Φέτος είναι μια εξαιρετική χρονιά γεμάτη από σπουδαίες ταινίες.
Έχουμε δει πολλές αξιόλογες ταινίες που έχουν προσφέρει δυνατές συγκινήσεις και σίγουρα ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος.
Tο Selma, μια ταινία που μας θυμίζει κάτι από 12 Year A Slave που είδαμε την περσινή χρονιά, το οποίο κατέκτησε το Oscar Καλύτερης Ταινίας.
Η ταινία μας μεταφέρει σε μία ταραγμένη περίοδο τη δεκαετία του ‘60 παρουσιάζοντας μας τους αγώνες που έκανε ο μεγάλος αγωνιστής Μάρτιν Λούθερ Κινγκ καθώς και τη πορεία διαμαρτυρίας που οργάνωσε από την πόλη Σέλμα ως την Αλαμπάμα προκειμένου να αναγνωριστούν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα των έγχρωμων.
Το φιλμ Selma καταγράφει τρεις μήνες από το 1965, όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε οργανώσει διαδήλωση για το δικαίωμα ψήφου των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ.
Την ίδια χρονιά ψηφίζεται ο «Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων» που εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει την απάλειψη των φυλετικών διακρίσεων.
Το Selma μπορεί να ακούγεται σαν τετριμμένο, ωστόσο μόνο ως τέτοιο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ειδικά μετά τα κρούσματα ρατσισμού που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια.
Τα ζούμε άλλωστε και εδώ όλα αυτά.
Στα της ταινίας, το Selma δεν θέλει σε κανένα σημείο να τραβήξει τις καταστάσεις, παρόλο που σε μερικά σημεία είτε του ξεφεύγει, είτε φαίνεται σαν να το κάνει.
Την ίδια χρονιά ψηφίζεται ο «Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων» που εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να επιβάλλει την απάλειψη των φυλετικών διακρίσεων.
Το Selma μπορεί να ακούγεται σαν τετριμμένο, ωστόσο μόνο ως τέτοιο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Ειδικά μετά τα κρούσματα ρατσισμού που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια.
Τα ζούμε άλλωστε και εδώ όλα αυτά.
Στα της ταινίας, το Selma δεν θέλει σε κανένα σημείο να τραβήξει τις καταστάσεις, παρόλο που σε μερικά σημεία είτε του ξεφεύγει, είτε φαίνεται σαν να το κάνει.
Με επίκεντρο τις εξαιρετικές ερμηνείες - ειδικά του εκπληκτικού πρωταγωνιστή David Oyelowo (Interstellar) ο οποίος θα μπορούσε να προταθεί για Όσκαρ - έχει ως στόχο να κερδίσει τον θεατή με τον δυναμισμό της αλλά και τα μηνύματα που θέλει να περάσει.
Μπορεί να έχουμε δει πολλές ταινίες με την συγκεκριμένη θεματολογία, αλλά πρέπει να κρίνουμε την κάθε μια ξεχωριστά και το Selma, προσπαθεί είναι η αλήθεια να διαφοροποιηθεί και να υιοθετήσει το δικό της στυλ, το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων πετυχαίνει διάνα.
Μπορεί να έχουμε δει πολλές ταινίες με την συγκεκριμένη θεματολογία, αλλά πρέπει να κρίνουμε την κάθε μια ξεχωριστά και το Selma, προσπαθεί είναι η αλήθεια να διαφοροποιηθεί και να υιοθετήσει το δικό της στυλ, το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων πετυχαίνει διάνα.
Μεγάλο ατού της ταινίας, είναι οι τρομερές σκηνές στους δρόμους, δοσμένες με ρεαλισμό και δυναμική, ενώ ξεχωρίζουν οι εξαιρετικές σκηνές του David Oyelowo.
Πρέπει να σταθούμε στην φοβερή παρουσία του πρωταγωνιστή, καθότι αποτελεί σίγουρα μεγάλο κομμάτι της ταινίας.
Δεν ξέρουμε αν άλλος στην θέση του θα ήταν τόσο πειστικός.
Ειδικά οι ομιλίες του γράφουν κινηματογραφική ιστορία.
Με διαφορά μια από τις σπουδαιότερες ερμηνείες που είδαμε φέτος και αδικημένη από την Ακαδημία.
Οι δεύτεροι ρόλοι είναι εξίσου δυνατοί, ωστόσο έρχονται δεύτεροι μετά τον Oyelowo.
Το πολύ καλό καστ πάντως παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας, η οποία με εξαίρεση ελάχιστα νεκρά διαστήματα, μπορούμε να πούμε ότι χειρίζεται πολύ καλά το θέμα της και χωρίς πολλές υπερβολές.
Σίγουρα είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει σε αυτή τη θεματολογία.
Για να συνοψίσουμε, το Selma είναι μια από τις ταινίες που μπορεί αρχικά να μην σου γεμίζουν το μάτι, αλλά στην πραγματικότητα (και ενώ δεν ανήκουν στις κορυφαίες των Οσκαρικών ταινιών, εκεί όπου υπάρχει συγκεκριμένη πεντάδα, όπως έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερες κριτικές) καταφέρνει να σε κάνει να συγκινηθείς, να νιώσεις οργή και γενικότερα να σου βγάλει συναισθήματα, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μια τέτοια ταινία.
Από 5 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους.
Νίκος Δρίβας
Πρέπει να σταθούμε στην φοβερή παρουσία του πρωταγωνιστή, καθότι αποτελεί σίγουρα μεγάλο κομμάτι της ταινίας.
Δεν ξέρουμε αν άλλος στην θέση του θα ήταν τόσο πειστικός.
Ειδικά οι ομιλίες του γράφουν κινηματογραφική ιστορία.
Με διαφορά μια από τις σπουδαιότερες ερμηνείες που είδαμε φέτος και αδικημένη από την Ακαδημία.
Οι δεύτεροι ρόλοι είναι εξίσου δυνατοί, ωστόσο έρχονται δεύτεροι μετά τον Oyelowo.
Το πολύ καλό καστ πάντως παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας, η οποία με εξαίρεση ελάχιστα νεκρά διαστήματα, μπορούμε να πούμε ότι χειρίζεται πολύ καλά το θέμα της και χωρίς πολλές υπερβολές.
Σίγουρα είναι μια από τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει σε αυτή τη θεματολογία.
Για να συνοψίσουμε, το Selma είναι μια από τις ταινίες που μπορεί αρχικά να μην σου γεμίζουν το μάτι, αλλά στην πραγματικότητα (και ενώ δεν ανήκουν στις κορυφαίες των Οσκαρικών ταινιών, εκεί όπου υπάρχει συγκεκριμένη πεντάδα, όπως έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερες κριτικές) καταφέρνει να σε κάνει να συγκινηθείς, να νιώσεις οργή και γενικότερα να σου βγάλει συναισθήματα, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μια τέτοια ταινία.
Από 5 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους.
Νίκος Δρίβας
