Γράφει ο Kostas Tsokos.
Ήρθε η ώρα να σταματήσεις κάθε δραστηριότητα που κάνεις.
Έφτασε η στιγμή που τίποτα δεν μετράει και δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Ούτε η συζήτηση για Όσκαρ, ούτε το κρυφό ανεξάρτητο διαμαντάκι που είδες τελευταία και θες να διαδώσεις στις παρέες σου.
Και όσο για την αναμονή ελέω φετινής blockbuster σοδειάς;
...ΠΟΙΑ ΦΕΤΙΝΗ BLOCKBUSTER ΣΟΔΕΙΑ;
ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΣΟΚΑΙΝΟΥΡΙΟ NICOLAS CAGE!
Καλώς τονα κι ας άργησε λοιπόν.
Γιατί, αν κάτι έλειπε τώρα τελευταία με τα πολλα 2άρια, 3άρια και μονάδες, ήταν ο καινούριος Νικολάκης Κλουβής...
Δεν ξέρω ακόμα σε πόσες κακές ταινίες θα πρέπει να παίξει για να βγάλει τα προς το ζην.
Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι πως πρόκειται για τον b-movie star της εποχής μας.
Μόνο που ξέρεις ότι συμμετέχει σε μια ταινία, ξέρεις πόσο κακή θα είναι και φυσικά όχι στα απολαυστικά όρια του cult (...εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων).
Στο Stolen, που θα ...stole κυριολεκτικά 90 πολύτιμα λεπτά από τη ζωή σου (...πως το μιλάω το αγγλικό ε;), o Νικολάκης υποδύεται τον Will, έναν επαγγελματία ληστή που πριν από 8 χρόνια προσπάθησε μαζί με άλλους τρεις συνεργούς, να ληστέψει ένα θησαυροφυλάκιο.
Οι συνεργοί του όμως, μετά από μια ανούσια διαφωνία θα τον παρατήσουν μαζί με τα λεφτά για να προλάβουν να διαφύγουν.
Μετά από 8 χρόνια στη στενή, ο Will αποφυλακίζεται και αποφασίζει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή επαναπροσεγγίζοντας την κόρη του Alison (Sami Gayle, Detachment) που έχει φτάσει στην πρώιμη εφηβεία, ενώ παράλληλα το FBI και ο πράκτορας Tim Harlend (Danny Huston, Hitchcock) εξακολουθούν να τον παρακολουθούν και να τον ανακρίνουν πιστεύοντας πως έχει ακόμη κάπου κρυμμένα, τα λεφτά.
Το ίδιο πιστεύει και ο Vincent (Josh Lucas, J. Edgar), ένας από τους συνεργούς που νόμιζαν για νεκρό, μόνο που τελικά είναι ένας ζωντανός ταρίφας χωρίς το ένα του πόδι και μερικά δάχτυλα κομμένα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, και θεωρώντας υπεύθυνο τον Will για τον κατήφορο που πήρε η ζωή του, ο Vincent θα απαγάγει την κόρη του Will, ζητώντας πίσω το μερίδιο που του ανήκε.
Με τον Will να μην έχει τα λεφτά, καλείται μέσα σε 12 ώρες, με μοναδική βοήθεια την πρώην συνεργό του Riley (Malin Akerman, Rock of Ages) να ξαναγίνει κλέφτης και με τους μπάτσους στο κατώπι του, να βρει τα λεφτά για να πάρει πίσω σώα και αβλαβή την κόρη του.
Να αρχίσω;
Un-Cage me!
Το κακό φάνηκε από την αρχή, με τις ηλίθιες εξελίξεις του σεναρίου που θα υποκινούσαν και τα μελλοντικά κίνητρα καλών και κακών της υπόθεσης.
