Γράφει ο Kostas Tsokos.
Ακάλυπτος ή μήπως ...ακατάληπτος;
Όχι ο πρωταγωνιστής αλλά εγώ, που θα αρχίσω πάλι τα ακατάληπτα ...κραξιματοθαψίματα.
Λόγω έλλειψης δικών του ιδεών (χρόοονια τώρα), ο εγχώριος κινηματογράφος και ειδικά τα τελευταία χρόνια έχει να επιδείξει μια τάση προς remake ή sequel διαφόρων παλαιότερων ταινιών του ή τηλεοπτικών σειρών.
Αυτή τη φορά, η επιστροφή της Καραγιάννης-Καρατζόπουλος (με την σύμπραξη και των VIEW Master Films, Tanweer Alliances) αποφάσισαν να θυμηθούν την τηλεοπτική σειρά "Και οι Παντρεμένοι Έχουν Ψυχή" βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Λευτέρη Καπώνη που είχε υπογράψει την σειρά, και εδώ πράττει το ίδιο για την κινηματογραφική διασκευή...
Μια σειρά που δεν την έλεγες ακριβώς αστεία (όχι πλέον), διήρκησε για τρεις σεζόν (1997-2000), στηριζόμενη κυρίως στην τρελαμμένη περσόνα του Αντώνη Καφετζόπουλου, με το σηκωμένο μαλλί, το διαβολικό του κουτοπόνηρο βλέμμα όταν έστηνε τις κομπίνες, τις cult φυσιογνωμίες που συνήθως επέλεγε ως συνεργάτες του, τα ξεσπάσματα στην γυναίκα του ("ΑΛΙΚΗ ΜΟΥ"), που μονίμως απατούσε και προσπαθούσε να την ξανακερδίσει με λεφτά και δώρα αλλά και την αλληλεπίδραση με τον Γιώργο Παρτσαλάκη που υποδυόταν τον φίλο του Μάκη.
Ειδικά εκείνα του κουβεντολόγια περί ζωής και γυναικών στο ιατρείο ή στο μπαρ με τον φιλόσοφο μπάρμαν, έβγαζαν έναν αυθόρμητο φυσικό χαβαλε, χωρίς να προσπαθούν να είναι αστεία και ήταν από τα λίγα που αξίζει ακόμα να θυμάσαι και να ανέχεσαι από την 'χρυσή' εποχή του ελληνικού ιδιωτικού χαζοκουτιού.
Όσο για την ταινία;
Πριν ανοίξω το βρωμοτσωκόστομα μου, υπάρχει και μια υπόθεση/υπόθετο.
Ο Αντρέας (Πέτρος Φιλιππίδης) γνωστός και ως "Ακάλυπτος", είναι ένας μεγαλομεσίτης απατεώνας, ο συνηθισμένος μπαγαπόντης και γυναικάς που όλες θέλει να τις πηδάει, μα την γυναίκα του Αλίκη (Κατερίνα Λέχου), πάντοτε αγαπάει.
Συμπαραστάτης και ανεκτικός σε όλα αυτά, ο φίλος του και οδοντίατρος Μάκης a.k.a. "Ο Τίγρης" (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης), τον οποίο δεν χάνει ευκαιρία να χώνει στις βρωμοδουλειές του, παρά τη θέληση του ίδιου.
Σκοπός του εν μέσω κρίσης, να πουλήσει τον περιβάλλοντα χώρο της Ακρόπολης σε Άραβες, με τη βοήθεια του μοναχού Ιάκωβου (Γιώργος Σουξές) και μιας υπουργού (Ελισάβετ Κωνσταντινίδου).
Βοηθοί του σε όλα αυτά, οι υπάλληλοι στην εταιρεία του, η αυστηρή καριερίστρια Σουζάννα (Αθήνα Μαξίμου), η αισθησιακή Ζέτα (Τζένη Θεωνά), ο βλάκας και γκαφατζής Πέτρος (Θανάσης Βισκαδουράκης).
Οι καταστάσεις όμως θα μπλέξουν όταν ο Μάκης μπλέξει από τους χειρισμούς του Αντρέα και τον κλείσουν φυλακή ...με αποτέλεσμα να μην τον θέλει ούτε και η γυναίκα του Ρένα (Βασιλική Ανδρίτσου), ενώ και οι συμμετέχοντες στις κομπίνες του Αντρέα, δεν είναι όλοι αυτό που φαίνονται.
Είναι να απορείς, πώς οι παραγωγοί των Πολίτικη Κουζίνα και του μέτριου (σε σύγκριση με το ορίτζιναλ) Λούφα Και Παραλλαγή: Σειρήνες Στο Αιγαίο, κατέληξαν σε ένα συνονθύλευμα πραγματικά κακής βιντεοταινίας.
Ασυνάρτητη,΄καμμένη' ροή, μοντάζ και εναλλαγές σκηνών που έφερνε σε κακοσκηνοθετημένα και ατάκτως ερριμένα σκετσάκια από βιντεοταινία γυρισμένη στο πόδι, χορός κλεψιμέικος από το Get Smart, άκυρο cameo του μόνιμου γκεστ Κώστα Βούτσα ως νονού των φυλακών που θέλει βοήθεια στο μαγείρεμα και άλλα πολλά, αδιάφορα και διακοσμητικά, αστεία όσο και το να τσουλάς σε υδροτσουλίθρα με ξυραφάκια, πέφτοντας μετά σε πισίνα με αλάτι.
