Από τότε που τα επεισόδια του Horror Trailer Park απέκτησαν καθημερινή 'εκπομπή' στο νέο μέλος του FilmBoy Network, το FilmBoy συνεχίζει κάθε βδομάδα να παρουσιάζει τα τέσσερα σπουδαιότερα review ταινιών τρόμου, όπως αυτά παρουσιάστηκαν στο Horrorant.
Passion review
Οι ταινίες του Brian De Palma είναι εκείνες στις οποίες συνεχώς επιστρέφω για την εμπειρία στο σύνολο ή για κάποια συγκεκριμένη σκηνή.
Ο De Palma ξεκίνησε μαζί με πολλούς άλλους την χρυσή για το Hollywood εποχή των 70's και έγινε γνωστός για το ιδιαίτερο σκηνοθετικό του στυλ, την αισθητική των ταινιών του αλλά και τις επιρροές που πολλές φορές παραήταν εμφανείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
The ABC’s of Death review
Το ABC’s of Death είναι ένα αρκετά φιλόδοξο project, το οποίο περιλαμβάνει 26 μικρού μήκους horror από διεθνώς καταξιωμένους σκηνοθέτες του είδους.
Καθένας τους, με ένα budget $5.000 στο χέρι και πλήρη ελευθερία έκφρασης, έπρεπε να παραδώσει σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα μια 5λεπτη ταινία τρόμου στην οποία θα ξεδιπλώνεται με γλαφυρότητα μια ιστορία θανάτου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Silent Hill: Revelation review
Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά στο χώρο του τρόμου.
Τόσα πέρασαν από το Silent Hill του Christophe Gans, του πρώτου φιλμ που βασιζόταν στο ομώνυμο video game και που, σε γενικές γραμμές, δεν ήταν άσχημο.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ακόμη και οι οπαδοί του video game ή της πρώτης ταινίας, μικρή σημασία θα έδωσαν σε αυτή τη καθυστερημένη συνέχεια, μια ξεθωριασμένη ανάμνηση ενός πολλά υποσχόμενου wannabe-franchise που το μόνο που διαθέτει είναι creepy poster (αυτό με τα πρόσωπα χωρίς στόμα), τη σωσία της Michelle Williams για πρωταγωνίστρια και τον αγαπητό σε πολλούς Sean Bean.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Classic: The Invisible Man (1933)
Καθίστε και σκεφτείτε ποιο θα ήταν το σύγχρονο horror χωρίς την Universal Pictures.
Χωρίς το όραμα του ιδρυτή της, Carl Laemmle, για το μέλλον του κινηματογράφου, ή το γιο του, Carl Laemmle Jr. , ο οποίος κληρονόμησε τα κλειδιά του στούντιο το 1928, την εποχή που ο ομιλών εκτόπιζε γρήγορα τον βουβό κινηματογράφο και υποσχόταν νέες πρωτοποριακές μεθόδους στο σινεμά.
Χωρίς τον Αόρατο Άνθρωπο, που διαθέτει μερικά από τα πιο εκπληκτικά ειδικά εφέ και σίγουρα από τις πιο ανησυχητικές αναπαραστάσεις κλιμάκωσης τρέλας της εποχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Passion review
Ο De Palma ξεκίνησε μαζί με πολλούς άλλους την χρυσή για το Hollywood εποχή των 70's και έγινε γνωστός για το ιδιαίτερο σκηνοθετικό του στυλ, την αισθητική των ταινιών του αλλά και τις επιρροές που πολλές φορές παραήταν εμφανείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
The ABC’s of Death review
Καθένας τους, με ένα budget $5.000 στο χέρι και πλήρη ελευθερία έκφρασης, έπρεπε να παραδώσει σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα μια 5λεπτη ταινία τρόμου στην οποία θα ξεδιπλώνεται με γλαφυρότητα μια ιστορία θανάτου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Silent Hill: Revelation review
Τόσα πέρασαν από το Silent Hill του Christophe Gans, του πρώτου φιλμ που βασιζόταν στο ομώνυμο video game και που, σε γενικές γραμμές, δεν ήταν άσχημο.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ακόμη και οι οπαδοί του video game ή της πρώτης ταινίας, μικρή σημασία θα έδωσαν σε αυτή τη καθυστερημένη συνέχεια, μια ξεθωριασμένη ανάμνηση ενός πολλά υποσχόμενου wannabe-franchise που το μόνο που διαθέτει είναι creepy poster (αυτό με τα πρόσωπα χωρίς στόμα), τη σωσία της Michelle Williams για πρωταγωνίστρια και τον αγαπητό σε πολλούς Sean Bean.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Classic: The Invisible Man (1933)
Χωρίς το όραμα του ιδρυτή της, Carl Laemmle, για το μέλλον του κινηματογράφου, ή το γιο του, Carl Laemmle Jr. , ο οποίος κληρονόμησε τα κλειδιά του στούντιο το 1928, την εποχή που ο ομιλών εκτόπιζε γρήγορα τον βουβό κινηματογράφο και υποσχόταν νέες πρωτοποριακές μεθόδους στο σινεμά.
Χωρίς τον Αόρατο Άνθρωπο, που διαθέτει μερικά από τα πιο εκπληκτικά ειδικά εφέ και σίγουρα από τις πιο ανησυχητικές αναπαραστάσεις κλιμάκωσης τρέλας της εποχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
