Γράφει ο Τάσος Σαμπάρ.
Η κριτική κωμωδιών είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα.
Δεν είμαι έμπειρος κριτικός, οπότε θα ξεκινήσω με μια προσωπική άποψη και θα χαιρόμουν να συζητήσω μαζί σας στα σχόλια έπειτα.
Αυτό που κατάλαβα εδώ και ένα χρόνο που κάνω reviews είναι οτι η κριτική μιας κωμωδίας ίσως είναι πιο δύσκολη απο όλα τα είδη.
Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί στην κωμωδία, σημασία δεν έχουν τόσο οι καταστάσεις που μπλέκονται οι πρωταγωνιστές.
Δεν έχει σημασία το δουλεμένο story και το σασπένς.
Μια κωμωδία μπορεί να μην έχει τίποτα απο αυτά που έχουν τα άλλα είδη και που οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι και μπορούν να τα αναγνωρίσουν, άρα και να διαχωρίσουν τις αξιόλογες απο τις άλλες.
Και όμως χωρίς να έχει τίποτα απο τα παραπάνω μπορεί να έχει τεράστια επιτυχία...
Όλοι ξέρουμε οτι η κωμωδία βασίζεται στο χιούμορ, σιγά το νέο.
Τι είναι όμως χιούμορ;
Είναι τα πάντα.
Κάθε κίνηση, κάποιο βλέμμα, μία παραπομπή ή αναφορά.
Ένα όνομα σε ένα χαρτί η μια αφίσα πίσω στο βάθος του πλάνου.
Όταν παρακολουθείς κωμωδία πρέπει να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα. να αποκλείσεις τον υπόλοιπο κόσμο και να προσηλωθείς, να ξέρεις καλά την γλώσσα και να είσαι ενημερωμένος.
Κάθε δευτερόλεπτο μπορεί να σε κάνει να ανακαλύψεις κάτι ακόμα.
Μα πάνω απο όλα πρέπει να έχεις ευφυΐα.
Το χιούμορ είναι συνώνυμο της ευφυίας.
Αν δεν την έχεις, είσαι σαν παιδί που βλέπει Μαδαγασκάρη και το μόνο που καταλαβαίνει είναι κάτι ζώα που μιλάνε... Και περνάνε τέλεια!
Κανείς δεν διαφωνεί.
Οι μεγαλύτεροι όμως αναγνωρίζουν τα κρυφά αστεία που προορίζονται για τους "μεγάλους".
Αυτά σε κωμωδίες για παιδιά.
Φαντάσου τι γίνεται σε μία για ενήλικους.
Τέλος πάντων.
Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας και να προχωρήσω συνοπτικά στην παρουσίαση μιας κωμωδίας, αποφεύγοντας όσα είπαμε στα προηγούμενα review περί ερμηνείας και σεναρίου και να βασιστώ στους χαρακτήρες και το χιούμορ.
Το New Girl με κέρδισε απο το πρώτο επεισόδιο.
Είναι ίσως η καλύτερη νέα κωμωδία.
Η Jess (Zooey Deschanel, Your Highness) μετά απο ένα άσχημο χωρισμό, ψάχνει για σπίτι.
Η αναζήτηση την οδηγεί να συγκατοικήσει με τρεις τύπους, τον έναν πιο ιδιαίτερο απο τον άλλο.
Για αρχή έχουμε τον Nick (Jake Johnson, 21 Jump Street).
Έχει παρατήσει την Νομική, είναι τώρα απένταρος και δουλεύει ως μπάρμαν.
Είναι ο κλασσικός ρέμπελος τυπάς.
Όλοι κάποτε ήμασταν ή έχουμε ένα τέτοιο φίλο.
Δεύτερον έχουμε τον Winston (Lamorne Morris).
Μπασκετμπολίστας στην Λιθουανία, έχασε τη δουλειά του και τώρα ψάχνει ξανά τον δρόμο του.
Η επαναπροσαρμογή του είναι δύσκολη, αφού πλέον απο αστέρας θα πρέπει να βρίσκει λεφτά για το νοίκι.
Και τέλος ο Schmidt (Max Greenfield).
Ο λόγος που αυτή η σειρά είναι ένα επίπεδο πάνω.
Εμβληματική παρουσία, ο τύπος που τις ατάκες του στις γκόμενες πρέπει να τις γράφεις και μετά να τις μάθεις... ώστε να μην τις λες ποτέ.
Είναι ο κλασσικός τύπος του douchebag που σίγουρα θα λατρέψεις.
Βασικά λάθος... Μόνο κλασσικός δεν είναι.
Είναι ανεπανάληπτα ιδιαίτερος.
Το χιούμορ είναι απίστευτο και κάθε επεισόδιο ξεκαρδιστικό.
Είναι φρέσκο και αυτό οφείλεται στο πρόσωπο της Deschanel που είναι αξιολάτρευτη (υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και για τους δύο κύκλους).
Δεν έχει την τέλεια ομορφιά της Cece (Hannah Simone), ούτε είναι τόσο sexy όσο η Angie (Olivia Munn, Magic Mike).
Είναι όμως απίστευτα γλυκιά και γήινη. Απίστευτα!
Η πρώτη season του The New Girl από το Fox κύλησε απίστευτα ωραία, ενώ η δεύτερη που είναι στην μέση κρατιέται στα ίδια επίπεδα.
The New Girl tv series trailer από FilmBoy-gr
