Γράφει ο Νίκος Δρίβας.
Βλέποντας πολλές παλαιότερες επιτυχίες (The 40-year old virgin, Superbad και άλλες παρόμοιες ταινίες), το Hollywood έχει αρχίσει και επενδύει αρκετά σε τέτοιο στυλ κωμωδiιών με άναρχο και πιπεράτο χιούμορ.
Το "For a good time, call..." είναι διαφορετικού τύπου κωμωδία αλλά προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να στοχεύσει σε τέτοιου είδους κάφρικο χιούμορ.
Για να πετύχει όμως κανείς κάτι τέτοιο, πρέπει να έχει βασικά πράγματα όπως συμπαθητικούς χαρακτήρες, καλούς διαλόγους και μια συμπαθητική κεντρική ιδέα για να μπορέσει να στηρίξει το όλο εγχείρημα.
Στην συγκεκριμμένη ταινία δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα από όλα αυτά, παρά μόνο 2-3 ατάκες που απλά θα χαμογελάσεις και οι πολύ όμορφες (αλλά έντελώς άστοχες ερμηνευτικά) πρωταγωνίστριες...
Δεν μιλάμε για καμία ερμηνεία τοπ επιπέδου, αλλά απλά για τα βασικά.
Ας πούμε όμως δυο λόγια για την υπόθεση.
Παλιές αντίζηλες στο κολέγιο, αλλά τώρα η Lauren (Lauren Miller, 50/50) και η Katie (Ari Graynor, Celeste & Jesse Forever) βλέπουν τις μοίρες τους να ενώνονται.
Πριν λίγο καιρό, η Lauren προσπαθούσε να συνέλθει από έναν άτσαλο χωρισμό, ενώ η Katie ζούσε στο διαμέρισμα της εκλιπoύσας γιαγιάς της, έχοντας οικονομικό πρόβλημα.
Για να μπορέσει να κρατήσει το διαμέρισμα, προσκάλεσε τη Lauren να μείνει μαζί, ώστε να βοηθάει και οικονομικά.
Η μοίρα, όμως, παίζει παιχνίδια, όταν η Katie απελπίζεται από τις συνήθεις της συγκατοίκου της στο κρεβάτι.
Έλα, όμως, που αυτές αποβαίνουν επικερδείς, όταν οι δυο τους αποφασίζουν να ανοίξουν επιχείρηση με ροζ γραμμές.
Παίζουν ακόμη ο James Wolk (You Again), Justin Long (The Conspirator), Mimi Rogers (Hope Springs) και άλλοι.
Πρόκειται για την κλασική ταινία που έχει γυριστεί με προορισμό τα ράφια των dvd-club.
Τα αστεία είναι σε συντριπτική πλειοψηφία ανέμπνευστα (όσο και οι ψεύτικοι οργασμοί των δυο πρωταγωνιστριών) και η αναλογία είναι για κάθε ένα καλό αστείο (στην καλύτερη των περιπτώσεων), άλλα τουλάχιστον 10 με τα οποία δεν σκάς ούτε χαμόγελο.
Αφήστε δε, που προς το δεύτερο μισό αρχίζουν και μπαίνουν τα συνηθισμένα κλισέ και η ταινία αρχίζει (ή τουλάχιστον έτσι νομίζει) να σοβαρεύει, για να καταλήξουμε σε ένα εντελώς γελοίο και προβλέψιμο φινάλε.
Οι διάλογοι μοιάζουν βγαλμένοι από Ελληνική επιθεώρηση και η μια γελοία ατάκα διαδέχεται την άλλη, μην μπορώντας σε κανένα σημείο να κάνει τον θεατή να διασκεδάσει αυτό που βλέπει.
Όσο για τις ηθοποιούς που πρωταγωνιστούν, δεν περιμέναμε καμια συγκλονιστική ερμηνεια, αλλά τουλάχιστον κάτι υποφερτό, το οποίο δεν βλέπουμε βέβαια παρά μόνο εμφανισιακά.
Συν τοις άλλοις, σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες είναι εκνευριστικοί και σε καμία περίπτωση δεν γίνεται ο θεατής να τους συμπαθήσει.
Τέλος, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, η αλλαγή πλεύσης στο τελευταίο ημίωρο (τόσο κλισέ και βαρετή) χάνει ακόμα και το ελάχιστη ελπίδα για να προκύψει κάτι καλό.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια ακόμα ταινία που θα περάσει απαρατήρητη και αν την προσπεράσει κανείς, δεν θα χάσει κάτι.
Βέβαια περι ορέξεως...
Το For A Good Time, Call... έκανε πρεμιέρα στο Sundance το 2012, προβλήθηκε στις αμερικάνικες αίθουσες στις 31 Αυγούστου, ενώ στην Ελλάδα θα βγει σε DVD από τη Sony στις 3 Απριλίου με τίτλο Ροζ Τηλέφωνο.
For a Good Time, Call...trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
