Γράφει ο Νάσος Κυριακίδης.
Μέσα στο 2012 κυκλοφόρησαν πολλά animation και στην πλειοψηφία τους ήταν σε πολύ καλό επίπεδο.
Ήταν σίγουρα μία από τις καλύτερες χρονιές των τελευταίων χρόνων για το είδος.
Είδαμε πολλές καινούριες και πρωτότυπες ιστορίες και άλλες που αξιοποίησαν χαρακτήρες και ιστορίες του παρελθόντος.
Υπήρξαν οι καθαρά παιδικές ταινίες για τους πολύ μικρούς μας φίλους (Lorax, Brave, Tinker Bell: Secret of the Wings) και κάποιες που και οι μεγαλύτεροι θα μπορούσαν να εκτιμήσουν, αλλά και να διασκεδάσουν (The Pirates! Band of Misfits, Ice Age 4: Continental Drift ).
Είχαμε επίσης και ορισμένες επανακυκλοφορίες (Nemo, Beauty and the Beast) που συστήθηκαν εκ νέου σε ένα καινούριο κοινό.
Η επιλογή για τις 5 καλύτερες της προηγούμενης χρονιάς δεν μπορεί να γίνει με ευκολία...
Τα studio συνολικά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους ήταν άκρως ικανοποιητικό.
Στο top 5 που θα δείτε παρακάτω, παρουσιάζονται ταινίες που τόσο οι μικροί, όσοι και οι μεγάλοι θα μπορούσαν κάλλιστα να απολαύσουν.
Όσοι δεν έτυχε να δείτε κάποια από τις επόμενες, σας συνιστώ να σπεύσετε.
Ίσως να υπάρξουν κάποιες αποκλείσεις όσον αφορά για την αντίστοιχη πεντάδα των Oscar, μιας που η Ακαδημία έχει συχνά διαφορετική άποψη.
Κατά τη γνώμη μου πάντως, τα ακόλουθα 5 animation, είναι αυτά που ξεχώρισαν την χρονιά που μας πέρασε.
5. Μαδαγασκάρη 3: Οι Φυγάδες της Ευρώπης – Madagascar 3: Europe’s Most Wanted
Ξεκινάμε με την γνώριμη για μας τετράδα των ζώων του ζωολογικού κήπου.
Η τρίτη ταινία της σειράς ήταν με διαφορά η καλύτερη και η πιο εντυπωσιακή.
Αποτελεί το πιο οικογενειακό animation της πεντάδας.
Οι μικροί την καταευχαριστήθηκαν και οι μεγάλοι, παρακολουθώντας την, ένιωσαν και πάλι παιδιά.
Σε αυτό απολαύσαμε κωμικές καταστάσεις, ανατροπές, ξεκαρδιστικούς διαλόγους και την απόλυτη κακιά, ονόματι Σαντέλ Ντι Μπουά, την κακιά μπατσίνα που καταδιώκει την παρέα (με την φωνή της μοναδικής Frances McDormand).
Ένας character villain, που αντίστοιχο είχαμε να δούμε πολύ καιρό και σίγουρα άφησε το στίγμα του.
Επίσης η ταινία εστιάζει στο θεσμό της φιλίας και δείχνει ότι η ζωή δεν μένει ποτέ στάσιμη, αλλά εξελίσσεται και καθώς μεγαλώνουμε, παίρνουμε διαφορετικές αποφάσεις και ως συνέπεια αυτών, τροποποιούμε ορισμένες καταστάσεις.
Σίγουρα μία από τις καλύτερες ταινίες και ένα από τα καλύτερα 3D, με ένα φαντασμαγορικό φινάλε.
Όσοι το είδαν, κατάλαβαν την διαφορά.
4. ParaNorman: Μια Μεταφυσική Ιστορία
Νομίζω ότι η συγκεκριμένη αδικήθηκε πάρα πολύ και δεν της άξιζε.
Εισπρακτικά θα μπορούσε να τα έχει πάει πολύ καλύτερα, αλλά έμεινε πίσω μάλλον λόγω της κυκλοφορίας των blockbuster, The Expendables 2 και The Bourne Legacy την ίδια περίοδο.
Είναι ένα comedy horror animation που χρησιμοποιεί την ιδέα του θανάτου και βγάζει πολύ γέλιο.
Είναι αστείο, λίγο σκοτεινό και αρκετά συγκινητικό στο τέλος.
Προτρέπει να μην κατακρίνουμε αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε.
Κύριο μήνυμα είναι η αποδοχή στην διαφορετικότητα.
Αυτό το μήνυμα προσπαθεί εν τέλει να μεταδώσει και ο μικρός Norman στην πόλη του.
Εκτός από το όλο story, αυτό που διαφοροποιεί την συγκεκριμένη ταινία, είναι η προσοχή στην λεπτομέρεια, κάτι το οποίο φαίνεται και στο τελικό αποτέλεσμα.
