Γράφει ο Kostas Tsokos.
Ο σκηνοθέτης που όλοι λατρεύουν πλέον να μισούν, αποκαλώντας τον μέχρι και 'Ed Wood της εποχής μας', επιστρέφει με το νέο του πόνημα, μετά το παγκοσμίως 'βραβευμένο' και με φάσκελα ποτισμένο, The Last Airbender.
Σε παραγωγή του ίδιου του Will Smith μέσω της δικής του εταιρείας Overbrook Entertainment, το After Earth προμήνυε για ένα μεγαλεπήβολο sci-fi project (και γιατί όχι τριλογία) λειτουργώντας παράλληλα και ως μηχανή προώθησης του γιου του Jaden Smith (μεγάλωσε το πιτσιρικάκι του Karate Kid remake-reboot).
Έχοντας ήδη φάει τα μούτρα του, τόσο εισπρακτικά όσο και κριτικά, στο αμερικάνικο box office, κατέφτασε και στα μέρη μας ...και φυσικά θα αναρωτιέστε: είναι τόσο κακό όσο λένε;
Είναι χειρότερο από το Last Airbender (και το The Happening);
Βρισκόμαστε στο μέλλον όπου ένας περιβαλλοντικός κατακλυσμός, αναγκάζει την ανθρώπινη φυλή να εγκαταλείψει τη Γη και να αρχίσει την εξερεύνηση για νέα κατοικία σε όλο το ηλιακό σύστημα.
Η μαζική αυτή έξοδος τελειώνει όταν η ανθρώπινη φυλή αποικεί τελικά σε έναν νέο παρθένο κόσμο, τον Nova Prime.
Χίλια χρόνια μετά, οι Ranger Corps μία οργάνωση διατήρησης της ειρήνης που διοικείται από το Στρατηγό Cypher Raige (Will Smith, Men in Black 3) έρχεται σε σύγκρουση με τα εξωγήινα πλάσματα S'krell τα οποία σκοπεύουν να κατακτήσουν τον Nova Prime.
Τα μυστικά όπλα των εξωγήινων είναι τα Ursas, μεγάλα σιχαμερά πλάσματα με σκοπό να κυνηγούν και να εξολοθρεύουν τους ανθρώπους, εντοπίζοντας τους μέσω του φόβου.
Οι Rangers δυσκολεύονται απέναντι στα Ursas μέχρι που ο Στρατηγός Cypher καταφέρνει να ξεπεράσει το φόβο του μέσω μιας τεχνικής με την ονομασία "αφάνεια" ("ghosting"), την οποία μαθαίνει και στους υπόλοιπους Rangers κάνοντας τους ...power rangers και οδηγώντας τους στη νίκη.
Ο γιος του Cypher, o Kitai Raige (Jaden Smith, Karate Kid) δεν είναι και στα καλύτερα του.
Κατηγορεί τον εαυτό του για το θάνατο της αδερφής του Senshi (Zoë Kravitz, X-Men: First Class) και προκειμένου να μην απογοητεύσει ξανά τον πατέρα του αποφασίζει να προπονηθεί σκληρά για να γίνει ένας Ranger σαν τον πατέρα του.
Όταν αποτυγχάνει λόγω της εφηβικής απερισκεψίας και ανωριμότητας του, ο πατέρας του τον απορρίπτει για το σώμα των Ranger Corps αλλά πείθεται από τη μητέρα του Faia (Sophie Okonedo), να τον πάρει μαζί του στο τελευταίο ταξίδι πριν από τη συνταξιοδότηση.
Κάπου εδώ μπαίνει το κεντρικό στόρι της ταινίας, όπου πατέρας και γιος ξεμένουν στη Γη μετά από πρόσκρουση του σκάφους με μετεωρίτες, που ξεκλήρισε ολάκερο το πλήρωμα.
Με τον Cypher να έχει σπάσει και τα δυο του πόδια, ο Kitai θα αρχίσει να κοιτάει τον Χάρο με τα μάτια, σκεπτόμενος πως θα πρέπει να εξερευνήσει τον ακατοίκητο και γεμάτο άγρια ζώα πλανήτη.
Όλα αυτά φυσικά, προκειμένου να βρει την ουρά του σκάφους και να μπορέσει να εκπέμψει από εκεί ένα σήμα κινδύνου, για να έρθουν και να σώσουν αυτόν και τον πατέρα του.
Μια αποστολή δύσκολη, όταν κατοικούν άγρια ...πιθήκια, τίγρεις αλλά και ένας σιχαμερός και βδελυρός Ursa.
