Εντάξει το ξέρω, ζούμε σε δύσκολους καιρούς και οι επιλογές για τον τρόπο ζωής μας, εξαιτίας του ολοένα και μειωμένου budget, είναι περιορισμένες.
Αν όμως, κάποιοι από εσάς αναδεύετε στο μυαλό την προοπτική να πάτε διακοπές, από την πιο κοντινή οικογενειακή παραλία μέχρι την πιο εξωτική πλαζ, τότε επιτρέψτε μου να σας δώσω μια φιλική σπρωξιά στην πλάτη και να σας παρακινήσω να αρχίσετε να πακετάρετε.
Γιατί, όπως και να το κάνουμε, καλοκαίρι είναι, σχολεία και σχολές σταματούν, ενώ το πλείστον των εργαζομένων βγαίνει σε άδεια.
Μπορεί αυτή η περίοδος που ξεφεύγει ο κόσμος από την πεζή και μη υποσχόμενη πραγματικότητα να είναι μικρή, μπορεί να είναι μεγάλη, αδιαμφισβήτητα όμως είναι απαραίτητη για μας.
Ξεσκονίστε, λοιπόν, βαλίτσες, ξετρυπώστε μαγιό, πετσέτες θαλάσσης, καπέλα και παρεό, προμηθευτείτε τα απαραίτητα για την εκδρομή, κάντε κι ένα όσο καλό γίνεται κουμάντο στο βαλάντιο σας και αφήστε το Hollywood να διώξει έστω αυτές τις μικρές δεύτερες σκέψεις από το μυαλό σας για τον αν πρέπει να βγείτε από το σπίτι.
The Endless Summer (1966)
Οι surfers Mike Hynson και Robert August κάνουν αυτό που όλοι ονειρευόμαστε, άλλα κανείς δεν καταφέρνει να πραγματοποιήσει.
Να έχουν καλοκαίρι όλο το χρόνο!
Όσο μεγαλώνουμε οι άνθρωποι (βασικά, όχι εγώ, οι άλλοι!) αντιμετωπίζουμε τις ευθύνες και τις καταστάσεις της καθημερινότητας ολοένα και περισσότερο, χωρίς να μπορούμε να έχουμε πλέον τη δυνατότητα να βάζουμε στην άκρη τις έννοιες μας για τρεις μήνες το χρόνο.
Οι Hynson και August, όμως, κυνηγάνε το καλοκαίρι σε κάθε γωνιά της γης, από την California μέχρι την Αφρική και από την Αυστραλία μέχρι τη Χαβάη.
Το ταξίδι των δυο τους και η χαλαρή αφήγηση του Brown, χώρια του ότι δημιούργησαν ένα φιλμ-σταθμό για τους απανταχού surfers και το όλο genre, αλλά θα πείσουν και τους πιο διστακτικούς να βγουν έξω από τα ‘τέσσερα ντουβάρια’.
Σίγουρα χρειάζεται χρόνος και χρήμα για να κάνει κανείς κάτι τέτοιο, τα οποία μας είναι λειψά αμφότερα, αλλά δε χρειάζονται και τόσα πολλά για βρει κανείς το δικό του προσωρινό μικρό παράδεισο μέσα στον καύσωνα.
Last Summer (1969)
Η ταινία του Frank Perry πραγματεύεται τη συμπεριφορά, τις επιθυμίες, τις αντιδράσεις και τις αλληλεπιδράσεις τεσσάρων εφήβων που βρίσκονται διακοπές σε ένα νησί.
Αμμώδεις παραλίες και θάλασσα συνθέτουν το σκηνικό, όπου οι Catherine Burns, Richard Thomas, Bruce Davison και Barbara Hershey θα έρθουν αντιμέτωποι με τον πειραματισμό στην προσωπικότητα και στην σεξουαλικότητα τους.
Η αλλαγή του περιβάλλοντος και η δυνατότητα να είσαι διαφορετικός απ’ ό,τι συνήθως μπορεί να έχει απροσδόκητα αποτελέσματα, μπορεί όμως να σου χαρίσει εμπειρίες και αναμνήσεις που θα σου μείνουν αξέχαστες.
Το καλοκαίρι μας δείχνει ότι έχουμε τη δυνατότητα συνήθως να ξεφεύγουμε από τα ‘στερεότυπα’ στα οποία έχουμε θέσει τους εαυτούς μας απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο - ή ο υπόλοιπος κόσμος τα έχει θέσει για εμάς - αλλά και τις συνέπειες που θα προκύψουν.
Ωστόσο, μέσα μας η επιθυμία πάντα υπάρχει να εξερευνήσουμε κι άλλες πτυχές του εαυτού μας.
Όσο για την τοποθεσία, είναι το Fire Island που το βρέχει ο Ατλαντικός Ωκεανός!
