Γράφει ο Γιώργος Καραμάνος.
Μπορεί τα χρόνια να περνούν και οι κινηματογραφικές συνήθειες να αλλάζουν ταχύτατα, ωστόσο κάποια πράγματα μένουν ανεξίτηλα στον μικρόκοσμο του άσπρου πανιού και του προβολέα.
Ένα από αυτά τα ανεξίτηλα είναι και το κωμικό γκρουπ των Monty Python.
Με χαρακτηριστικό Βρετανικό χιούμορ και αρκετές δόσεις καφρίλας, η συγκεκριμένη ομάδα πρωτοστάτησε και καινοτόμησε σε μια συντηρητική εποχή για τον κινηματογράφο.
Σαφώς, ότι και να πω για τους Monty Python είναι λίγο.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυθεντικότητα και την διορατικότητα τους ακόμα και αν δεν τους συμπαθεί ιδιαίτερα...
Ωστόσο, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν ξέρω κατά πόσο ένα 3D animated ψευδοντοκιμαντέρ για τον Graham Chapman μπορεί να θεωρηθεί επίκαιρο, πόσο μάλλον να προσεγγίσει κόσμο που δεν είναι μυημένος στον κινηματογράφο των Monty Python.
Ο Graham Chapman ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη των Monty Python και ιθύνον νους για κάποια από τα πιο δημοφιλή τους σκετσάκια.
Μεγαλώνοντας στην συντηρητική Αγγλία του προτεσταντισμού, ο Chapman άρχισε να συνειδητοποιεί από νέος ότι δεν επρόκειτο να γίνει ένας ακόμα ευυπόληπτος πολίτης.
Η φαντασία του έτρεχε και το μυαλό του οργίαζε καθώς προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με τους απαιτητικούς γονείς του.
Πέρασε σε ένα ακριβοθώρητο πανεπιστήμιο και σχεδόν κατάφερε να πάρει το πτυχίο του χωρίς όμως να τον νοιάζει ιδιαίτερα.
Κάπου εκεί τα πράγματα περιπλέκονται στην ζωή του Chapman.
Το κωμικό του ταλέντο τον φέρνει σε επαφή με τα αλλά μέλη των Monty Python ενώ παράλληλα αρχίζει να κατανοεί και να αποδέχεται την διαφορετική του σεξουαλικότητα.
Ο δρόμος του στρώνεται με ροδοπέταλα και μια καριέρα στον χώρο του θεάματος ανοίγει για αυτόν και το ιδιόρρυθμο γκρουπ του.
Ωστόσο, ταυτόχρονα με την επιτυχία των Monty Python ο Chapman πρέπει να αντιμετωπίσει την τρέλα του Hollywood και τα προβλήματα του με τον αλκοολισμό.
Το A Liar's Autobiography γράφτηκε από τον ίδιο τον Chapman το 1980 και μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη, από τον επί χρόνια σύντροφο του, David Sherlok.
Δυστυχώς είναι ένα από αυτά τα ντοκιμαντέρ που απευθύνονται σε λίγους.
Με πολλά inside jokes και γεγονότα που εάν δεν τα γνωρίζεις μέσω των Monty Python δύσκολα μπορείς να το παρακολουθήσεις.
Όσο εντυπωσιακός και εάν είναι ο σχεδιασμός των animation και οι εναλλαγές από cgi καρτούν σε stop motion σχέδια, η παρακολούθηση το A Liar's Autobiography δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.
Ειδικότερα όταν το παραγεμισμένο με ψυχεδέλεια ντοκιμαντέρ συναντά αυτό το τόσο έντονο 3D, τα πράγματα γίνονται υπερβολικά δύσκολα για τον θεατή.
Κουραστικό οπτικά και χωρίς να έχει κάτι ουσιαστικό να προσθέσει σε όσα ήδη γνωρίζουμε για την συγκεκριμένη φιγούρα, πρακτικά το μόνο που κάνει είναι να στηρίζεται στο όνομα του Chapman για να προσφέρει την καλλιτεχνική ελευθερία που χρειάζονται οι συντελεστές του.
Ακόμα, αυτός ο ακατάπαυστος αυτοσαρκασμός και η αδιάφορη δραματοποίηση της αυτοβιογραφίας του έχει μεγάλη έλλειψη βάθους.
Περισσότερο συγκεντρώνεται στο να στήσει (αποτυχημένα) κωμικά gags αλά Monty Python παρά να προσφέρει μια ολοκληρωμένη παρουσίαση της ζωής του εν λόγο κυρίου.
Ως επί το πλείστον, η Αυτοβιογραφία Ενός Ψεύτη έχει αρκετά ζητήματα με την δομή της, μιας και καταναλώνεται υπερβολικά σε συγκεκριμένα γεγονότα και χάνει σημαντικό χρόνο από άλλα που θα μπορούσε να φωτίσει.
Κάποια σκετσάκια είναι πετυχημένα ωστόσο στο σύνολο του το χιούμορ δεν ήταν τόσο σοφιστικέ όσο ήθελε να δείχνει.
Συνολικά το A Liar's Autobiography είναι μια μπερδεμένη ταινία με φανερή έλλειψη προσανατολισμού.
Όσοι γνωστοί ηθοποιοί και εάν δανείσουν τις φωνές τους, όσοι ταλαντούχοι animators και εάν παρουσιάσουν την δουλειά τους, αυτό το ντοκιμαντέρ δύσκολα θα συναρπάσει ακόμα και τον πιο τρελό θαυμαστή των Monty Python.
Στις αίθουσες από 9 Μαίου.
1.jpg)