Προλαβαίνεις άνετα να φύγεις, έχεις ρίξει αναίσθητο τον επιστάτη και κοντοστέκεσαι για να διαφωνήσεις αν πρέπει να τον πυροβολήσεις ή όχι;
Και οι συνεργοί σου φεύγουν, ενώ έχεις ήδη πάρει ξανά τα λεφτά και τρέχεις προς το φορτηγάκι;
Όσο για τον Νικολάκη, ξεκινούσε με το να κουνάει ελαφρώς το κεφάλι του ακούγοντας μουσική, βγαίνει χαλαρός και άνετος από καταδίωξη με αστυνομικά αμάξια που τον αναποδογύρισε και θα τον άφηνε τσακισμένο, μιλώντας τελικά στο κινητό σαν να μην τρέχει τίποτα, καβαλάει ταξιά και άλλα αυτοκίνητα εν μέσω καρναβαλιού της Νέας Ορλεάνης, εκβιάζει (κλασικά!) το δράμα με ανούσιες σκηνές και αντιδράσεις (η Akerman δέχεται να τον βοηθήσει, τα είπανε, αυτός πάει να φύγει αλλά ξαναγυρνάει για ...αγκαλίτσες) και άλλα πολλά και τραγελαφικά.
Τα ξέραμε και τα περιμέναμε, και ακόμα και το μπλε χνουδωτό αρκούδι που έκανε δώρο στην κόρη του στην αρχή της ταινίας, έμοιαζε να παίζει καλύτερα.
Σαν περιπέτεια έλεγε κάτι;
Μπα ...και σε αυτό δεν βοηθούσε καθόλου η απουσία έντασης και αγωνίας σε οποιαδήποτε σκηνή δράσης, με μια τηλεοπτικής αισθητικής σκηνοθεσία από τον Simon West που το 1997 είχε παραδώσει μία από τις φουλ αμερικανιά αλλά χαρακτηριστικές περιπέτειες των 90's (Con Air) ενώ και τα The Mechanic, The Expendables 2 του ίδιου, ήταν από αυτές όπου τουλάχιστον περνούσε η ώρα.
Και έχω την εντύπωση πως το κακό μουσικό score αντί να σε κάνει να αγωνιάς, θύμιζε theme κάποιου νέου υπερπράκτορα και πρέπει να ψιλοέκλεβε το θέμα του The Saint.
Το χειρότερο όλων ήταν η κακή ερμηνεία της χρονιάς από τον Josh Lucas που έμοιαζε με μεθύστακα, ανάπηρο Cobain, που σταματούσε κάθε τρεις και λίγο για να διηγηθεί την ιστορία της ζωής του (μέχρι και ατάκες από ιστορικά γεγονότα ακούσαμε), μούγκριζε και πεταγόταν στο ξαφνικό μέσα από νερά, σαν τον Tarzan.
Θέλετε πολλά ακόμη;
Το πρόβλημα με τον Cage είναι και η σοβαροφάνεια των ταινιών που παίζει.
Έχεις μια αθλιότατη παραγωγή και σενάριο, και εξακολουθείς να εκβιάζεις το δράμα με επιτηδευμένα γελοιωδέστατες ερμηνείες.
Αν το γυρνούσε ξεκάθαρα στον χαβαλέ ή σε ταινίες που θα μπορούσαν να είναι βγαλμένες από την εποχή των drive-ins (σαν το Drive Angry εν μέρει), τώρα θα τα λέγαμε αλλιώς.
Φαντάζομαι σε ημι-παρωδίες τύπου Expendables ή στο επόμενο cult tribute του Rodriguez θα μπορούσε να λάμψει.
Εν ολίγοις, ξέρεις ποιες ατάκες, ηλίθιες αντιδράσεις, υφάκια και μορφασμούς θα δεις και πόσα άκυρα θα σου ρίξει στα μούτρα το σενάριο.
Όμως όσο κι αν λατρεύεις να διαπιστώνεις την κατάντια του Cage και να κανιβαλίζεις τις ταινίες του που μοιάζουν μόνο για προβολή στο Star στις 03.00 η ώρα ... άλλο τόσο διαπιστώνεις πως είναι πραγματικά κακές ταινίες, από αυτές που αν βαριόσουν και λιγότερο, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα.
Επειδή μου έκανε τα τρία ...δύο, λοιπόν...ανάλογη και η ετυμηγορία.
* Άνθρωπος που έχει δει σε αίθουσα τα Drive Angry, Season of The Witch και Ghost Rider: Spirit of Vengeance ή κρυφός φαν του Nicolas Cage θα πρέπει να είναι ή προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να κερδίσει επίδομα βαρέων ανθυγιεινών...ή και τα δύο.
Εμένα προς το δεύτερο με κόβω αλλά και πάλι...γιατρέ μου να το κοιτάξω;
Στις αίθουσες από 14 Μαρτίου.
Stolen trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
