Τέταρτη ημέρα του HORRORANT FILM FESTIVAL 'FRIGHT NIGHTS' και η αίθουσα του Odeon Opera φιλοξένησε και πάλι τους πολυπληθείς οπαδούς του τρόμου.
Το ενδιαφέρον πάντως, φαίνεται πως κέρδισε η πολύ καλή μικρή μήκους ταινία "Για Πάντα Νύχτα - Forever Night", καθώς ο σκηνοθέτης Θέμης Κατσιμίχας παρευρέθηκε στην προβολή και στη συνέχεια δέχθηκε σειρά ερωτήσεων.
Όπως κάθε ημέρα, το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα με τη μεξικάνικη μικρού μήκους παραγωγή "Θα Επιστρέψω - Y Volvere" σε σκηνοθεσία Edgar Nito, ο οποίος αποδείχθηκε ένας άξιος συνεχιστής του "I Spit On Your Grave".
Τη σκυτάλη πήρε το "Seed 2: The New Breed" του Marcel Walz, αλλά απογοήτευσε το κοινό, μιας και ο σκηνοθέτης φαίνεται πως δεν έχει την ικανότητα να γυρίζει αξιόλογες "κακές" ταινίες, όπως ο προκάτοχός του Uwe Boll.
Για την συνέχεια, το μενού είχε την Ελληνική ταινία μικρού μήκους "Για Πάντα Νύχτα - Forever Night", η οποία πρόκειται για μια ομολογουμένως πολύ αξιόλογη δουλειά.
Το 15λεπτο φιλμάκι του Θέμη Κατσιμίχα άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο κοινό και δικαίως καταχειροκροτήθηκε.
Όπως ανέφερε και ο σκηνοθέτης και δημιουργός του φιλμ, δημιούργησε μια ταινία με αυθεντικά βαμπίρ, γιατί μόνο τέτοιες ταινίες δεν βλέπουμε πλέον.
Υπήρξε και ένα εύστοχο Twilight reference από τον σκηνοθέτη (ότι γυρίζονται ταινίες βαμπίρ με κοριτσάκια ή ανθρώπους που φωσφορίζουν), ο οποίος ήταν κατατοπιστικότατος στο Q&A που ακολούθησε.
Η ταινία χρειάστηκε μια βδομάδα γυρισμάτων και το μοντάζ περίπου ένα χρόνο, λόγω της τελειότητας που ήθελε να υπάρξει.
Γενικά άρεσε τόσο η ταινία, όσο και ο σκηνοθέτης που φάνηκε ότι λατρεύει αυτό που κάνει σε μια από τις καλύτερες στιγμές του Φεστιβάλ μέχρι στιγμής.
Η μεγάλη μήκους ταινία που ακολούθησε, "Το Παιχνίδι του Μεσονυχτίου - The Midnight Game", ήταν η τρίτη ευρωπαϊκή πρεμιέρα του HFF FRIGHT NIGHTS και όπως ήταν λοιπόν, αναμενόμενο, κέρδισε το ενδιαφέρον του κόσμου.
Σ' αυτό βοήθησε βέβαια και το ότι είναι βασισμένη σε ένα (υποτίθεται) αληθινό παιχνίδι και τις φήμες που το τριγύριζαν μέσω Internet για τις μετέπειτα συνέπειες.
Η προσπάθεια ήταν καλή, η ταινία κύλησε γενικά αξιοπρεπέστατα, όμως τα τελευταία λεπτά θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο δημιουργικά και εκεί φάνηκε η απειρία του όλου εγχειρήματος.
Το κοινό είχε ανάμεικτα συναισθήματα, αν και υπήρξαν μερικές αρκετά τρομακτικές σκηνές.
Με μια καλύτερη διαχείριση και μεγαλύτερη έμπνευση, ίσως είχαμε ένα από τα καλύτερα θρίλερ του Φεστιβάλ.
Το κλείσιμο της βραδιάς, στις 10:30, ήρθε με το ισπανικό "Mr. Bear" του Andres Rosende, μία μαύρη κωμωδία τρόμου γύρω από τα παιχνίδια της μοίρας και ακολούθησε το "Chimeres" του Olivier Beguin, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίας της ημέρας, αλλά και όλου του φεστιβάλ, καθώς όπως φάνηκε και από την προσέλευση, η διαφορετική προσέγγιση του Beguin -άκρως αντίθετη με την αμερικανική σοφτ εκδοχή του Twilight- στο μύθο των βαμπίρ κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρων των θεατών μέχρι το τέλος.
Κώστας Κίτσιος, Νίκος Δρίβας, Γιώργος Καραμάνος.
1.jpg)
