Υπάρχουν οκτώ εκατομμύρια κουτιά γεύματος στη γεμάτη πόλη της Βομβάης.
Αυτή εδώ είναι η ιστορία ενός από αυτά.
Στην πραγματικότητα είναι η ιστορια ένος λάθους από τις εκατομμύρια καθημερινές παραδόσεις.
Εδώ και 120 χρόνια στη Βομβάη υπάρχουν 5000 ταχυδρόμοι που μεταφέρουν περίπου 200.000 γευματα καθημερινά.
Η σκηνοθεσία έχει πιάσει την ουσία περί παροχής γεύματος και τη σημαντικότητα της λειτουργιάς ενός θαυμαστού συστήματος εξυπηρέτησης.
Τα κουτιά ταξιδεύουν καθημερινά με το ποδήλατο μέσω μουσώνων και χαοτικής κίνησης για να φτάσουν εγκαίρως στο σωστό γραφείο, στο σωστό κτίριο, στο σωστό άτομο.
Αυτό όμως είναι μόνο το περιτύλιγμα ενός πικάντικου ειδυλλίου το οποίο δηλώνεται μέσα από σαφέστατα κωμικά στοιχεία.
Δυο άνθρωποι ερωτεύονται δίχως καν να έχουν γνωριστεί μέσω ανταλλαγής επιστολών.
Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Ritesh Batra αφηγείται μια ιστορία που δεν θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε αλλού.
Με μεγάλη ψυχραιμία αντιμετωπίζει το είδος του περιορισμού που αντανακλά μια ινδική προοπτική αφήγησης.
Μια παντρεμένη γυναίκα επικοινωνεί μυστικά της σε έναν άγνωστο;
Αυτό θα μπορούσε να είναι σκανδαλώδης για ορισμένους Ινδούς, αλλά δεν υπάρχει άμεση οικειότητα εδώ, απλά η αυξανόμενη αίσθηση των δύο αγνώστων εξερευνά μιας εσωτερική ανώτερη σύνδεση μεταξύ τους.
Ο Fernandes (Irrfan Khan, Life of Pi) βρίσκεται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης και έχει πολλές μνησικακίες ενάντια στον κόσμο.
H μαγειρική της Ila (Nimrat Kaur) φτιαγμένη με αγάπη, αναζωπυρώνει την καρδιά του.
Αυτή είναι μια παλιά κλασική ιδέα σε ταινίες η οποία προβάλλεται επιδέξια και χαριτωμένα.
Ο Khan είναι έμπειρος και γνωστός επαγγελματίας ηθοποιός και ο χαρακτήρας του φέρνει μια υπέροχη επιφυλακτικότητα έκφρασης, κομψή και στυγνή οικεία, και ζεστή.
Η Kaur όντας πολύ νεότερη, παρουσιάζει ένα μεγάλο δώρο κωμωδίας.
Έχει μια ποιότητα ακινησίας, μια ανάπαυση που δηλώνει έναν απογοητευμένο γάμο και μια ρηχή σχέση.
Εξίσου υποστηρικτικός ρόλος ο Nawazuddin Siddiqui ως Shaikh, ένας νεαρός άνδρας που διεκδικεί να ταράξει τα νερά στη ζωή του Fernandes.
Όλοι οι χαρακτήρες περιπλέκονται και δένουν απόλυτα μεταξύ τους.
Μια μελαγχολική στοχαστική ιστορία με ρομαντικά στερεότυπα να διαφαίνονται πίσω από τις γραμμές: του να ζεις ελεύθερα τις επιθυμίες της ζωής σου.
Σιροπιαστό και κάπως μαγικό για τα σύγχρονα ακροατήρια ...ίσως ένα ακόμη ‘ You’ve got mail’.
Η χαμένη τέχνη της γραπτής επιστολής ανασταίνεται εδώ στην πολυσύχναστη Βομβάη για να μας τυλίξει με τη γοητευτική αργή οικοδόμηση αγάπης και μιας ζωής γεμάτη καρυκεύματα αλλαγών.
Από 4 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους.
Γεωργία Ξανθάκου.
1.jpg)
