Γράφει ο Νίκος Δρίβας.
Aνέκαθεν οι πολεμικές ταινίες ήταν ένα είδος που προσέλκυε μεγάλο κοινό και μας είχε δώσει πολλές σπουδαίες και ολοκληρωμένες ταινίες, όπως το Saving Private Ryan ή το The Thin Red Line.
Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς (ή ευτυχώς, από το να έχουμε αρπαχτές...) έχει ατονίσει κάπως το συγκεκριμμένο κινηματογραφικό είδος.
Ίσως γιατί είναι πολύ δύσκολο και θέλει μεγάλη μαεστρία να φτιάξεις μια πραγματικά δυνατή (σε εικόνες και συναισθήματα) πολεμική ταινία.
Το Κινέζικης παραγωγής αλλά με Χολιγουντιανό cast Back to 1942 σίγουρα δεν είναι μια τέτοια, παρ' όλα αυτά είναι μια αξιοπρεπής δευτεροκλασάτη παραγωγή για τα δεδομένα της.
Βρισκόμαστε στο 1942 στην Κίνα κι ενώ ο πόλεμος με την Ιαπωνία μαίνεται...
Ένας κτηματίας στην περιοχή του Χενάν, ο Fan (Guoli Zhang), ετοιμάζει μια γιορτή για να ηρεμήσει τους χωρικούς που πεινάνε.
Μέσα στο χάος όμως, το σπίτι του καίγεται κι αυτός μαζί με την κόρη του, τον υπηρέτη και τον ένοικο του ταξιδεύουν προς τον Νότο.
Κατά τη διαδρομή, παρεισφρέουν κι άλλοι στην ομάδα, όπως ένας Αμερικανός δημοσιογράφος (Adrien Brody, Midnight in Paris) κι ένας ιερέας που έχει χάσει την πίστη του (Tim Robbins, Green Lantern).
Τα 145 λεπτά της ταινίας είναι υπερβολικά πολλά για αυτά που θέλει (αλλά τελικά δεν καταφέρνει) να πεί ο σκηνοθέτης Feng Xiaogang (βασισμένος στο σενάριο του Liu Zhenyun ο οποίος διασκεύασε το δικό του βιβλίο) και τελικά αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα πολλά σκαμπανεβάσματα της ταινίας.
Οι μάχες και η απεικόνιση του περιβάλλοντος είναι ως επι το πλείστον ρεαλιστικές και όμορφα σκηνοθετημένες, ωστόσο τα ηθικά διλήμματα και ο συντηρητισμός της Κίνας δεν καταφέρνουν να αγγίξουν τον θεατή.
Όσο καλοσκηνοθετημένη είναι δηλαδή η ταινία, άλλο τόσο χωλαίνει στο κομμάτι που προσπαθεί να συγκινήσει τον θεατή και να τον κάνει να συμπαθήσει τους ήρωες και να προσπαθήσει να μας τους κανει πιο οικείους.
Γενικότερα λείπει πάρα πολύ η ένταση και ο ρυθμός στην ταινία, πράγμα εμφανές σε πολλές σκηνές που ναι μεν είναι ωραίες να τις βλέπεις, ωστόσο διαπιστώνεις ότι τους λείπει το κάτι παραπάνω.
Οι ρόλοι κατα κύριο λόγο των Tim Robbins και Adrien Brody λειτουργούν καθαρά σαν κράχτες και δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν έλειπαν οι ρόλοι τους, καθώς οι ερμηνείες τους είναι καθαρά διεκπεραιωτικές και δεν μπορεί να πεί κάποιος ότι αποτελούν σημαντική στιγμή στη καριέρα τους.
Είναι άδικο για το Back to 1942 να καταλήγει έτσι, καθώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα το υλικό του και είχε δυνατότητες για κάτι παραπάνω από ένα ρηχό πολεμικό δράμα.
Βέβαια και η κάπως low budget παραγωγή και η μη χρηματοδότηση από κάποια μεγάλη εταιρεία ... σίγουρα βοήθησε κι αυτό.
Παρόλα αυτά, το Back to 1942 βραβεύτηκε σε Ασιάτικα φεστιβάλ και σε αυτό της Ρώμης όπου έκανε και πρεμιέρα, για να προβληθεί στις ΗΠΑ ατις 30 Νοεμβρίου 2012.
Back To 1942 trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
