σύνθεση του σεξτέτου Cloud Atlas μέχρι που…
Αυτό που πρέπει να γνωρίζετε είναι πως εν τέλει ο ήρωας μας στέλνει τη μελωδία του, στο φίλο και εραστή του, τον Rufus Sixmith (James D’ Arcy, W.E.), έναν φοιτητή του Cambridge.
Το τελευταίο πρόσωπο της δεύτερης υπόθεσης είναι και ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην προαναφερθείσα και στην επόμενη ιστορία.
Η Luisa Rey (Halle Berry, Dark Tide), είναι μία δημοσιογράφος, η οποία προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια πίσω από τις ατέλειες στην κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα.
Τυχαία πέφτει πάνω στον Sixmith (πρώτη σύνδεση με τα προηγούμενα), του ομολογεί το θέμα της έρευνας της και αυτός δηλώνει έτοιμος να τη βοηθήσει.
Τρομερά γεγονότα μεσολαβούν και αρκετές ανατροπές λαμβάνουν χώρα πριν τελικά η Rey ανακαλύψει τις επιστολές που έστελνε ο Frobisher αρκετά χρόνια πριν, στον Sixmith και αναπόδραστα και το σεξτέτο Cloud Atlas (δεύτερη σύνδεση).
Η τελευταία σκηνή της τρίτης κατά σειρά ιστορίας βρίσκει τη Rey να συγγράφει ένα βιβλίο αναφορικά με τη ζωή του Frobisher και της μελωδίας του.
Φτάνουμε αισίως στη τέταρτη ταινία, όπου ταξιδεύοντας με το τρένο, ο Timothy Cavedish (Jim Broadbent ξανά) , διαβάζει το μυθιστόρημα της Rey, με τίτλο «Half Lives», προσθέτοντας ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα του Cloud Atlas.
Ο Cavedish είναι ένας μικροεκδότης που κάνει ξαφνικά τη τύχη του, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία όμως και οι εγκληματίες που τον απειλούν σίγουρα επιβεβαιώνουν αυτό το ρητό.
Στην προσπάθεια του να ξεφύγει από αυτή την «άβολη» κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει, ζητάει βοήθεια από τον αδερφό του, με τα αποτελέσματα όμως να μην είναι τα αναμενόμενα.
Τα υπόλοιπα θυμίζουν κάτι από παρωδία του Prison Break μιας και ο Cavedish μαζί με κάποια άλλα γεροντάκια σχεδιάζει την απόδραση του.
Η ιστορία ολοκληρώνεται με τον πρωταγωνιστή μας να καταγράφει τις περιπέτειες του σε ένα μυθιστόρημα, το οποίο στη συνέχεια μεταφέρεται στον κινηματογράφο ως η αυτοβιογραφία του.
Περνάμε στο πέμπτο σενάριο (υπομονή τελειώνουμε) που μας μεταφέρει στο μακρινό μέλλον και στην καταποντισμένη και πλημμυρισμένη Σεούλ (Νέα Σεούλ πλέον ονομάζεται καθώς η παλιά μας έχει ήδη κουνήσει το μαντήλι).
Εκεί ζει (αν και είναι κάπως υπερβολικό το ρήμα) η Sonmi-451 (Doona Bae).
Η Sonmi είναι ένας κλώνος, του οποίου ο μόνος σκοπός ύπαρξης είναι να σερβίρει τους πελάτες του Papa’s Song, μαγαζί στο οποίo εργάζεται.
Οι μέρες είναι πανομοιότυπες μεταξύ τους καθώς η καθημερινότητα της, απαρτίζεται από το τρίπτυχο: εργασία-κατανάλωση μίας σιχαμερής τροφής (η συνέχεια της ταινίας όντως επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό, σιχαμερή) και εν τέλει ύπνος (αν και πιο πολύ με χειμερία νάρκη σαν αυτή στην οποία έπεφταν οι επιβάτες του Nostromo, στο Alien, μοιάζει).
Όλα αυτά μέχρι να πέσει στα χέρια της ένα μικρό απόσπασμα από τη κινηματογραφική μεταφορά της βιογραφίας του Cavedish (ναι, ναι καλά το σκεφτήκατε σύνδεση).
Η Sonmi εμπνέεται από την αντίσταση του ήρωα προς κάθε μορφή εξουσίας (η προσωποποίηση της εξουσίας στην ιστορία του Cavedish δεν είναι άλλη από τη νοσοκόμα Noakes) και έτσι με τη βοήθεια ενός επαναστάτη, με το όνομα Hae-Joo (Sturgess), αποφασίζει να δραπετεύσει.
Η συνέχεια επί της οθόνης , με μόνο tip εκ μέρους μας: Η ιστορία ολοκληρώνεται με τη Sonmi να δημοσιοποιεί την ιστορία της και ως εκ τούτου τις αποτρόπαιες πράξεις της κυβέρνησης μέσω μίας ομιλίας της.
Εδώ θα συναντήσουμε τον Zachry (Tom Hanks, Extremely Loud & incredibly Close) που ζει μαζί με την οικογένεια του, όπως κάθε επιζών που σέβεται τον εαυτό του, υπό πρωτόγονες συνθήκες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως ο Zachry και οι συντοπίτες του έχουν αγιοποιήσει την Sonmi, θεωρώντας τη προσωποποίηση του καλού που βρίσκεται σε αέναη διαμάχη με το κακό , το οποίο ενσαρκώνει ο διαβολάκος Old Georgie (Weaving).
Τα πράγματα μπαίνουν σε μία τροχιά όταν η Meronym (Berry) μαζί με το πλήρωμα της , μία ομάδα πιο εξελιγμένων ανθρώπων με την ονομασία Precients, προσαράζουν στο τόπο διαμονής του Zachry και των υπολοίπων επιζώντων.