To After Earth δεν ήταν τόσο κακή ταινία όσο ακουγόταν και ουσιαστικά ήταν μια ιστορία επιβίωσης και απότομης, σκληρής μετάβασης ενός εφήβου στην ωρίμανση ενώ παράλληλα βλέπαμε να χτίζεται το δέσιμο στη σχέση με τον πατέρα του, τον οποίο θεωρούσε υπεύθυνο για τον θάνατο της αδερφής του.
Σε γενικές γραμμές όμως, επρόκειτο για μια απρόσωπη και προβλέψιμη ταινία με "flat" ερμηνείες και βαρετούς ρυθμούς.
Στοιχεία για να σε γοητεύσουν υπάρχουν, από τις περίεργες εναλλαγές των στολών του Kitai, το πολυεργαλείο του που διέθετε μια ποικιλία από ξιφολόγχες, τα όμορφα τοπία που εναλλάσσονταν από ζούγκλες με πυκνή βλάστηση μέχρι χιονισμένα βουνά και ηφαιστιώδεις εκτάσεις.
Μια δυο σκηνές αγωνίας ή συγκίνησης υπάρχουν, όπως αυτή με τους καταρράκτες αλλά και ορισμένοι διάλογοι-βλέμματα μεταξύ πατέρα και γιου.
Από εκεί και πέρα είμαστε αναγκασμένοι να χωνέψουμε αργόσυρτους διαλόγους μεταξύ πατέρα και υιού Smith με γλαρωμένα βλέμματα, νεύματα και κουβέντες πιο αργές κι από replay σαν να παρακολουθείς σε επανάληψη τις κινηματογραφικές εκπομπές του Μπακογιαννόπουλου.
Στα μείον και μερικές σεναριακές τρύπες (δεν μας εξήγησαν ποτέ, τι ακριβώς γύρευε ο Ursa στο σκάφος), ενώ οι ρόλοι μάνας και αδερφής ήταν ανύπαρκτοι συμπληρώνοντας απλά σαν συναισθητικές σφήνες και σκηνές παραισθήσεων που έκαναν την ταινία πιο βαρετή.
Ο Will Smith μετά από πολλά χρόνια και συνεχείς εμπορικές επιτυχίες, μπορεί να 'καμαρώνει΄πλέον για την πρώτη του πραγματική μπαλαφάρα ενώ ο γιος του Jayden αν και διαθέτει το ταλεντάκι του, μάλλον διχάζει.
Θα το καταλάβετε στη σκηνή πάνω από τον καταρράκτη όπου ξεσπάει απέναντι στον πατέρα του, την μία εκφράζοντας δυναμικά τον χαρακτήρα του και την άλλη φέρνοντας σε τυπικό γκρινιάρη αντιδραστικό έφηβο.
Προς το παρόν παραμένουμε επιεικείς απέναντι του καθώς ηθοποιοί σαν τον Haley Joel Osment του Sixth Sense που έδειξαν περισσότερο ταλέντο από μικρότερη ηλικία, εξαφανίστηκαν εξίσου γρήγορα.
Οπότε ο Jayden ...έχει ακόμα καιρό (αν και έχει χάσει εμφανέστατα και αναγκαστικά την χαριτωμενιά των Pusuit of Happiness και Karate Kid).
Η ετυμηγορία;
Δεν ήταν ακριβώς κακή ταινία, ήταν απλώς ότι πιο αδιάφορο και προβλέψιμο θα μπορούσε να χτίσει κανείς πάνω σε ένα ενδιαφέρον concept ενώ σίγουρα προβλήθηκε την χειρότερη εποχή ανάμεσα σε Fast and Furious και Hangover.
Δεν αποτελεί επουδενί ένα συναρπαστικό blockbuster με τους προβληματικούς ρυθμούς που διέθετε και τους κλισέ διαλόγους έμμεσης σαϊντεολογικής προπαγάνδας (αν και το τελευταίο λίγη σημασία είχε ...τα προβλήματα ήταν αλλού).
Όχι ...εγώ από σκηνοθεσία δεν ξέρω, δεν έχω κάνει ούτε μία μικρού μήκους ...και οπωσδήποτε δεν παριστάνει κανείς εδώ πέρα τον γκρινιάρη, κλειστόμυαλο 'κριτικό' ...αλλά ειλικρινά ...κύριε Shyamalan, επειδή κάποτε υπήρξατε καλός παραμυθάς καλύτερα ξεκαβαλέψτε και αφήστε το επάγγελμα για λίγα (έως πολλά) χρόνια.
Δεν είστε ούτε ο νέος Hitchcock ούτε ο νέος Spielberg, όπως βιαστικά καλομάθατε να ακούτε από διάφορα αφιερώματα, των 'ειδικών' του χώρου.
Στις αίθουσες από 6 Ιουνίου.
After Earth trailer από FilmBoy-gr
