Το στοίχημα που έμενε να κερδίσουμε ήταν αυτό των ελλήνων κριτικών.
Όχι γιατί η ταινία χρειάζεται κάτι παραπάνω, αλλά γιατί το να ζητάς αξιολόγηση από τους έλληνες κριτικούς σε ένα epic fantasy από την Ελλάδα, είναι σαν να ξύνεσαι στη γκλίτσα του τσομπάνη για κάνα τριήμερο.
Θυμηθείτε πόσα epic fantasy του Hollywood έχουν αξιολογηθεί από τους αυστηρούς reviewers και έχουν περάσει τη βάση τα τελευταία χρόνια.
Λοιπόν, ο Αδάμαστος του Θάνου Κερμίτση είδε αστράκια να τον χτυπάνε, αλλά περισσότερο από τα αστεράκια του, σημασία έχουν τα πολύ καλά λόγια από ανθρώπους που δεν είναι fan του είδους, αλλά η γνώμη τους έχει ειδική βαρύτητα στο χώρο.
Μετά την ένθερμη παρουσίασή του Αδάμαστου στην εκπομπή της Ελένης (…τι θα πει ‘ποιας Ελένης;’), ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος έγραψε στο Lifo.gr:
‘…Ο πολυμήχανος σκηνοθέτης Θάνος Κερμίτσης (ο Φάλκο στην ταινία) παραδίδει με προσοχή στις λεπτομέρειες, κέφι και σεβασμό στην τυπολογία το πρώτο ελληνικό, αλλά όχι ελληνοκεντρικό φιλμ ηρωικής και αιματοβαμμένης φαντασίας σε ένα κοινό που ξέρει καλά το είδος, έχει τις αναφορές του σε αριστουργήματα που έχουν ανεβάσει πολύ ψηλά τα στάνταρ, αλλά φαντάζομαι κι ελπίζω πως είναι πρόθυμο να αναγνωρίσει ότι, χωρίς προϋπολογισμό και υποδομή, το αποτέλεσμα είναι διασκεδαστικό και αναπάντεχα συμπαγές.’
Ο ‘πολύς’ Χρήστος Μήτσης φαίνεται πως δεν έχει σε μεγάλη υπόληψη το είδος, ωστόσο μόνο καλά λόγια έχει να πει για τον Αδάμαστο στο Αθηνόραμα:
‘…Πολεμά τα χολιγουντιανά κλισέ με σπαθιά, νύχια και δόντια, επιστρατεύοντας άφθονη απενοχοποιημένη διάθεση, ευρηματική καλλιτεχνική διεύθυνση (Μέη Καραμανίδη ) και μπόλικο αυτο-παρωδιακό χιούμορ.’
Το εγκυρότατο Cine.gr βάζει 3 στα 5 λέγοντας:
‘…Αποτελώντας επί της ουσίας την ένοχη απόλαυση της εβδομάδας, ο Αδάμαστος αποτελεί τρανό παράδειγμα του πόσο αποδοτικά μπορεί να λειτουργήσει η σωστή συνεργασία, η όρεξη για δουλειά και φυσικά, το φαντασιακό στοιχείο, το οποίο ποτέ άλλοτε δεν είχαμε δει στον ελληνικό κινηματογράφο με παρόμοιο τρόπο.’
Ο Νίκος Κουλαυτάκης στο Cinemad δείχνει ενθουσιασμένος με τον Αδάμαστο, στέκεται στις ερμηνείες, στη πλούσια δράση και τα ευπρόσωπα εφέ, και βαθμολογεί με 3 στα 5:
‘…Αυτό που κάνει εντύπωση στο αποτέλεσμα, είναι το απόλυτα φυσικό παίξιμο όλων των πρωταγωνιστών και η άριστη επιλογή των εξωτερικών χώρων (βραχώδη χιονισμένα βουνά, καταπράσινα λαγκάδια, πυκνά δάση, λίμνες και ποτάμια) που σε κάνει ώρες ώρες να ξεχνιέσαι και να νομίζεις πως βλέπεις μια χολυγουντιανή παραγωγή.’
Το Reel.gr βάζει 3,5 στα 5, παρόλο που ξεκινάει με τα λίγα αρνητικά της ταινίας.
‘…Όμως, παρόλο που η ταινία είναι ένα πείραμα, μια μοναδική μέχρι τώρα προσπάθεια ταινίας τέτοιου είδους στην Ελλάδα, δε σημαίνει ότι είναι και ερασιτεχνική.
Αντίθετα, είναι πραγματικά εντυπωσιακές οι σκηνές μονομαχίας και πιστεύω ότι αν οι δημιουργοί ήθελαν να δώσουν περισσότερο βάρος και χρόνο, στις μάχες ένας με έναν θα μέναμε με το στόμα ανοιχτό.’
Μια πολύ σημαντική επισήμανση κάνει ο Γιώργος Ζερβόπουλος στο MoviesLtd, στον επίλογο της εμπεριστατωμένης και …παλικαρίσιας κριτικής του:
‘…ο Αδάμαστος, ήδη έχει καταγραφεί στην λίμπρο ντόρο του Ελληνικού σινεμά, ως το πρώτο φανταστικό έπος στα χρονικά της γαλανόλευκης Έβδομης Τέχνης.
Μεγάλη υπόθεση!
Μένει μόνο το υποσύνολο που ξεκίνησε, να ενταχθεί - δίχως ντροπές και σαχλαμάρες - στο γενικότερο πλαίσιο του (χειροπιαστά, εννοώντας στα box office) εμπορικού κινηματογράφου.
Αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ζητούμενη, από όλους φαντάζομαι, εξέλιξη του νεότευκτου στα μέρη μας genre...’
Ο Μανώλης Κρανάκης στο Flix επισημαίνει τη σοβαρότητα του Αδάμαστου, αναγνωρίζει ότι δεν φτιάχτηκε για να γίνει cult και μένει εντυπωσιασμένος από τις σκηνές μάχης, μεταξύ άλλων:
‘…Οσο αδύνατον είναι να πορωθείς τόσο από τον «Αδάμαστο», ώστε να αποθεώσεις τον Κερμίτση για την προσπάθειά του, τόσο εξίσου είναι αδύνατον να μην θαυμάσεις τον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλεύεται την ελληνική φύση για να στεγάσει τον κόσμο του Ελεμπρος στον οποίο διαδραματίζεται το φιλμ και την έξυπνη και πειστική τεχνική με την οποία κινηματογραφεί τις σκηνές των (ναι, εντυπωσιακών) μαχών ανάμεσα στον Ντράγκαρ και τους πολλαπλούς εχθρούς του.’
Ακόμα και τα μουσικά sites όμως έδειξαν ενδιαφέρον για τον Αδάμαστο.
Το RockHard γράφει:
‘…Καλές λήψεις, πολύ καλή φωτογραφία, κοντινά πλάνα που να δίνουν έμφαση στην αφήγηση και εξέλιξη της ιστορίας, χρήση ψηφιακών εφέ χωρίς ανάγκες εντυπωσιασμού, όπου πρέπει κι όσο πρέπει.’
1.jpg)
