Το ότι το Horrorant Film Festival είναι ένα ξεχωριστό Φεστιβάλ το έχουμε καταλάβει όλοι, πολύ καλά.
Αντισυμβατικά, λοιπόν, επέλεξε να μην «κάψει» την έκτη και προτελευταία του ημέρα.
Αντίθετα μάλιστα αποπειράθηκε να γεμίσει την αίθουσα του Odeon Opera για ακόμα μια φορά, με δυο Question & Answer και μια Ευρωπαϊκή πρεμιέρα.
Η αυλαία άνοιξε την συνηθισμένη ώρα με το πειραματικό μικρού μήκους Nexo.
Ένα 9' λεπτό mind-wrap που φαίνεται να εντυπωσίασε και ταυτόχρονα να προβλημάτισε το κοινό μέσα από τις ριζοσπαστικές απόψεις του για την σχετικότητα του χώρου και του χρόνου.
Καθώς μια δεύτερη μερίδα κοινού έμπαινε στην αίθουσα, το «Μετά το Ποτάμι» ήταν έτοιμο να ξεκινήσει.
Με επιβλητική ατμόσφαιρα και κλειστοφοβική κινηματογράφηση το Across The River από νωρίς ξεκαθάρισε πως δεν θα είναι ένα ακόμα ghost horror αλλά κάτι πολύ πιο πομπώδες και δυναμικό.
Ο αργόσυρτος ρυθμός του και οι γκρίζοι χρωματισμοί του έθεσαν τις βάσεις για ένα εξαιρετικό φινάλε, το οποίο συζητήθηκε και στην στοά του Odeon Opera μετά το τέλος της προβολής.
Στις 8 ακριβώς, ξεκίνησαν να προβάλλονται τα δυο Ελληνικά μικρού μήκους Santa και Drag Me.
Οι συντελεστές ήταν εκεί, έτοιμοι να απαντήσουν σε όλες τις ερωτήσεις του κοινού.
Εάν και στο Santa οι απορίες ήταν περιορισμένες, την παράσταση έκλεψε η μικρή πρωταγωνίστρια του έργου που όταν της δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσει στο μικρόφωνο κατάφερε να αποδημήσει τον μύθο του Άγιου Βασίλη με χαρακτηριστική άνεση.
Αντίθετα, το σκοτεινό animation του Νίκου Κέλλη προκάλεσε μια πολύ δημιουργική συζήτηση που κάλυψε όχι μόνο τεχνικές απορίες αλλά και θεματικές, όπως τον αστικό τρόμο και την σύγχρονη Αθήνα.
Στην συνέχεια, τα σκήπτρα πήρε το Sororal, μια ταινία που όπως εξήγησε ο διοργανωτής του Φεστιβάλ, Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς, θα έκανε όχι μόνο Ευρωπαϊκή Πρεμιέρα, αλλά και μια άτυπη Παγκόσμια Πρεμιέρα στην χώρα μας, αφού είχε προβληθεί μονάχα άλλη μια φορά, με διαφορετικό cut, στην Μελβούρνη.
Το Sororal αποτέλεσε μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη αφού όχι μόνο υιοθέτησε όλα τα απαραίτητα συστατικά ενός giallo, αλλά κατάφερε να τα μεταφέρει και να τα προσαρμόσει στην εποχή του.
Στυλιζαρισμένα πλανά, γενναιόδωρες ποσότητες αίματος αλλά και το απαραίτητο γυμνό, ήταν όλα εκεί, για να μας φέρνουν αναμνήσεις από αυτή τη σπουδαία σχόλη τρόμου.
Την βραδιά έκλεισε το sci-fi "τμήμα" του Φεστιβάλ, με το μικρού μήκους ON/OF και το feature AURA, να αποτελούν καλούς εκπροσώπους του είδους.
Γιώργος Καραμάνος.
1.jpg)