Αποτελεί το δεύτερο stop motion animation που γυρίστηκε σε 3D και θεωρώ ότι πρόκειται για ένα διαχρονικό διαμαντάκι.
3. Frankenweenie
Καμία έκπληξη δεν αποτελεί η ύπαρξη αυτου του animation σε αυτή την λίστα.
Ο Tim Burton το έκανε πάλι το θαύμα του.
Το σκοτεινό και twisted μυαλό του διάσημου σκηνοθέτη, δημιούργησε μία από τις καλύτερες animated ταινίες της τελευταίας δεκαετίας.
Ποιος άλλος άλλωστε μπορεί να παρουσιάσει κάτι που να είναι ταυτόχρονα funny and creepy και να έχει τέτοια επιτυχία;
Ακόμη και όσοι δεν προτιμούν αυτό το είδος, το Frankenweenie, σίγουρα θα τους αρέσει.
Διαθέτει φαντασία, εξυπνάδα, πρωτοτυπία και black χιούμορ.
Είναι πραγματικά εμπνευσμένο, άψογα εκτελεσμένο, αστείο και με την γνωστή και αγαπημένη «σκοτεινή» αισθητική του σκηνοθέτη.
Ενδεχομένως να υστερεί λίγο όσον αφορά τους χαρακτήρες που μπορεί να θεωρηθούν λίγο flat, χωρίς να έχουν πλήρη συναισθηματική εξέλιξη, αλλά λόγω όλων των υπολοίπων, αυτό παραβλέπεται.
Το Oscar που δεν ήρθε για την Νεκρή Νύφη (Corpse Bride), θα έρθει πιθανότατα για το Frankenweenie.
2. Hotel Transylvania – Ξενοδοχείο για Τέρατα
Το τρίτο κατά σειρά animation που έχει στοιχεία horror.
Ίσως να έχω μια μικρή αδυναμία στον συγκεκριμένο συνδυασμό, αλλά και οι τρεις αυτές κυκλοφορίες ήταν πραγματικά καταπληκτικές.
Η συνεύρεση όλων αυτών των τεράτων και κινηματογραφικών μορφών, μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα επιτυχημένη.
Ο έρωτας ενός θνητού και μιας αιωνόβιας που δημιουργείται στον κεντρικό άξονα της υπόθεσης, προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις.
Ως επί το πλείστον, ξεκαρδιστικές.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι όλα αυτά τα monsters είναι στην ουσία φιλικοί τύποι, family guys και δείχνουν-συμπεριφέρονται «τρομακτικά» ανθρώπινα.
Στην ταινία έχουμε μια πληθώρα καλά δομημένων και απολαυστικών χαρακτήρων και ένα καλογραμμένο σενάριο.
Επιπλέον, θίγεται επιτυχώς το θέμα των προκαταλήψεων, καθώς επίσης στα θετικά σημεία συγκαταλέγονται οι έξυπνοι και αστείοι διάλογοι, που κρύβουν ευχάριστες εκπλήξεις.
Το ενδιαφέρον και το γέλιο κρατάει από την αρχή μέχρι και το τέλος της ταινίας.
1. Wreck It Ralph – Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα
Πρόκειται για το τελευταίο απόκτημα της Disney και οι δημιουργοί του έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι.
Η πιο πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ιδέα που παρουσιάστηκε την προηγούμενη χρονιά.
Το θετικό ήταν ότι υλοποιήθηκε κιόλας ιδανικά.
Έξοχος ο σχεδιασμός της ταινίας, με πολύ δράση και γέλιο, καταφέρνει να είναι διασκεδαστική, αλλά και συγκινητική.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι σκηνές στο κομμάτι των βιντεοπαιχνιδιών.
Αποτελεί κατά κάποιον τρόπο φόρο τιμής στα video games προηγούμενων δεκαετιών, για αυτό και ίσως να έχει ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση για ορισμένους.
Υπάρχει η θύμηση των παιδικών μας χρόνων σε συνδυασμό μα κάτι εντελώς καινούριο.
Τα μηνύματα που περνάει είναι εξίσου σημαντικά.
Δείχνει ότι καθένας έχει δικαίωμα να ανατρέψει την εικόνα που οι άλλοι έχουν δημιουργήσει για αυτόν και να αποκτήσει έναν νέο ρόλο που να τον ικανοποιεί και να τον γεμίζει περισσότερο.
Έτσι ακριβώς όπως επιχειρεί να κάνει και ο Ralph με τον τόσο δραστικό τρόπο που επιλέγει.
Στην ταινία υπάρχει γρήγορη πλοκή, μικρές ανατροπές και η μικρή Venellope που κλέβει τις εντυπώσεις με την σπιρτάδα και τον χαρακτήρα της.
Μια ταινία που όσες φορές και να την δεις, είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν την βαριέσαι.
