Eίτε μου αρέσουν οι ταινίες τους, είτε όχι, σέβομαι απεριόριστα τους σκηνοθέτες που έχουν ένα προσωπικό στυλ ως δημιουργοί και βλέπουν τα πράγματα από την δική τους οπτική γωνία.
Τέτοιος σκηνοθέτης είναι και ο αμφιλεγόμενος Terrence Malick (του The Thin Red Line), o οποίος μπορεί μέχρι πρότινος να έκανε μια ταινία ανα 5-10 χρόνια (το 2014 βέβαια έχει ήδη προγραματισμένες 3), αλλά το 2011 κατάφερε να διχάσει κοινό και κριτικούς με το (πολύ καλό αν θέλετε την άποψη μου) Tree of Life.
Mπορεί να ήταν βαθιά θρησκευτικό σε προπαγανδιστικό βαθμό, ωστόσο σε κανένα σημείο δεν στάθηκα εκεί (άλλωστε δεν με πολυαφορά το συγκεκριμένο θέμα) και θαύμασα το απίστευτο ντεμαράζ εικόνων που είχε δημιουργήσει ο Αμερικάνος σκηνοθέτης.
Στο Το The Wonder έχουμε μια κάπως παρόμοια θεματολογία και κάποιες σταθερές με τις προηγούμενες ταινίες του.
Στο απόγειο του έρωτά τους, ο Neil (Ben Affleck, Argo) και η Marina (Olga Kurylenko, Oblivion), επισκέπτονται το παραμυθένιο νησάκι Mont Saint - Michel, που στη Γαλλία είναι γνωστό και ως "Το Θαύμα".
Κατά την επιστροφή τους στην Οκλαχόμα όμως, τα προβλήματα αρχίζουν: η Marina γνωρίζει έναν ιερέα, εξόριστο συμπατριώτη, που παλεύει με την πίστη του (Javier Bardem, The Counselor), ενώ ο Neil επανασυνδέεται με μια παιδική του φίλη, την Jane (Rachel McAdams, About Time).
Η αλήθεια είναι ότι το σινεμά του Malick είναι εντελώς αφαιρετικό, σε σημείο που να χάνεται η μπάλα από το σενάριο.
Οι ταινίες του πιο πολύ είναι συρραφή εικόνων, παρά μια ταινία με λογική συνέχεια και το ίδιο αποδεικνύεται και στην προκειμένη περίπτωση.
Σε κάθε του ταινία είναι κάτι παραπάνω από εμφανής ο υπερενθουσιασμός του δημιουργού, κάτι το οποίο αποτυπώνεται και στο χαοτικό To The Wonder.
Εδώ, έχουμε τα συνηθισμένα close-ups στους πρωταγωνιστές με την κάμερα να τους ακολουθεί είτε face to face, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλίμα, είτε με τη κάμερα στο χέρι, κάτι που δίνει έναν πιο ρεαλιστικό τόνο αλλά άλλοτε κουράζει, ανάλογα την περίσταση.
Η δυσκολία των σχέσεων, οι πειρασμοί και φυσικά μια πιο συντηρητική άποψη για τον γάμο και γενικότερα τον έρωτα έχουν την τιμητική τους στην καινούργια ταινία του Malick, ο οποίος όπως είπαμε δίνει λιγότερη βάση στους διαλόγους και προτιμάει να "μιλήσει"με τις εικόνες.
Προσωπικά την βρήκα σίγουρα κατώτερη από την προηγούμενη του, όχι μόνο επειδή επαναλαμβάνεται σε αρκετά σημεία (και ως προς το τωρινό της υλικό αλλά και σε σχέση με το Tree of Life), αλλά επειδή κυρίως ο Malick δεν καταφέρνει να διαχειριστεί τα "οπλα" που έχει στην φαρέτρα του και να κάνει έκπληξη αντίστοιχη της προ διετίας ταινία του.
Φυσικά φταίει και το γεγονός ότι ενώ μας συνήθιζε σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ των ταινιών του, τώρα κάνει μια σχεδόν πανομοιότυπη ταινία μέσα σε δυο χρόνια.
Το κάστ στα χαρτιά είναι εντυπωσιακό, αλλά στην ουσία μόνο οι Ben Affleck και Olga Kyrilenko τραβάνε το κουπί και μπορώ να πώ ότι τα πάνε περίφημα (ειδικά η Olga που, αλήθεια είναι πως δεν της το 'χα για τόσο απαιτητική ταινία).
Δυστυχώς όμως τόσο ο Bardem, όσο και η McAdams ερμηνευτικά δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα, αλλά το κυριότερο η εμφάνιση τους μοιάζει περισσότερο με cameo παρά με κανονικούς ρόλους - και είναι κρίμα όταν έχεις τόσο καλούς ηθοποιούς και να μην τους εκμεταλλεύεσαι στο ελάχιστο.
Η ταινία δεν είναι κακή και ίσα ίσα που σε αρκετά σημεία εντυπωσιάζουν οι εικόνες, ωστόσο το περιεχόμενο της και η αργή εξέλιξη ήθελε μια κάπως καλύτερη αξιοποίηση και διαχείρηση από τον σκηνοθέτη, ο οποίος μπορεί οπτικά να εντυπωσιάζει αλλά σεναριακά έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη έμφαση σε χαρακτήρες και πλοκή.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στη Βενετία τον Σεπτέμβριο του 2012, προβλήθηκε στις ΗΠΑ στις 12 Απριλίου 2013, ενώ η Odeon το έχει προγραμματίσει για το DVD στις 23 Ιανουαρίου 2014.
Νίκος Δρίβας.
To the Wonder trailer από FilmBoy-gr
