Με μεγάλη μας λύπη τον περασμένο Ιούνιο είχαμε πληροφορηθεί τον θάνατο του James Gandolfini, ο οποίος άφησε ένα μεγάλο κενό στο Χόλιγουντ, και ήρθε κιόλας η ώρα να γραφτεί η κριτική για την τελευταία του ταινία που ονομάζεται The Drop.
Ο Gandolfini ήταν ένας από τους πιο σοβαρούς ηθοποιούς στο Χόλιγουντ και κυρίως έπαιζε σκληρούς χαρακτήρες, όπως και στην συγκεκριμένη ταινία.
Τώρα αν το Drop ήταν η ταινία που αξίζει να τον αποχαιρετήσουμε, αυτό θα το δούμε στη συνέχεια.
Ο Μπομπ Σαγκινόφσκι (Tom Hardy, The Dark Knight Rises) είναι ένας μοναχικός μπάρμαν στο Μπρούκλιν, που βρίσκεται άθελα του μπλεγμένος στον νεοϋορκέζικο υπόκοσμο.
Ακολουθώντας τις οδηγίες του καταπιεστικού ιδιοκτήτη του μπαρ και ξαδέλφου του, Μαρβ (James Gandolfini, Enough Said), ο Μπομπ θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια ασυνήθιστη περίπτωση ληστείας, προκαλώντας την προσοχή της αστυνομίας η οποία ερευνά το παρελθόν της γειτονιάς του…
Εκεί όπου φίλοι, οικογένεια και εχθροί δουλεύουν όλοι μαζί και προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε κόστος.
Το The Drop (με τον Ελληνικό τίτλο Η Συγκάλυψη) είναι μια ταινία αρκετά περίεργη ως προς την παρακολούθηση της, διότι μπορεί να μπερδέψει τον θεατή που θα την κρίνει.
Αυτό διότι ενώ δεν είναι καθόλου κακή ταινία (το αντίθετο μάλιστα), δεν είναι μια ταινία που θα σε κρατήσει καρφωμένο στο κάθισμα σου - αν και θα βρεις αρετές που θα σε κάνουν να επικεντρωθείς σε αυτές.
Η υπόθεση της ταινίας μπορεί να είναι τυπική, ωστόσο η εκτέλεση της μέχρι ένα σημείο έχει ένα αρκετά ξεχωριστό στυλ και προσπαθεί να σταθεί στο ύψος των νουάρ ταινιών.
Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο ημίωρο όπου η κατάληξη είναι σχετικά κοινότυπη και καθόλου διαφορετική από αυτό που θα περιμέναμε, η ταινία γενικά καταφέρνει να διατηρήσει το ύφος της και να μην ξεχειλώσει όπως θα έκαναν αντίστοιχες ταινίες του είδους.
Στηρίζεται στο καλογραμμένο της σενάριο και στις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της (παρά το γεγονός ότι οι χαρακτήρες τους δεν είναι και πολύ πρωτότυποι), οι οποίες τελικά καταφέρνουν να δώσουν ώθηση στην ταινία.
Η σκηνοθεσία του Michael R. Roskam "δένει" πολύ ωραία, με την φωτογραφία να είναι όσο σκοτεινή και μουντή ταιριάζει στην θεματολογία, η οποία βασίζεται σε σενάριο του Dennis Lehane, ο οποίος είχε γράψει για ταινίες όπως το Mystic River και το Shutter Island.
To πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι όλα τα λεφτά, καθώς τόσο ο Tom Hardy όσο και ο James Gandolfini έχουν χημεία μεταξύ τους και συνθέτουν έναν από τους σημαντικότερους λόγους για να παρακολουθήσεις την ούτως ή άλλως ενδιαφέρουσα ταινία.
O Gandolfini, σ' ένα ρόλο ενός σκληρού ανθρώπου, κάτι στο οποίο ήταν εξαιρετικός σε όλη του την καριέρα, ενώ από την άλλη ο καλοκάγαθος Tom Hardy, που είναι από τους πλέον πολυδιάστατους και πολυτάλαντους ηθοποιούς στο Χόλιγουντ.
Η μεγαλύτερη αρετή όμως του The Drop είναι ότι πλέον σπάνια βρίσκεις ταινίες που έχουν ένα δικό τους στυλ (ίσως σε κάποια σημεία να έχει επιρροές από διάφορες ταινίες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν τις αντιγράφει).
Πρόκεται αναμφίβολα για μια αξιοπρεπέστατη προσπάθεια, άσχετα αν είχε δυνατότητες για το κάτι παραπάνω.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν, η τελευταία ταινία του James Gandolfini κρατιέται μακριά από υπερβολές και εφετζίδικες σκηνές, αλλά είναι και κάπως αμήχανη στο φινάλε της.
Σίγουρα, όμως προτείνεται ως κάτι το διαφορετικό, σε μια δυνατή ταινία που καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον δίνοντας βάση κυρίως στο καλογραμμένο σενάριο και τους απλούς χαρακτήρες της.
Από 6 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους.
Νίκος Δρίβας.
1.jpg)
