Με τη σκέψη να επανέλθει η πρώτη πετυχημένη στήλη του FilmBoy, τα επεισόδια του Horror Trailer Park, να ωριμάζει όλο και περισσότερο, συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε τα τέσσερα σπουδαιότερα review ταινιών τρόμου, όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο Horrorant.
Sinister review
Το να γυρίσεις πλέον μια ταινία τρόμου που να βασίζεται σε πρωτότυπη σεναριακή ιδέα, θεωρείται τουλάχιστον άθλος.
Ειδικά σε μια εποχή που τα παντός είδους remake και reboot έχουν κατακλείσει το καλλιτεχνικό στερέωμα και οι συγγραφικές πένες έχουν «στερέψει» από μελάνι.
Το να επιχειρήσεις μάλιστα να ασχοληθείς για ακόμη μία φορά με μια ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού, θέλει αν όχι μεγάλο θράσος και άγνοια κινδύνου, τότε σίγουρα πολύ μεγάλα …κότσια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
House at the End of the Street review
Ίσως το είδος ταινιών που πλήττεται περισσότερο από την έλλειψη ιδεών στο Hollywood, να είναι αυτό των θρίλερ.
Αλήθεια, πόσες φορές σας έχει τύχει να δείτε μια ταινία τρόμου και να νιώσετε πως αυτή την σκηνή κάπου την έχετε ξαναδεί, ή ακόμα χειρότερα πως, από τα μισά της ταινίας ήδη γνωρίζετε το τέλος;
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας ταινίας είναι και το House at the End of the Street.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Classic: Black Christmas (1974)
Μια θεωρητική συζήτηση που έχει διχάσει τους ειδικούς (και όχι τους ‘ειδικούς’) στις ταινίες τρόμου, είναι αυτή που καθορίζει την εθνική προέλευση του υποείδους που λέγεται slasher.
Σε περίπτωση που κάποιος δεν ξέρει, ας πούμε ότι οι ταινίες slasher (ή stab σπανιότερα) είναι εκείνες στις οποίες μια ομάδα νέων ανθρώπων πολιορκείται από έναν δολοφόνο με …έφεση στις μαχαιριές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Amer review
Πολυσυζητημένο, χαώδες και πρωτοποριακό, το φιλμ των Βέλγων Hélène Cattet και Bruno Forzani, έκανε την πρεμιέρα του πριν τρία χρόνια, καταφέρνοντας να προκαλέσει διφορούμενες αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς.
Προβλήθηκε αρχικά σε δεκάδες φεστιβάλ ανά τον κόσμο (όπως και στις δικές μας Νύχτες Πρεμιέρας αλλά και Screamin' Athens Horror Film Festival 2011) όπου έφυγε με μερικά σημαντικά βραβεία ανά χείρας, και συζητήθηκε τόσο για το στυλ της κινηματογράφησης του όσο και για το περιεχόμενο του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Sinister review
Το να γυρίσεις πλέον μια ταινία τρόμου που να βασίζεται σε πρωτότυπη σεναριακή ιδέα, θεωρείται τουλάχιστον άθλος.
Ειδικά σε μια εποχή που τα παντός είδους remake και reboot έχουν κατακλείσει το καλλιτεχνικό στερέωμα και οι συγγραφικές πένες έχουν «στερέψει» από μελάνι.
Το να επιχειρήσεις μάλιστα να ασχοληθείς για ακόμη μία φορά με μια ιστορία στοιχειωμένου σπιτιού, θέλει αν όχι μεγάλο θράσος και άγνοια κινδύνου, τότε σίγουρα πολύ μεγάλα …κότσια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
House at the End of the Street review
Ίσως το είδος ταινιών που πλήττεται περισσότερο από την έλλειψη ιδεών στο Hollywood, να είναι αυτό των θρίλερ.
Αλήθεια, πόσες φορές σας έχει τύχει να δείτε μια ταινία τρόμου και να νιώσετε πως αυτή την σκηνή κάπου την έχετε ξαναδεί, ή ακόμα χειρότερα πως, από τα μισά της ταινίας ήδη γνωρίζετε το τέλος;
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας ταινίας είναι και το House at the End of the Street.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Classic: Black Christmas (1974)
Μια θεωρητική συζήτηση που έχει διχάσει τους ειδικούς (και όχι τους ‘ειδικούς’) στις ταινίες τρόμου, είναι αυτή που καθορίζει την εθνική προέλευση του υποείδους που λέγεται slasher.
Σε περίπτωση που κάποιος δεν ξέρει, ας πούμε ότι οι ταινίες slasher (ή stab σπανιότερα) είναι εκείνες στις οποίες μια ομάδα νέων ανθρώπων πολιορκείται από έναν δολοφόνο με …έφεση στις μαχαιριές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Amer review
Πολυσυζητημένο, χαώδες και πρωτοποριακό, το φιλμ των Βέλγων Hélène Cattet και Bruno Forzani, έκανε την πρεμιέρα του πριν τρία χρόνια, καταφέρνοντας να προκαλέσει διφορούμενες αντιδράσεις σε κοινό και κριτικούς.
Προβλήθηκε αρχικά σε δεκάδες φεστιβάλ ανά τον κόσμο (όπως και στις δικές μας Νύχτες Πρεμιέρας αλλά και Screamin' Athens Horror Film Festival 2011) όπου έφυγε με μερικά σημαντικά βραβεία ανά χείρας, και συζητήθηκε τόσο για το στυλ της κινηματογράφησης του όσο και για το περιεχόμενο του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.