Άκουσα πολλά για την νέα σειρά του Netflix πριν την πιάσω στα χέρια μου.
Με γυναικείες σειρές τύπου Sex and the City έχω μια σχέση τύπου "μακριά και αγαπημένοι".
Τα πολλά καλά λόγια όμως, όπως και οτι είναι σειρά του Netflix (House of Cards), άντε καλά, λίγο και το λεσβιακό υπόβαθρο του σεναρίου, μου έδωσε το έναυσμα να δω τα 13 επεισόδια του Orange is the new Black.
To αποτέλεσμα άκρως ικανοποιητικό.
Καταρχάς είναι "αληθινή" ιστορία, βασισμένη στο βιβλίο της Piper Kerman, You got Time, στο οποίο εξιστορεί τις περιπέτειες της, στη φυλακή χαμηλής ασφάλειας, όπου πήγε για μεταφορά χρημάτων απο ναρκωτικά πριν από δέκα χρόνια, για λογαριασμό της λεσβίας συντρόφου της.
Και γιατί δεν γράφω απλά για την σύντροφο της και αναφέρω και το λεσβία;
Γιατί η γυναικεία ομοφυλοφιλία είναι απο τα βασικά θέματα που διαπραγματεύεται η σειρά.
Άλλοτε με σοβαρή, άλλοτε με χιουμοριστική διάθεση.
Πλέον η Piper Chapman (Taylor Schilling, Argo) είναι αρραβωνιασμένη με τον τυπά απο τα American Pie (Jason Biggs, American Pie Reunion), με στρωτή δουλειά.
Το παρελθόν όμως θα επιστρέψει και θα πρέπει να πάει για 15 μήνες στη φυλακή.
Τα μυστικά της φανερώνονται και οι αρχικές προστριβές αρχίζουν, αλλά αποφασίζουν να το ξεπεράσουν μαζί και τα λοιπά και τα λοιπά.
Αυτή ήταν η εισαγωγή.
Η Piper μπαίνει στη φυλακή, φοράει και τα πορτοκαλί και αρχίζει μια σουρεαλιστική κωμωδία που πραγματικά με έκανε να περάσω πάρα πολύ καλά.
Μπορεί να ασχολούμαστε αρκετή ώρα με την Piper και τα γκομενικά της, αλλά τα δεκάδες side stories που πετάγονται σε κάθε επεισόδιο από τις υπόλοιπες κρατούμενες, είναι όλα απολαυστικά.
Πάρε το πρεζάκι που νομίζει οτι είναι η Σωτήρας, τη ρωσίδα μαγείρισσα, τις λατίνες, αυτήν με την yoga ή τις μαύρες με τις φυσικές εκπληκτικές φωνές, όλες δίνουν ένα διαφορετικό τόνο, δημιουργούν β' ρόλους πιο ενδιαφέροντες φυσικά απο την πρωταγωνίστρια και δίνουν και κίνηση στη πλοκή.
Σίγουρα θα διαλέξεις κάποιες που θα είναι οι αγαπημένες σου.
Για μένα είναι όλες οι μαύρες.
Η Poussey (Samira Wiley), η Crazy Eyes (Uzo Aduba) και Taystee (Danielle Brooks) τα σπάνε με τον δικό της τρόπο η κάθε μία.
Αυτά είναι τα καλά.
Όσο παραμένει στην κωμωδία το κάνει πάρα πολύ καλά.
Αλλά μετά θέλει να προσφέρει και δράμα και εκεί το χάνει.
Καταρχήν όσο και να κλάψει ο Biggs δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά (τον σκέφτομαι με την πίτα).
Έπειτα η Scilling δεν πείθει καθόλου σε όλες αυτές τις στιγμές που είτε θα κλάψει είτε θα στεναχωρηθεί.
Το ίδιο και η πρώην της που είναι και αυτή μέσα στη φυλακή.
Ελπίζω να με φαντάζεστε να σας κλείνω το μάτι...
Η Laura Prepon (Lay the Favorite) που παίζει την Alex έχει ενα στήσιμο που σε πείθει οτι είναι ο ... "άντρας" στη σχέση.
Ψηλή και πανέμορφη, με κάπως βραχνή φωνή.
Αλλά και αυτή όταν η φάση δραματοποιείται είναι τραγική.
Κανένα αίσθημα στο πρόσωπο.
Επίσης έχω βαρεθεί το κλισέ, όλοι οι φύλακες είναι μπλεγμένοι με κάτι.
Ο ένας ναρκωτικά, ο άλλος πηδάει κρατούμενη.
Ένας φυσιολογικός άνθρωπος ρε παιδιά, πουθενά;
Συνοψίζοντας, τα 13 επεισόδια περνάνε χωρίς να το καταλάβεις, είναι ιδανικό για γυναίκες με κρυφές ή φανερές φαντασιώσεις (πάλι κλείνω το μάτι στα filmgirls της παρέας).
Όσο για τα filmboys που αναρωτιούνται αν θέλουν να κάτσουν να δουν μια αμιγώς γυναικεία σειρά, ένα έχω να πω.
Πολύ eye candy.
Πάρα πολύ.
Ανυπομονώ για τη δεύτερη season.
ps: δεν φοράνε τα πορτοκαλί απο το 2ο επεισόδιο, που τα βρίσκουν τα ονόματα;
Τάσος Σαμπάρ.
1.jpg)