Άντε να πεις πως ένα ελαφρό μειδίαμα σχηματίστηκε (σ.σ.: πσσσ...πολύ κουλτουριάρικα το έθεσα), σε ένα λογοπαίγνιο μέσω κινητού για τον Άδωνη Γεωργιάδη, την χαριτωμένη στιγμή όπου η Ρένα ακουμπά τον πάγο στο κεφάλι της και μετά ...στου σκύλου, στην σκηνή με το φέρετρο και την διαπίστωση της γκάφας του Βισκαδουράκη ή στην ατάκα περί συζυγικής απάτης και παρομοίωσης του βρώμικου (γκόμενα), σε σύγκριση με το ζεστό γιουβετσάκι που σε περιμένει την Κυριακή (σύζυγος).
Κάποιες νύξεις σε κρίση, στον τρόπο που διάφοροι χαρτογιακάδες μεγαλοεπιχειρηματίες τα παίρνουν από παντού και κάνουν συμφωνίες με διεφθαρμένους πολιτικούς, το Βατοπέδι, τα φακελάκια σε γιατρούς και την απόδραση Βλαστού περνάνε στο ντούκου μέσα από αποτυχημένα σκετσάκια.
Ακόμα και ο Φιλιππίδης που ξοδεύει περισσότερο χρόνο απ'όσο θα έπρεπε στο να παραδέχεται μόνος του ότι είναι μέσα στους καλύτερους ηθοποιούς (ΜΕΓΑΛΟ αυτο-trollαρισμα), είχε καταφέρει τουλάχιστον στον Ηλία του 16ου να κάνει δικό του τον ρόλο και ας μην συγκρίνονταν με την μέγιστη τσαχπινιά του Χατζηχρήστου (ποιος θα μπορούσε να συγκριθεί άλλωστε).
Εδώ, έμοιαζε ακόμα πιο αταίριαστος ως επιλογή (καλύτερος θα ήταν ο Σκιαδαρέσης) παρέα και με το ξανθό μαλλάκι ξεβαμμένης τραβεστί, παραδίδοντας μια ανυπόφορη γελοιότητα, με γκέι κινήσεις, μόνιμο γούρλωμα του ματιού, και υπερβολικά χαριτωμένες μούτες, φωνούλες και γενικότερες αντιδράσεις.
Απλά και αναμενόμενα, έπαιζε τον εαυτό του και κάπως έτσι θα ήταν ο ...Λάκης ο Γλυκούλης στο πιο αλανιάρικο και μπασμένο στα κόλπα.
Κρίμα για τον Χρήστο Δήμα ( Ακροβάτες του Κήπου, Νήσος, Poker Face), έναν κάποτε πιστό υπηρέτη της καλής, υποφερτής, mainstream ελληνικής κωμωδίας-κομεντί αλλά και του ξεχωριστού "4" (2000), ενώ ηθοποιοί σαν την Αθηνά Μαξίμου αδικούν τον εαυτό τους, αλλά χαρά στην υπομονή και ανεκτικότητα τους με τόσο άθλια σενάρια.
Να πω την αλήθεια ούτε με τη σειρά μπορούσες πραγματικά να γελάσεις.
Δεν ήταν ακριβώς κωμική ...όχι με το στυλ των Απαράδεκτων, του Εγκλήματα, των Δύο Ξένων ή του Είσαι το Ταίρι Μου.
Όμως για τους λόγους που εξήγησα στην εισαγωγή, την παλεύεις ακόμα να δεις κάποιο επεισόδιο. (και όσα της σεζόν με την Νόνη Δούνια να φοράει γυαλιά και να υποδύεται την ψυχολόγο).
Κάτι τέτοιες κινήσεις όμως, θυμίζουν ρουτινιάρικες τηλεταινίες-συνέχειες, με τον σεναριογράφο Λευτέρη Καπώνη να παρουσιάζει μια κακή αντιγραφή-συρραφή από σκηνές και ατάκες της τηλεοπτικής σειράς (" Τίγρης, "Κτινίατρε", ο Αντρέας παρακολουθεί τη γυναίκα του ή πέφτει μπροστά στο αμάξι της) που όμως δεν προσέφεραν το παραμικρό γέλιο.
Βάλε και τα κλισέ προώθησης της σύγχρονικης ελληνικής (τραγικά κακής) 'κωμωδίας' με κλαμπόβια καγκουροραπ, χωρίς να λείπει και το αναμενόμενο cameo τύπου Nivo/Βουρλιώτης (μπρρρ...), βγάλε και ένα παντελώς ηλίθιο 'soundtrack', που επαναλάμβανε συνεχώς μια ηλεκτρονική λούπα μπιτ, τόσο ανυπόφορη όσο και το να είσαι κλεισμένος καλοκαιριάτικα με όλη την μασχαλίλα σε ένα λεωφορείο και...
Λοβοτομή...στον μπόγια...εκτέλεση στον λάκο με τα κωλοδάχτυλα...ΤΩΡΑ.
* Μου φαίνεται πως ΚΑΙ αυτή τη βδομάδα, ο κόσμος θα πατήσει σινεμά μόνο σε περίπτωση που τον πιάσει κατούρημα στο δρόμο ή θέλει να τσιμπήσει κανά ποπ κορν φευγαλέα.
Άντε να ξεκινήσει η blockbuster σεζόν προς Απρίλη μεριά γιατί δεν με βλέπω
καλά.
Στις αίθουσες από 14 Μαρτίου.
1.jpg)
