Το τέλος της 8ης season μας άφησε με ένα μεγάλο plot twist.
Ο Metatron (Curtis Armstrong, Bucky Larson: Born To Be A Star) έπαιξε άριστα τα χαρτιά του και κλέβοντας την (αγγελική) «χάρη» του Castiel (Misha Collins), έριξε όλους τους αγγέλους στην γη, κλείδωσε τον παράδεισο και δημιούργησε χάος παντού.
Στο άλλο μέτωπο ο Dean (Jensen Ackles) προσπαθεί να σώσει τον αδερφό του δείχνοντας εμπιστοσύνη σε έναν από τους αγγέλους και προσπαθούν με τον προφήτη Κέβιν να διαβάσουν την πλακέτα των δαιμόνων.
Την ίδια στιγμή η Abaddon (Alaina Huffman), μία δαίμονας υψηλής κλάσης προσπαθεί να πάρει την κυριαρχία της κόλασης από τον Crowley (Mark Sheppard) και το καταφέρνει.
Η Abaddon όμως φαίνεται ότι είναι χειρότερος αντίπαλος από τον Crowley και για αυτό τα δύο αδέρφια θα συμμαχήσουν με τον πρώην εχθρό τους για να καταπολεμήσουν τον νέο κοινό εχθρό.
Όσο κυλάει η σειρά θα βλέπουμε να ασχολούνται οι πρωταγωνιστές πρώτα με το ένα μέτωπο (άγγελοι-παράδεισος), πότε με το άλλο (δαίμονες-κόλαση).
Το πρώτο μισό του κύκλου κύλησε ομαλά και με ενδιαφέρον.
Παρακολουθήσαμε νέες καταστάσεις και είδαμε σε βάθος το πώς οι άγγελοι προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα κατάσταση.
Ο Crowley παραμένει πάντα απολαυστικός όσο χρόνο και να έχει στην οθόνη, ενώ η χημεία των ηθοποιών είναι απλά απίστευτη.
Και τα καλά τελειώνουν κάπου εδώ.
Είχα πει σε παλαιότερο review ότι το Supernatural ό,τι σοβαρό είχε να μας προσφέρει το έδωσε μέχρι την 5η season.
Από εκεί και πέρα αγκάλιασε την κωμική πλευρά του και άρχισε να επεκτείνει τον κόσμο του.
Δεν με χαλάει, το θεωρώ ευχάριστο διάλλειμα αλλά δεν περίμενα και πολλά από αυτήν.
Όμως αυτό που είδα στο δεύτερο μισό της 9ης season ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτικό.
Τα πάντα ήταν λάθος.
Η σκηνοθεσία λες και ήταν μικρού παιδιού, το σενάριο αφελές και πολλά επεισόδια που δεν είχαν καμία αξία στην ιστορία.
Τα κλισέ έκαναν τόσο προβλέψιμη την συνέχεια που για πρώτη φορά δεν ήθελα να συνεχίσω να βλέπω.
Οι σεναριογράφοι επανέλαβαν για ακόμα μια φορά επιλογές του παρελθόντος και μου έδειξαν ότι πλέον έχουν βαλτώσει.
Φυσικά και θα βρισκόταν κάποιο όπλο που σκοτώνει τα πάντα αλλά έχει κάποια κακή επίδραση στον χρήστη του (έτσι στα πρόχειρα μπορώ να θυμηθώ άλλες τρεις φορές που το ξαναέκαναν) και φυσικά στο τέλος κάποιος από τους δύο θα πεθάνει αλλά…
Πέρα από τα κλισέ όμως το χαμηλό επίπεδο στο οποίο έχει πέσει το Supernatural φάνηκε από το επεισόδιο 20 Bloodlines.
Οι σκέψεις των παραγωγών για spin-off επιβεβαιώθηκαν με αυτό το επεισόδιο, το οποίο λειτούργησε ως πιλοτικό επεισόδιο και ανάλογα τα αποτελέσματα θα αποφάσιζε το CW αν θα έδινε το πράσινο φως για το Supernatural: Bloodlines.
Τα δύο αδέρφια έκαναν ένα διάλλειμα από το σώσιμο γης, κόλασης και παραδείσου και πήγαν στο Σικάγο να ερευνήσουν δολοφονίες διάφορων πλασμάτων (λυκάνθρωπων, βαμπίρ κτλ) και θα μάθουν ότι η πόλη βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο 5 οικογενειών/φατριών, που εκτός από να σκοτώνουν και να ρουφούν αίμα, πλέον ελέγχουν και τις μαφιόζικες επιχειρήσεις.
Οι δύο χαρακτήρες που μας παρουσιάζονται και που θα έπαιρναν την θέση των Σαμ και Ντιν δεν κατάφεραν να κάνουν καμία εντύπωση, το στήσιμο της πλοκής ήταν αφελές και χαζό και για αυτό το συγκεκριμένο spin-off ακυρώθηκε… ευτυχώς.
Έπειτα περάσαμε σε ένα φινάλε αναμενόμενο, με ένα twist στο τέλος που αλλάζει λίγο τα δεδομένα αλλά δεν καταφέρνει να σώσει τίποτα.
Το επίπεδο είναι πλέον πολύ χαμηλά.
Το θέμα είναι όμως ότι η σειρά έχει γερές βάσεις.
Έχει ένα πολύ καλό cast που είναι δεμένο και έχει χημεία και έχει τεράστια μυθολογία που μπορεί να εξελίξει όπως θέλει.
Το fanbase του επίσης είναι μεγάλο και πιστό.
Η σειρά θα επιστρέψει για τον 10ο κύκλο της, αλλά αν δεν κάνει ραγδαίες αλλαγές θα καταντήσει πέρα από τις β΄ διαλογής.
Τάσος Σαμπάρ.
1.jpg)
