Ένα από τα βασικά στοιχεία των έργων του Σαίξπηρ είναι ότι δεν έχει σημασία πόσες φορές θα δείτε μια προσαρμογή ενός από τα έργα του, γιατί κάθε φορά μπορείς να αποκομίσεις κάτι καινούργιο.
Πέρασε αρκετός καιρός όπου οι ορκισμένοι ρομαντικοί διέσχισαν το χρόνο για να ξαναβρεθούν στην μεγάλη οθόνη.
Ο σεναριογράφος Julian Fellowes (ο εγκέφαλος πίσω από το φαινόμενο Downton Abbey) μαζί με τον σκηνοθέτη Carlo Carley, φέρνουν μια σύγχρονη εκδοχή του κλασικού σαιξπηρικού κειμένου σε ένα σύγχρονο μοτίβο προσφυγής στο σύγχρονο κοινό.
Η ιστορία έχει αναδημιουργηθεί αμέτρητες φορές αλλά η ιδέα μιας άμεσης προσαρμογής είναι αναζωογονητική.
Ένας καλογυαλισμένος σχεδιασμός της παραγωγής δίνει λάμψη στη ταινία η οποία είναι όντως γυρισμένη στην τοποθεσία της Βερόνα.
Στη καρδιά του παραμυθιού με όλους τους πιθανούς κόμπους και τις επιπλοκές που δεν περνάνε απαρατήρητα υπάρχει η μουσική επένδυση του Abel Korzeniowski να συνοδεύει τα εντυπωσιακά κουστούμια του Carlo Poggioli μέχρι τον άψογο σχεδιασμό παραγωγής από τον Tonino Zera.
Ο Fellows συμπυκνώνει αρκετά τις αρχικές ακολουθίες της παράστασης αφαιρώντας την εσωτερική επιλογή να λάβεις κάτι μέσα σου.
Όντας σε μια επιτάχυνση της ιστορίας, βλέπουμε αργά γκρο πλάνα της Iουλιετας (Hailee Steinfeld, Ender's Game) και του Romeo (Douglas Booth, Noah) τα οποία οδηγούν με γρήγορους ρυθμούς στον καταδικασμένο έρωτά τους δίχως να πάρουμε ανάσα.
Ο Kodi Smit - McPhee, γνωστός από τη ταινία τρόμου Let Me In, κλέβει εντυπώσεις με την απεικόνιση του ξαδέλφου του Romeo Benvolio σε ένα αποκαρδιωτικό και σταθερό ρόλο.
Το εκπληκτικό είναι πως ο Mercutio (Christian Cooke) ένας από τους αγαπημένους χαρακτήρες της ιστορίας, του δίνεται λίγος χρόνος στη οθόνη ενώ αντίθετα ο ρόλος του Tybalt (Ed Westwick) δίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό.
O Damian Lewis στο σαιξπηρικό φόντο ως Λόρδος Capulet.
O Paul Giamatti ως Friar Lawrence κλέβει πραγματικά την παράσταση.
Ανεβάζει το ηθικό της ταινίας με κάθε λέξη του που προβάλλεται και κατανοείται σε βάθος.
Μείζον μειονέκτημα της ταινίας είναι η κακή εικόνα της φονικής σύγκρουσης μεταξύ των Καπουλέτων και των Μοντέγων, γεγονός που μειώνει το διακύβευμα για το τι υποτίθεται είναι ο απαγορευμένος έρωτας.
Όπως και να χει, η πρώτη έκδοση του Baz Luhrmann του 1996 φαίνεται θαμπωμένη μπροστά στην ευσεβή προς την πρώτη υλη του Carol Carley.
Αλλά η έκδοση του Franco Zeffirelli του 1968 εξακολουθεί να είναι η καλύτερη ευθεία προσαρμογή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και αυτή η ενσάρκωση του 2013 τελειώνει ίσως με μια μέτρια τρίτη θέση.
Στις αίθουσες από 15 Μαίου.
Γεωργία Ξανθάκου.
Romeo And Juliet trailer 2 από FilmBoy-gr
