Γράφει ο Αργύρης Σταματόπουλος.
Το 1938 γεννήθηκε στις σελίδες των κόμικς ένας από τους πιο γνωστούς και iconic ήρωες του είδους, ο Superman, ή όπως πάντα θα τον λέω ακόμα και τώρα που δεν το έχει, ‘το σώβρακο πάνω από το παντελόνι’ (wow, that never gets old!).
Δημιουργοί του ήταν οι Jerry Siegel και Joe Shuster, οι οποίοι πούλησαν εκείνη τη χρονιά τα δικαιώματα στην Detective Comics Inc, γνωστή σήμερα ως DC Comics.
Από τότε μέχρι σήμερα, ο ‘Supes’ έχει γίνει (εντάξει, μαζί με τον Batman) ο ήρωας-προμετωπίδα της εταιρίας DC, έχοντας γίνει όλες αυτές τις δεκαετίες το αντικείμενο γύρω από τα διάφορα franchises εκτός των κόμικς, όπως video games, animation, τηλεοπτικές σειρές και φυσικά ο κινηματογράφος.
Όλοι λίγο-πολύ οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν τον Άντρα από Ατσάλι, έχουν γίνει πλέον κλασσικοί και iconic, βαδίζοντας τα βήματα του ρόλου τους.
Και μπορεί εγώ να γνώρισα την live-action εκδοχή του ‘μπλε πρόσκοπου’ από το μέσον που ονομάζεται τηλεόραση, καθόσον παιδί των 90’s, αλλά η εμφάνιση του ήρωα ως διασκέδαση/ψυχαγωγία του ευρέως κοινού κρατά πολλές δεκαετίες πίσω, όταν οι γονείς ή οι παππούδες μας ήταν πιτσιρικάδες.
_01.jpg)
Στο ρόλο του υπερήρωα που μεταμφιεζόταν σε ήπιων τόνων δημοσιογράφο ήταν τότε ο Kirk Alyn και, στο πλάι του, στο ρόλο της Lois Lane, η Noel Neill.
Οι πρώτες προσπάθειες για μια κινηματογραφική απόδοση του Big ‘S’ είχαν γίνει στις αρχές τις δεκαετίας, αλλά ναυάγησαν πριν καν μπουν στη διαδικασία της παραγωγής.
Το 1948 τελικά κυκλοφόρησε σε απογευματινές προβολές το film serial, παρά κάποιες αρχικές αμφιβολίες για το casting του Alyn, σημειώνοντας παροιμιώδη επιτυχία, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που κινηματογράφοι, που δεν έκλειναν προβολές serials, έσπευσαν να το προβάλουν - και φυσικά, είδαν τις εισπράξεις τους να ανεβαίνουν.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 15 μέρη, με το βασικό premise να είναι το ίδιο.
Ο Superman στέλνεται ως μωρό στη γη από τον πλανήτη Krypton και μεγαλώνει ως Clark Kent στη φάρμα των γήινων γονιών του.
Όταν γίνεται ολόκληρος άντρας, πηγαίνει στη Μητρόπολη και δουλεύει ως συνεσταλμένος δημοσιογράφος στη Daily Planet, σώζοντας παράλληλα τον κόσμο με τις υπερδυνάμεις του.
Το Superman serial είχε ως κεντρική πλοκή τις μηχανορραφίες μιας εγκληματία με το όνομα Spider Lady.
Το βασικό πρόβλημα του serial ήταν το budget.
Μπορεί κατά την προβολή του να γνώρισε επιτυχία, αλλά η επιτυχία αυτή δεν ήρθε αβίαστα.
Κατά τα γυρίσματα, ο παραγωγός Sam Katzman έψαχνε να βρει τρόπο να αποδώσει τις σκηνές με τον ήρωα να πετάει, επιστρατεύοντας μεθόδους με καλώδια και κινούμενα σύννεφα που δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα οπτικά, πέρα από το να είναι επίπονα για τον πρωταγωνιστή.