Meatballs (1979)
.jpg)
Πριν ο Bill Murray γίνει ο Bill Murray, μας σέρβιρε ‘μεζεδάκια’ από την τρελή κατασκήνωση του.
Ο Tripper Harrison είναι το ‘μυαλό’ πίσω από την καλοκαιρινή κατασκήνωση North Star, που είναι η πηγή για μεγάλες πλάκες, γέλια, καλοπέραση, ομαδικό πνεύμα και - φυσικά - κορίτσια με μπικίνι!
Πραγματικά, αν θέλετε το παιδί σας να γίνει εξωστρεφής και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, αυτός είναι ο καλοκαιρινός προορισμός του.
Το σκηνικό διαδραματίζεται σε μία λίμνη, αλλά μέσα από τα ξεκαρδιστικά και ευτράπελα γεγονότα, μέσα από τις φάρσες, τις βαρκάδες και τα σχετικά, κάλλιστα θα μπορούσε να το ζηλέψει ο οποιοσδήποτε κάτοχος ‘ιδιωτικής’ παραλίας που χρεώνει 20 ευρώ το άτομο.
Και όπως ο Murray δε χρειάστηκε τα, σύμφωνα με τους κριτικούς, χειρότερα sequels για να γίνει φίρμα, έτσι κι εσείς δεν πιστεύω ότι θα χρειαστείτε περεταίρω πειθώ για να λάβετε υπόψην ως προορισμό διακοπών μια κατασκήνωση όπου πολλά μπορεί να συμβούν…!
Weekend at Bernie’s (1989)
Αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς, όταν κάθε σαββατοκύριακο γίνεται ένα πάρτι όπου κατακλύζεται από ημίγυμνες, πιωμένες κορασίδες που δε βλέπουν μπροστά τους, τότε ένα αντρικό μυαλό που ψάχνει προορισμό διακοπών δεν κάνει δεύτερες σκέψεις.
Μπορεί σε real-life καταστάσεις το όλο σκηνικό να είναι μακάβριο, αλλά κάτι τα παιχνίδια της τύχης, κάτι το δίδυμο των πρωταγωνιστών, κάτι οι λαχταριστές αμμώδεις παραλίες, κάτι και τα κορίτσια που παρτάρουν ασταμάτητα, ε μπορεί να δικαιολογηθεί το πράγμα.
Κι αν νομίζετε ότι δεν ταιριάζετε σε ένα τέτοιο μέρος εξαιτίας του μικρομεσαίου budget και lifestyle σας, μην άγχεστε!
Εξάλλου, οι πρωταγωνιστές Andrew McCarthy και John Silverman δεν είναι τίποτε άλλο από δυο ‘Average Joes’, που ανακάλυψαν τα λάθος πράγματα για το λάθος άτομο και μπλέχτηκαν σε λάθος καταστάσεις.
Αλλά η καλοπέραση μέσα στο weekend ήταν το πιο σωστό απ’ όλα!
Αλήθεια, εσείς πήρατε πρόσκληση?
National Lampoon’s Vacation (1983)
Η ταινία που θέλει την απίστευτη οικογένεια Griswold να διαλύει το άπαν σύμπαν στο πέρασμα της είναι μια ωδή στα παιδιά που για κανένα λόγο δεν ήθελαν να κάνουν διακοπές με τους γονείς τους, αλλά παρόλα αυτά δε μπορούσαν να το αποφύγουν.
Στη γλώσσα του Hollywood, η λέξη ‘road trip’ σημαίνει ποιοτικός χρόνος με την οικογένεια, εμπειρίες εφόρου ζωής, διασκέδαση και δέσιμο μεταξύ των μελών.
Εν προκειμένω, όμως, είναι μια ευγενική προσφορά της οικογένειας Griswold να μειωθεί ο υπερπληθυσμός της Αμερικής πολύ απλά εξολοθρεύοντας τον.
Και φυσικά η ιδέα που προτείνεται εδώ δεν είναι ο όλεθρος, αλλά το road tripping.
Με τα κατάλληλα άτομα μπορείτε να γυρίσετε μέρη που είτε δεν έχετε πάει, είτε έχετε, αλλά σας έμειναν αξέχαστα, και να δημιουργήσετε τις δικές σας καινούριες, ξεχωριστές εμπειρίες.
Προσοχή μη βρεθεί στο δόμο σας ο αντίστοιχος Clark Griswold!
The Sisterhood of the Traveling Pants (2005)
Η μικρή Gilmore, η κακάσχημη Betty, η Gossip Girl και μια από το General Hospital ενώνονται σε μια ταινία, για να χωριστούν την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών.
Μέσα σε όλα, υπάρχει και ένα παντελόνι που κάνει σε όλες, παρόλο που ο σωματότυπος της καθεμιάς είναι τελείως διαφορετικός (αγγίζοντας τα όρια της επιστημονικής φαντασίας).