Το πρόβλημα είναι πως οι Precients μαστίζονται από την πανούκλα, με την πλήρη εξόντωση τους να είναι πολύ κοντά πλέον.
Στη Meronym πέφτει ο κλήρος να καλέσει σε βοήθεια, γεγονός που θα καταφέρει όμως μόνο διαμέσου της συνεργασίας του Zachry.
Μέσω της σύνδεσης Meronym και Zachry παρατηρούμε ακόμα ένα κρίκο της αλυσίδας να μπαίνει στη θέση του μιας και η πρώτη αποκαλύπτει στον ήρωα μας το πραγματικό πρόσωπο της Sonmi.
Οι έξι σπονδυλωτές ιστορίες, όπως καταλάβατε άλλωστε, αποτελούν τα μόρια μίας μεγαλύτερης, της διαχρονικής προσπάθειας του ανθρώπου για αποτίναξη του ζυγού, όποιας μορφής κι αν είναι αυτός.
Ο Wachowski αποφάσισε (ορθά αλλά με κάποια στραβοπατήματα) πως δεν θα παρουσίαζε κάθε ιστορία μεμονωμένη αλλά σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες.
Η αλληλεπίδραση των πρωταγωνιστών άλλωστε είναι διαφαινόμενη , αν λάβουμε υπ’ όψιν τις συνδέσεις μεταξύ τους.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ο αριθμός των διαφορετικών ταινιών, ο οποίος μάλλον κρίνεται υπερβολικός.
Αυτό είναι και το μεγάλο μειονέκτημα μίας κατά τα άλλα πανέξυπνης ιδέας.
Έξι διαφορετικά σκηνικά, έξι διαφορετικές ταινίες, οι οποίες καλύπτουν σχεδόν κάθε γούστο.
Για παράδειγμα έχουμε φιλμ εποχής, βλέπε τις περιπέτειες του Ewing, διανθισμένο με προοδευτικές και ανθρωπιστικές ιδέες, μία τζούρα δράματος και ρομαντισμού μέσω των περιπετειών του Frobisher, δημοσιογραφικο-αστυνομική δράση εκ μέρους της Luisa Rey (και επομένως της τρίτης ταινίας), αφορμή για γέλιο και χαλαρή διάθεση δια μέσου της προσπάθειας του Cavedish να δραπετεύσει από τον οίκο ευγηρίας, στροφή στο πεσιμιστικό μέλλον, μέσα από τα μάτια της Sonmi και την επιστημονικού τύπου πέμπτη ταινία και τέλος ένα επίσης sci-fi φιλμ με αρκετό splatter και επομένως βία αλλά και κάποια στάλα δράματος.
Άρα, νιώσαμε ολοκληρωμένοι με το πέρας του Cloud Atlas;
Η απάντηση είναι πως ναι, αλλά δυστυχώς ήμασταν αρκετά μπερδεμένοι για να το παραδεχτούμε εκείνη ακριβώς τη στιγμή.
Όπως είπα και παραπάνω, χρειάστηκε να μεσολαβήσει κάποιο σεβαστό διάστημα προκειμένου να βάλουμε σε μία σειρά τα όσα παρακολουθήσαμε.
Ελπίζω πως μέσω της ανάγνωσης του…χρονολογίου παραπάνω, θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε υπό μία διαφορετική οπτική γωνία τη μεγαλειώδη (ως προς τη σύλληψη κυρίως) ταινία των Wachowski και Tykwer.
Για τις ερμηνείες, το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως έγινα μάρτυρας μίας τρομακτικής αποκάλυψης.
Ακόμα και οι US Navy Seals (ειδική ομάδα Αμερικάνων καταδρομών) μικρότερη επιτυχία θα είχαν μιμούμενοι τα χαρακτηριστικά του χαμαιλέοντα.
Υποδυόμενος μία σειρά ρόλων, Dr Henry Goose, Isaac Sachs, Dermot Hoggins και Zachry, ο Hanks μας πείθει πως μπορεί να συγκαταλέγεται πλέον και επίσημα ανάμεσα στους κορυφαίους του είδους.
Ανυπέρβλητος στους περισσότερους ρόλους του (αν όχι σε όλους) μας εντυπωσιάζει, όπως είπαμε και παραπάνω για το πόσο εύκολα αλλάζει κουστούμι.
Δίπλα του, η ευχάριστη έκπληξη, ο Hugo Weaving.
Με το ρόλο του Agent Smith να του έχει «κολλήσει» από το Matrix, υποδύεται για ακόμη μία φορά κάποιους από τους «κακούς» της υπόθεσης και μάλιστα με απίστευτα μεγάλη επιτυχία.
Ο ρόλος του ως Old Georgie είναι όλα τα λεφτά.
Διθυραμβικά σχόλια μπορούμε να απευθύνουμε και στους Jim Sturgess και το συνονόματο του Broadbent ενώ στον αντίποδα μείναμε μάλλον αδιάφοροι από τη Halle Berry, γεγονός που μας εξέπληξε κάπως μιας και περιμέναμε πολλά από αυτή.
Καθώς κούρασε και συνεχίζει να κουράζει με τον όγκο του το συγκεκριμένο review, μένει να επαναλάβουμε πως αξίζει πραγματικά τον κόπο να παρακολουθήσετε το Cloud Atlas εξαιτίας της πρωτοτυπίας του και της ιδιόμορφης σκηνοθεσίας του.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να το απολαύσετε όμως είναι να σχηματίσετε μία γενικότερη άποψη οπότε αξίζει να μελετήσετε το σκελετό των έξι διαφορετικών ιστοριών.
Στις αίθουσες από 22 Νοεμβρίου.
Cloud Atlas extended trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