Στο τέλος, και αφού ο προαναφερθείς τρόπος εγκαταλείφθηκε, το serial γυρίστηκε ως μια μίξη live-action και animation, με διάφορες περίεργες σκηνές, όπου πχ. ο Superman έπρεπε να απογειώνεται ή να προσγειώνεται.
Ασχέτως όμως, με την όλη διαδικασία, το αποτέλεσμα δικαίωσε τους δημιουργούς οικονομικά (πάντα στα δεδομένα της εποχής), κάνοντας διάσημο τον Alyn και εκτοξεύοντας την καριέρα της Neill.
Οι καιροί βέβαια έχουν αλλάξει και φαντάζομαι πως πλέον μόνο οι σκληροπυρηνικοί fans του Superman θα έχουν κάτι τέτοιο στη συλλογή τους, καθόσον λόγω της εποχής, διάφορες απόψεις και φιλοσοφίες μπορεί τώρα να φαίνονται cheesy, παρωχημένες και ενίοτε ίσως προσβλητικές για διάφορες ομάδες ανθρώπων.
Όπως και να έχει, ωστόσο, αυτή ήταν η πρώτη απόπειρα, που με επιτυχία έβγαλε τον ήρωα από το χαρτί και τον έφερε στη μπομπίνα.
Ο Kirk Alyn και η Noel Neill επιστρέφουν από το προηγούμενο serial και αυτή τη φορά προστίθεται ο Lyle Talbot, στο ρόλο του αιώνιου nemesis του ‘man of steel’, Lex Luthor.
Σκηνοθέτης είναι ο Spencer Gordon Bennet, συνεχίζοντας στα καθήκοντα του από το ‘Superman’.
Ο Superman καλείται να προστατέψει αυτή τη φορά τη Μητρόπολη από τις εγκληματικές ενέργειες του Luthor, οποίος υπό την περσόνα του Atom Man απειλεί να εξαφανίσει τον πληθυσμό της πόλης.
Αλλά και ο ίδιος ο ήρωας είναι επίσης στο στόχαστρο γλόμπου mastermind, καθώς θα προσπαθήσει να τον καταστρέψει συνθέτοντας το μόνο ορυκτό που μπορεί να τον σκοτώσει, τον Κρυπτονίτη.
Το Atom Man vs. Superman συνέχισε με την ίδια επιτυχία να μαζεύει το κοινό στους κινηματογράφους.
Τα ειδικά εφέ είχαν βελτιωθεί κάπως, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπεται η μίξη με το animation.
Απλώς η παραγωγή είπε να εκμεταλλευτεί εργαλεία όπως ανεμιστήρα και τεχνητό καπνό για να δημιουργήσει μια σχετικώς καλύτερη αίσθηση της πτήσης του Supes.
Όσο για τον Talbot, φορούσε λαστιχένια φαλάκρα για να υποδυθεί το ρόλο του.
Παρόλα αυτά, το θέμα του περιορισμένου budget ήταν ακόμα εμφανές.
Για να γράφει καλύτερα στο ασπρόμαυρο φιλμ, η στολή του Superman δεν ήταν μπλε και κόκκινη όπως στα κόμικς (οι στολές των ηρώων της εποχής ήταν εμπνευσμένες από τα κολάν των ακροβατών των τσίρκων, εξ’ ου και τα ‘βρακιά πάνω από τα παντελόνια’), αλλά γκρι και καφέ.
Πέρα όμως, από την ματιά με την οποία βλέπουμε εμείς τα της εποχής εκείνης, οι δύο αυτές παραγωγές του Sam Katzman άνοιξαν ουσιαστικά τις πόρτες για να πάρει το franchise το δρόμο του και να αποκτήσει ο ήρωας μια πιο καθολική υπόσταση.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1951, ένας άλλος Superman θα πετούσε στον ουρανό, μπερδεύοντας τους ανυποψίαστους περαστικούς για το αν είναι πουλί ή αεροπλάνο.
Στο ρόλο του «γρηγορότερου από μια σφαίρα, δυνατότερου από μια αμαξοστοιχία, ικανού να πηδήξει ψηλά κτίρια με ένα σάλτο» έρχεται πλέον ο George Reeves και πρωταγωνιστεί στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του γνωστού ήρωα με τίτλο ‘Superman and the Mole Men’.