Η μία από αυτές (Alexis Bledel - γιατί η Nia Vardalos δεν ταίριαζε ηλικιακά) έχει ελληνικές ρίζες και περνάει τις καλοκαιρινές διακοπές στο νησί με τους παππούδες της.
Τώρα τι νησί είναι αυτό που ελληνοαμερικανοί παίδαροι έρχονται για να δουλέψουν ψαράδες και στους οποίους πέφτουν πάνω ελληνοαμερικανίδες που αφήνουν τις BFFs για τη ‘γιάγια’ και τον ‘πάππου’, δεν ξέρω!
Ή, πιο σωστά, δε θέλω να ξέρω!
Για το που πήγαν οι άλλες δε με ενδιαφέρει, αλλά η Ελλάδα - όσο και περίεργη να είναι η οπτική που έχει γι αυτήν η βιομηχανία του cinema - είναι μαγευτική και μπορεί να ακούγεται πλέον cheesy ή τετριμμένο, αλλά η ομορφιά της, έστω μέσα από αυτές τις εικόνες, δεν έχει μέτρο σύγκρισης.
ΕINAI το μέτρο σύγκρισης!
Και τώρα μπορεί ελεύθερα κάποιος συνάδελφος συντάκτης να με πυροβολήσει μετά απ’ αυτό!
One Crazy Summer (1986)
…με τον Zed από τη Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή!
Ε, αυτό είναι καλοκαίρι!
Από τη μία η γκαρίκλα του Bobcat Goldthwait, που σε κάνει να συνειδητοποιείς το λόγο για τον οποίο, όταν το Star έχει το Police Academy, δεν μπορείς να πατήσεις το επόμενο κανάλι, και από την άλλη η ίδια η Moore που τώρα στα 50 μοιράζει εγκεφαλικά, πόσο μάλλον πριν από 27 χρόνια, είναι ένας φανταστικός συνδυασμός για να περάσεις τις διακοπές.
Σίγουρα σε κάνει να σκέφτεσαι ‘ε, κάπου εκεί έξω θα υπάρχει και για μένα κάτι ανάλογο’!
(Εκείνες ήταν στολές Godzilla?)
Vicky Cristina Barcelona (2008)
Ένας από αυτούς προφανώς είναι και ο Woody Allen, που έστειλε το πανέμορφο cast του εκεί.
Η Vicky και η Cristina θα πάνε στη Βαρκελώνη για καλοκαιρινές διακοπές και θα γευτούν όλα όσα έχει να προσφέρει η προσφιλής για τους τουρίστες περιοχή.
Έρωτας, ρομάντζο, πάθος, κρασί, Scarlet Johansson, Rebecca Hall, Penelope Cruz…
…Να συνεχίσω?
I’m totally sold!
Wet Hot American Summer (2001)
Η ταινία μας πάει μια 20ετία προ της εποχής της, όπου - στα τότε πρότυπα - έχουμε το σκηνικό της καλοκαιρινής κατασκήνωσης με κάθε καρυδιάς καρύδι μέσα και φυσικά το ανάλογο ποσοστό από μπικίνι.
Στα πλαίσια, βέβαια, της όλης vintage-loving ‘σάτιρας’, υπάρχει και η αντίστοιχη υπερβολή στα στερεότυπα που παρουσιάζει και, αν και δεν έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτό που υπήρχε πριν 20 χρόνια, τουλάχιστον θα περάσει ψιλοευχάριστα η ώρα.
Αν η ταινία δε σας πείσει να πάτε διακοπές χάρη στο περιεχόμενο της, τότε θα το κάνει με ανορθόδοξο τρόπο, κάνοντας σας να θέλετε μανιωδώς να κλείσετε την οθόνη και να βγείτε έξω με άγνωστο προορισμό (αλλά πάντα σε αναζήτηση μπικίνι).
Και όχι, Paul Rudd, το να έχει γεύση burger το φιλί της κοπελιάς, δεν είναι λόγος για να ξενερώσεις!
Ο ιδρώτας κυλάει εκνευριστικά στο μέτωπο, η ζέστη έχει γίνει αποπνικτική, τα άτομα, που δήθεν περιμένουν το καλοκαίρι κάθε χρόνο, αλλά μόλις ανέβει ο υδράργυρος πάνω από 30 βαθμούς γκρινιάζουν ασταμάτητα, έχουν γίνει αφόρητα και η μόνη σκέψη που στριφογυρίζει στο μυαλό μου είναι το τίτλος του δημοφιλούς ποπ αοιδού ‘θέλω επειγόντως διακοπές’.
Μην κάθεστε!
Ακόμη κι αν τα πράγματα είναι στριμωγμένα, μην αρνηθείτε στον εαυτό σας την ευκαιρία έστω και για πολύ λίγο να αλλάξει παραστάσεις, να ξεφύγει από τη ρουτίνα και να γεμίσει μπαταρίες.
Καλό υπόλοιπο του καλοκαιριού!
Αργύρης Σταματόπουλος.
