Τη δεκαετία του ’30 κυκλοφόρησαν τρεις κλασικές ταινίες από την Universal που έμελλε να δημιουργήσουν ένα νέο είδος κινηματογράφου.
Το σινεμά τρόμου.
Αυτές οι ταινίες ήταν το Frankenstein, το Dracula και το The Mummy.
Σκηνοθετημένες από πρωτοπόρους δημιουργούς όπως ο James Whale, ο Tod Browning και ο Carl Freund και με πρωταγωνιστές δύο ιερά τέρατα του τρόμου, τον Boris Carloff και τον Bela Lugosi.
Στο HFF Fright Nights φέτος, σε μια σπάνια ευκαιρία για τα ελληνικά κινηματογραφικά δεδομένο, θα προβληθούν αυτά τα τρία αριστουργήματα του τρόμου.
Χωρίς αυτές τις ταινίες ο τρόμος θα ήταν κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε και αγαπάμε, 80 χρόνια μετά. Η σκοτεινή γοτθική ατμόσφαιρα, η αίσθηση τρόμου, η ασπρόμαυρη φωτογραφία τους που αντιγράφτηκε τόσο πολύ, έχτισαν έναν ολόκληρο μύθο. Έναν μύθο τόσο γοητευτικό, που ακόμη και σήμερα, 80 χρόνια μετά, συνεχίζει να γοητεύει και να εμπνέει νέους δημιουργούς, και θεατές.
Dracula (1931)
Το αριστούργημα του Tod Browning αποτελεί μια από τις καλύτερες αναπαραστάσεις του μύθου του Δράκουλα στη μεγάλη οθόνη. Ο Bela Lugosi ενσαρκώνει έναν Δράκουλα σκοτεινό, γοητευτικό και σατανικό, σε μια ερμηνεία πρωτόγνωρη για την εποχή της. Αυτή η ταινία τον έκανε διάσημο, και μυθική φιγούρα του κινηματογράφου τρόμου. Και όχι άδικα. Ο Δράκουλας δημιούργησε το σινεμά τρόμου, θέτοντας τις αφηγηματικές συμβάσεις που θα ακολουθούνταν πιστά για πολλά χρόνια, μέχρι τη δεκαετία του ’70.
Frankenstein (1931)
Μετά την επιτυχία του Dracula ο Bela Lugosi έκανε το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του. Αρνήθηκε το ρόλο του Frankenstein και τον πήρε ο Boris Carloff. Αυτός και ο σκηνοθέτης James Whale δημιούργησαν μια από τις διασημότερες φιγούρες του τρόμου, η οποία έχει αντιγραφεί αμέτρητες φορές, και έχει καταστεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του.
Dracula (1931)
Το αριστούργημα του Tod Browning αποτελεί μια από τις καλύτερες αναπαραστάσεις του μύθου του Δράκουλα στη μεγάλη οθόνη. Ο Bela Lugosi ενσαρκώνει έναν Δράκουλα σκοτεινό, γοητευτικό και σατανικό, σε μια ερμηνεία πρωτόγνωρη για την εποχή της. Αυτή η ταινία τον έκανε διάσημο, και μυθική φιγούρα του κινηματογράφου τρόμου. Και όχι άδικα. Ο Δράκουλας δημιούργησε το σινεμά τρόμου, θέτοντας τις αφηγηματικές συμβάσεις που θα ακολουθούνταν πιστά για πολλά χρόνια, μέχρι τη δεκαετία του ’70.
Frankenstein (1931)
Μετά την επιτυχία του Dracula ο Bela Lugosi έκανε το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του. Αρνήθηκε το ρόλο του Frankenstein και τον πήρε ο Boris Carloff. Αυτός και ο σκηνοθέτης James Whale δημιούργησαν μια από τις διασημότερες φιγούρες του τρόμου, η οποία έχει αντιγραφεί αμέτρητες φορές, και έχει καταστεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του.
Ο Carloff δημιούργησε ένα αρχετυπικό τέρας. Τόσο φρικιαστικό, όσο και θλιμμένο. Τρομαχτικό, αλλά και δυστυχισμένο. Με σκηνές που στην εποχή τους θεωρήθηκαν εξαιρετικά αμφιλεγόμενες, και κόπηκαν από πολλές βερσιόν της ταινίας (σήμερα αποκατεστημένες), το Frankenstein είναι ένα μνημείο κινηματογραφικού τρόμου, ένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης.
The Mummy (1932)
Ένα χρόνο μετά το Frankenstein, ο Βoris Carloff πρωταγωνίστησε στο The Mummy, αποδεικνύοντας πως η ερμηνεία του εκεί, δεν ήταν τυχαία. Στη Μούμια ο Carloff δημιουργεί άλλο ένα αξιομνημόνευτο κλασικό τέρας, υποδυόμενος τον Αιγύπτιο ιερέα Imhotep που ξυπνά στη δεκαετία του ’20 για να βρει την αγαπημένη του. Η γοτθική ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ανατριχίλας που διαπερνά το έργο του Carl Freund, σε συνδυασμό με την ερμηνεία του Boris Carloff, ως ενός μοχθηρού και ασταμάτητου τέρατος, συνέβαλλαν στο να καταστήσουν τη Μούμια ένα από τα κλασικότερα έργα τρόμου.
Αναδημοσίευση απο Horrorant.com
The Mummy (1932)
Ένα χρόνο μετά το Frankenstein, ο Βoris Carloff πρωταγωνίστησε στο The Mummy, αποδεικνύοντας πως η ερμηνεία του εκεί, δεν ήταν τυχαία. Στη Μούμια ο Carloff δημιουργεί άλλο ένα αξιομνημόνευτο κλασικό τέρας, υποδυόμενος τον Αιγύπτιο ιερέα Imhotep που ξυπνά στη δεκαετία του ’20 για να βρει την αγαπημένη του. Η γοτθική ατμόσφαιρα και μια αίσθηση ανατριχίλας που διαπερνά το έργο του Carl Freund, σε συνδυασμό με την ερμηνεία του Boris Carloff, ως ενός μοχθηρού και ασταμάτητου τέρατος, συνέβαλλαν στο να καταστήσουν τη Μούμια ένα από τα κλασικότερα έργα τρόμου.
Αναδημοσίευση απο Horrorant.com
1.jpg)
