Τα διαμάντια συνεχίζουν να μας έρχονται απο την πλευρά της Βρετανίας και να μας δείχνουν το πόσο μπροστά είναι οι άνθρωποι, στην τηλεόραση.
Μπορεί το κοινό να είναι μικρότερο, οι ιδέες φανταστικές αλλά συνάμα για ιδιαίτερο κοινό και οι σειρές να βρίσκονται συχνά, παρ' όλη την κριτική αναγνώριση, στο χείλος του γκρεμού, αυτό δεν σταματάει τους συντελεστές να δημιουργούν φανταστικές και ποιοτικές δουλειές.
Μετά το Utopia που ακόμα δεν ξέρουμε αν θα επιστρέψει, η σειρά που μου τράβηξε το ενδιαφέρον, μετά απο επίμονες προσπάθειες φίλου είναι η αλήθεια, ήταν το gangster-ικό Peaky Blinders.
O Stephen Knight μας μεταφέρει στο Birmigham στις αρχές του μεσοπολέμου, συγκεκριμένα το 1919, όπου ο Tomas Shelby μαζί με την οικογένεια του αρχίζουν να επεκτείνουν την κυριαρχία της συμμορίας τους, πέρα απο τα στενά όρια της γειτονιάς, σε όλο το Birmigham με τελικό στόχο... ποιος ξέρει ποιον?
Οι δουλειές τους επεκτείνονται απο την παροχή "προστασίας", διεξαγωγή
παράνομου στοιχηματισμού, λαθραία κτλ.
Ο Tomas είναι ένας κλασσικός αντιήρωας που λατρεύεις να μισείς. Τα γεγονότα του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, έχουν αφήσει πάνω του ανεξίτηλες πληγές, κάνοντας τον σκληρό και αποφασισμένο. Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι δεν θα τον δεις να είναι προστατευτικός απέναντι στην οικογένεια του και τα μέλη της ομάδας του, ή οτι όταν εμφανιστεί το Κορίτσι (τι ρωτάς, φυσικά και θα εμφανιστεί) δεν θα τον δεις να μαλακώνει...
Ο Cillian Murphy είναι πολύ καλός στον ρόλο του Tomas Shelby, λιτός και απέριττος όπως ταιριάζει στον χαρακτήρα του. Απο την άλλη ο αντίπαλος, ο Inspector Chester Campbell (Sam Neill), είναι ο επιτηδευμένα γραφικός κυνηγός της δικαιοσύνης με κάθε κόστος, που φαίνεται ιδιαίτερα στον τρόπο ομιλίας, που γρήγορα μου φάνηκε καρικατούρα. Η αλήθεια είναι οτι στην δεύτερη season το μειώνει ελαφρά.
Στον δεύτερο κύκλο λοιπόν, τα πράγματα είναι μεγαλύτερα, ο κίνδυνος ακόμα πιο υπαρκτός και οι συμμαχίες σπάνε και δημιουργούνται σε δευτερόλεπτα. Ο Tomas Shelby μας δείχνει το πόσο μηχανορράφος είναι και ο ίδιος αλλά και πόσο έξω απο τα νερά του είναι, τώρα που η "πίστα" έχει αλλάξει.
Το cast διευρύνεται με την προσθήκη του Tom Hardy, που σε αντίθεση με τον Sam Neill, αν και παίζει έναν χαρακτήρα που και αυτός τείνει στην υπερβολή, δεν γίνεται καθόλου καρικατούρα και είναι απόλαυση κάθε λεπτό στην οθόνη.
Αν με ρωτούσες ποιος είναι ο σημαντικότερος λόγος για να δεις το Peaky Blinders, θα σου έλεγα οτι η γραφή του Knight που είναι φανταστική αλλά περιέχει αρκετά κλισέ και κάποιες επαναλήψεις, είναι ντυμένα με τρομερή ατμόσφαιρα.
Ο Cillian Murphy είναι πολύ καλός στον ρόλο του Tomas Shelby, λιτός και απέριττος όπως ταιριάζει στον χαρακτήρα του. Απο την άλλη ο αντίπαλος, ο Inspector Chester Campbell (Sam Neill), είναι ο επιτηδευμένα γραφικός κυνηγός της δικαιοσύνης με κάθε κόστος, που φαίνεται ιδιαίτερα στον τρόπο ομιλίας, που γρήγορα μου φάνηκε καρικατούρα. Η αλήθεια είναι οτι στην δεύτερη season το μειώνει ελαφρά.
Στον δεύτερο κύκλο λοιπόν, τα πράγματα είναι μεγαλύτερα, ο κίνδυνος ακόμα πιο υπαρκτός και οι συμμαχίες σπάνε και δημιουργούνται σε δευτερόλεπτα. Ο Tomas Shelby μας δείχνει το πόσο μηχανορράφος είναι και ο ίδιος αλλά και πόσο έξω απο τα νερά του είναι, τώρα που η "πίστα" έχει αλλάξει.
Το cast διευρύνεται με την προσθήκη του Tom Hardy, που σε αντίθεση με τον Sam Neill, αν και παίζει έναν χαρακτήρα που και αυτός τείνει στην υπερβολή, δεν γίνεται καθόλου καρικατούρα και είναι απόλαυση κάθε λεπτό στην οθόνη.
Αν με ρωτούσες ποιος είναι ο σημαντικότερος λόγος για να δεις το Peaky Blinders, θα σου έλεγα οτι η γραφή του Knight που είναι φανταστική αλλά περιέχει αρκετά κλισέ και κάποιες επαναλήψεις, είναι ντυμένα με τρομερή ατμόσφαιρα.
Θες το σκηνικό, που είναι το λασπωμένο Birmigham, με τις φωτιές των σιδηρουργείων να πετάγονται σε κάθε σκηνή στο δρόμο και να δίνουν χρώμα στο μουντό τοπίο. Θες τα κουστούμια που είναι ορισμός του στυλ (αν και τα κουρέματα μου θυμίζουν κάγκουρα φοιτητή γυμναστικής ακαδημίας), και φυσικά πάνω απ' όλα η μουσική...
Η Βρετανική Alternative Rock σκηνή είναι ξακουστή, και ο Knight δεν το άφησε όλο αυτό το υλικό να πάει χαμένο. Ακούσαμε απο White Snakes και White Stripes μέχρι τα περσινά hits του AM των Arctic Monkeys και των Royal Blood, το νέο best thing της βρετανικής μουσικής σκηνής. Ενδιάμεσα άκουγες και μερικά παραδοσιακά Ιρλανδικά τραγούδια, διασκευασμένα για την σειρά.
Το BBC TWO έχει ήδη προβάλει δύο season απο 6 επεισόδια και έχει παραγγείλει την τρίτη, με τα διακαιώματα να αγοράζονται και απο το Netflix.
Τάσος Σαμπάρ
1.jpg)