Και λέω πρώτη, γιατί τα προηγούμενα ήταν σειρές από επεισόδια μικρότερης διάρκειας.
Το ‘Superman and the Mole Men’ προοριζόταν ουσιαστικά - και έγινε εν τέλει - ο πιλότος για μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη στον ήρωα.
Στο πλευρό του ήταν η Phyllis Coates, στο ρόλο της μάχιμης δημοσιογράφου Lois Lane.
Η υπόθεση ήθελε τον ‘Big Blue’ να πρέπει να προστατέψει μια φυλή από πλάσματα που ζουν κάτω από το έδαφος από ένα αγριεμένο πλήθος.
Τα πλάσματα αυτά, οι λεγόμενοι Mole Men, ανέβηκαν στην επιφάνεια από μια γεώτρηση πετρελαίου, αλλά ο φόβος και η προκατάληψη του κόσμου περιέπλεξε πολύ τα πράγματα σε σημείο να γίνουν επικίνδυνα.
Η ταινία γυρίστηκε κι αυτή ασπρόμαυρα, ενώ είχε μια πιο film noir αίσθηση, με το χιούμορ να λείπει από τον κεντρικό ήρωα και αγγίζοντας πιο σοβαρά και κοινωνικά θέματα, όπως η προκατάληψη και η διαφορετικότητα.
Τα ειδικά εφέ ήταν πιο βελτιωμένα, σε σχέση με τα προηγούμενα, παρόλο που γυρίστηκε σε μόλις 12 μέρες, με σκηνοθέτη τον Lee Sholem.
Ο Reeves θα επέστρεφε στο ρόλο του και για τις έξι σεζόν που θα διαρκούσε η σειρά, ενώ η Coates θα έμενε μόνο για την πρώτη, με τη Noel Neill να επιστρέφει από τον δεύτερο κύκλο επεισοδίων και μετά.
Η σειρά γνώρισε μεγάλη επιτυχία, ίσως αναπάντεχη για κάποιους από τους ηθοποιούς ή τους συντελεστές, και ήταν από τις πρωτοπόρες παραγωγές στο γεγονός ότι ήταν μια από τις λίγες τηλεοπτικές παραγωγές που γυρίζοντας έγχρωμες - από την 3η σεζόν και μετά.
Το κοινό δε θα το έβλεπε από μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του ’60, λόγω των ασπρόμαυρων τηλεοράσεων, αλλά σίγουρα τα κεφάλια πίσω από τη σειρά, Whitney Ellsworth και Robert J. Maxwell μπορούσαν έβλεπαν πιο μπροστά.
Μετά το κόψιμο της σειράς στο τέλος της 6ης σεζόν, έγιναν προσπάθειες για να συνεχιστεί ή για να γυριστούν spin-offs, αλλά δεν ευδοκίμησαν.
Παράλληλα ήρθε και ο τραγικός θάνατος του George Reeves το 1959 και όλα αυτά συνετέλεσαν στο ουσιαστικό τέλος της σειράς.
Ωστόσο, οι Περιπέτειες του Superman παραμένουν μέχρι και σήμερα δημοφιλείς στο κοινό και τους fans του Supes, καθώς μπορεί να μην ήταν ο γεννήτορας, αλλά θεωρείται ο θεμέλιος λίθος για την πορεία του Kal-El στο χώρο.
Κάπως έτσι εκτυλίσσεται η ‘Golden Age’ του Superman στο χώρο του κινηματογράφου.
Αλλά όλα αυτά ήταν μόνο η αρχή.
Καθώς οι εποχές θα αλλάζουν, ο τρόπος ζωής και σκέψης, η τεχνολογία και κατά συνέπεια και ο κινηματογράφος θα εξελίσσονται, έτσι ο Man of Tomorrow θα προσαρμόζεται στον κόσμο του.
Και καθώς θα περνάμε δεκαετίες, θα δούμε πως θα διαμορφώνεται.
Discover The Superman Within!
1.jpg)
