Πίσω τότε στην εποχή που ο σπουδαίος συγγραφέας τρόμου Stephen King έγραφε καταπληκτικά βιβλία και προτού αρχίσει να γράφει κατά παραγγελία ο,τιδήποτε του ζητηθεί (ή όχι) και καταλήξει να γίνει ένας tv-movie business celebrity writer, υπήρξε το Needfull Things, ένα βιβλίο που κατατάσσω μέσα στα 3-4 καλύτερα της καριέρας του.
Ένα μεγάλο έργο που όμως ‘κατάπινες’ μονορούφι, ένα από τα ελάχιστα μυθιστορήματα που σε έκανε να θαυμάζεις τον τρόπο γραφής ενός συγγραφέα.
Ωστόσο, η ταινία Needfull Things που έγινε το 1993 σε κάνει κι απορείς.
Γιατί ένα από τα καλύτερα βιβλία του δεν έγινε μια καλή έστω ταινία;
Ως φαν του βιβλίου, θα ήμουν ευχαριστημένος αν έστω η ταινία ήταν υποφερτή, ή έδινε μια μικρή ‘μυρωδιά’ της διαβολικής ατμόσφαιρας στη μικρή πόλη Castle Rock.
Δυστυχώς, η μεταφορά του Needfull Things στη μεγάλη οθόνη ήταν μια ολόκληρη ατυχία, και προφανώς αδικήθηκε από τους συντελεστές της.
Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε μία από αυτές τις ειρηνικές πόλεις του Stephen King, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και όλοι …είναι καταδικασμένοι.
Μια μέρα, στη πόλη ανοίγει ένα νέο κατάστημα, με ταμπέλα “Needfull Things” (Χρήσιμα Αντικείμενα).
Ιδιοκτήτης, ο ευγενικός μα κατά βάθος σατανικός Leland Gaunt (Max Von Sydow).
Το περιεχόμενο του καταστήματος είναι εκλεκτικό αλλά και περιεκτικό: Διαθέτει αυτό που κάθε κάτοικος της πόλης βαθιά επιθυμεί.
Για ένα παιδί, μια συλλεκτική κάρτα μπέιζμπολ.
Για έναν τζογαδόρο, ένα παιχνίδι που του επιτρέπει να προβλέπει ποιο άλογο θα κερδίσει κάθε φορά.
Για έναν γηρασμένο loser, το σχολικό τζάκετ που φορούσε την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής του.
Για τον ιερέα, ένα δισκοπότηρο αντίκα.
Για μια βασανισμένη από αρθρίτιδα, μια θαυματουργή πέτρα που απορροφά τους πόνους.
Δεν υπάρχει τιμή για όλα αυτά, αλλά ο σατανικός Gaunt τους γράφει στο τεφτέρι του.
Δεν υπάρχει κανείς στη πόλη που δεν θα πουλήσει την ψυχή του, εκτός από τον σερίφη Pangborn (Ed Harris), που κι αυτός όμως έχει τα ένοχα μυστικά του.
Το κόλπο του King είναι ο τρόπος που ο Gaunt αρχίζει να εισπράττει το αντίτιμο των πραγμάτων που δώρισε στους κατοίκους, με χάρες που εντέλει προκαλούν χάος στις σχέσεις και καταστροφή στη πόλη.
Το χτίσιμο αυτό, η ατμόσφαιρα της απορίας για αυτό το μαγαζί, η κλιμάκωση με τις φαινομενικά αθώες χάρες μέχρι το epic φινάλε, κάνουν το βιβλίο απολαυστικό μέχρι τη τελευταία σελίδα του.
Δυστυχώς, ο καθόλου επιλεκτικός ως προς τους συντελεστές των ταινιών του, Stephen King, δέχτηκε κάποιον Fraser Clarke Heston (…απ’το στόμα μου το πήρε) για σκηνοθέτη της μεταφοράς ενός καταπληκτικού βιβλίου.
Το αποτέλεσμα ήταν μια μετριότατη ταινία, με κάποιο ενδιαφέρον στην αρχή αλλά εντελώς λάθος οπτική, κανένα ψυχολογικό βάρος στο τρικ της ίντριγκας και των επιθυμιών των χαρακτήρων, καμιά έκπληξη και ανατροπή, και με ένα άθλιο – σχεδόν κωμικό – φινάλε.
Ένα θρίλερ μεγατόνων έγινε ένα δράμα χαρακτήρων του σωρού, στα χέρια ενός άπειρου και, όπως αποδείχθηκε μετέπειτα, ατάλαντου σκηνοθέτη.
Μια ταινία που αδικήθηκε πέρα για πέρα από τον δημιουργό της, αλλά πολύ περισσότερο από τον ίδιο τον Stephen King, που αν είχε λίγη πίστη στο έργο του, ίσως μιλάγαμε για άλλο ένα The Shining.
Δυστυχώς, ο καθόλου επιλεκτικός ως προς τους συντελεστές των ταινιών του, Stephen King, δέχτηκε κάποιον Fraser Clarke Heston (…απ’το στόμα μου το πήρε) για σκηνοθέτη της μεταφοράς ενός καταπληκτικού βιβλίου.
Το αποτέλεσμα ήταν μια μετριότατη ταινία, με κάποιο ενδιαφέρον στην αρχή αλλά εντελώς λάθος οπτική, κανένα ψυχολογικό βάρος στο τρικ της ίντριγκας και των επιθυμιών των χαρακτήρων, καμιά έκπληξη και ανατροπή, και με ένα άθλιο – σχεδόν κωμικό – φινάλε.
Ένα θρίλερ μεγατόνων έγινε ένα δράμα χαρακτήρων του σωρού, στα χέρια ενός άπειρου και, όπως αποδείχθηκε μετέπειτα, ατάλαντου σκηνοθέτη.
Μια ταινία που αδικήθηκε πέρα για πέρα από τον δημιουργό της, αλλά πολύ περισσότερο από τον ίδιο τον Stephen King, που αν είχε λίγη πίστη στο έργο του, ίσως μιλάγαμε για άλλο ένα The Shining.
Πρώτη δημοσίευση Μάιος 2013
FilmBoy
1.jpg)
