Aνέκαθεν το Χόλιγουντ είχε φτιάξει σχολή στα buddy movies, από τα πιο παλιά χρόνια με πολύ γνωστές ταινίες όπως τα Φονικά Όπλα και τα 48 Ώρες μέχρι και τα πιο πρόσφατα Rush Hour και Bad Boys.
Οι αντισυμβατικοί χαρακτήρες των δυο πρωταγωνιστών που μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούνε, είναι συνταγή που είτε επιτυχημένα, είτε αποτυχημένα έχουν... εμπνεύσει αμέτρητες ταινίες.
Μία από αυτές τις ...εμπνεύσεις είναι και το Ride Along του Tim Story, στο οποίο ο φύλακας Μπεν (Kevin Hart, Grudge Match) με τον πειθήνιο και γρήγορό του λόγο αναλαμβάνει μια αποστολή με τον κουνιάδο του αστυνομικό Τζέιμς (Ice Cube, 21 Jump Street) για μια 24ωρη περιπολία στην Ατλάντα, προκειμένου να αποδείξει ότι είναι άξιος να παντρευτεί την Άντζελα (Tika Sumpter, What's Your Number?), αδελφή του Τζέιμς.
Ανακύκλωση όλων των γνωστών κλισέ που μπορεί να φανταστεί κάποιος, ωστόσο το πραγματικό πρόβλημα της ταινίας είναι άλλο.
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αστεία.
Ζήτημα αν υπάρχουν δυο με τρεις σκηνές, στις οποίες απλά χαμογελάς.
Σίγουρα το χιούμορ είναι υποκειμενικό σε γενικές γραμμές, ωστόσο δεν χρειάζεται να φτιάξεις ένα σωρό κακόγουστα αστεία (ας τα χαρακτηρίσουμε έτσι) για να εκβιάσεις το γέλιο, όπως συνηθίζουν να κάνουν οι μισές κωμωδίες ελλείψει νέων ιδεών.
Σαν να μην έφτανε όμως το γεγονός ότι γελάς (για την ακρίβεια δεν γελάς) με το στανιό, έχουμε και το πρωταγωνιστικό δίδυμο, ένα από τα πιο βαρετά, άχρωμα και κυρίως εκνευριστικά που έχουμε δει σε ταινία εδώ και πολλά χρόνια.
Είναι οι φίλοι που δεν θα ήθελες με τίποτα να έχεις.
Ειδικά ο Kevin Hart στον ρόλο του αγαθούλη γαμπρού, δεν σταματάει να μιλάει με τίποτα.
Μπορώ να καταλάβω οτι βάζει ενέργεια στον ρόλο του, ωστόσο απλά μιλάει ασταμάτητα και 9,5 στις 10 φράσεις που λέει είναι αποτέλεσμα ενός σεναρίου που λες ότι σίγουρα το έχει γράψει παιδάκι 10 χρονών.
Άφήστε που μιλάει τόσο γρήγορα, που με το ζόρι προλαβαίνεις να διαβάσεις τους υπότιτλους.
Γιατί και πολύ καλά Αγγλικά να γνωρίζετε, μην νομίζετε ότι θα τον καταλάβετε.
Από την άλλη, ο Ice Cube δεν είναι το ίδιο εκνευριστικός, είναι απλά αδιάφορος.
Και παίζει τον ίδιο ρόλο, για πολλοστή φορά, αν και στο 21 Jump Street του ταίριαζε είναι η αλήθεια.
Εδώ δείχνει (όπως και οι περισσότεροι) να βαριέται την ζωή του και απλά ότι κάνει αγγαρεία.
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, 2-3 σκηνές είναι διασκεδαστικές, ωστόσο από κει και πέρα η ταινία παίρνει την κάτω βόλτα και κάθε λεπτό που περνάει κυλάει αφάνταστα βασανιστικά.
Δεν περιμένεις από το Ride Along να δεις κουλτούρα και ποιότητα, αν μη τι άλλο όμως περιμένεις να το διασκεδάσεις κάτι που δεν γίνεται σε κανένα σημείο της ταινίας.
Είναι ταινίες που ακόμα και κακές να είναι, μπορείς να διακρίνεις κάποια αρετή τους, κάτι να κρατήσεις έστω και ένα πολύ μικρό κομμάτι της ταινίας.
Το Ride Along είναι ένα ανόητο συνονθύλευμα, το οποίο μπορεί να ξεκινάει καλά στο πρώτο της εικοσάλεπτο αλλά από κει και πέρα είναι μια πέρα για πέρα ενοχλητική ανοησία.
Προβλήθηκε στις αμερικάνικες αίθουσες στις 17 Ιανουαρίου, ενώ στην Ελλάδα κυκλοφορεί σε DVD.
Νίκος Δρίβας.
Ride Along trailer από FilmBoy-gr
1.jpg)
