Η ιστορία κόμικ του Harold Gray, Little Orphan Annie, μετά από ενενήντα χρόνια παραμένει ακόμα ζωντανή.
Αρχικά έγινε μιούζικαλ στο Broadway το 1977 όπου παιζόταν για έξι συνεχόμενες χρονιές με πολλές διασκευές σε διάφορες χώρες.
Ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα που έφερε το μιούζικαλ Annie πέρυσι το οποίο συνεχίζεται και φέτος για 2η συνεχόμενη χρονιά.
Μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην μεγάλη οθόνη το 1982 από τον Τζον Χιούστον, ακολούθησε μια προσπάθεια για sequel στην τηλεόραση το 1995 με τον τίτλο "Annie: A Royal Adventure" αλλά και μια τρίτη ταινία σε συνεργασία με την Disney αυτή τη φορά, το 1999.
Τώρα το 2014 έρχεται η τέταρτη στη σειρά ταινία για να δώσει μια πιο ανανεωμένη και μοντέρνα εκδοχή της ιστορίας της μικρής Annie βασισμένη στα δεδομένα της σημερινής εποχής.
Το reboot της Αννυ στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Will Gluck (Easy A και Friends With Benefits) και με παραγωγούς τον Jay-Z και τον Will Smith, είναι μια χαρούμενη οικογενειακή ταινία που από την πρώτη κιόλας σκηνή ξεκινάει ο ρυθμός και η μουσική σε συνδυασμό με το οτιδήποτε.
Είτε αυτό είναι τα θρανία, οι καρέκλες, το πάτωμα, οι κόρνες των αυτοκινήτων, τα μηχανήματα και οι σφουγγαρίστρες, τα πάντα έχουν ρυθμό και μουσική σε αυτή την ταινία.
Η μικρή Quvenzhané Wallis η οποία προτάθηκε για Όσκαρ για τη συμμετοχή της στην ταινία Beasts of Southern Wild το 2012, φαίνεται να ταιριάζει πολύ καλά στον ρόλο της μικρής Άννυ.
Πράγμα που το καταλαβαίνει κανείς βλέποντας την ταινία, καθώς η ερμηνεία και άνεση της δεν σου αφήνουν το περιθώριο για το αντίθετο.
Ο ρόλος της Cameron Diaz ως Miss Hannigan ήταν αρκετά διασκεδαστικός δίνοντας μια διαφορετική εικόνα - και ίσως πιο μοντέρνα- της κακιάς υπεύθυνης του ορφανοτροφείου που τη νοιάζουν μόνο τα λεφτά, το ποτό και οι άντρες.
Ο Jamie Foxx ήταν όπως θα έπρεπε να είναι για τον ρόλο αυτό, λίγο σοβαρός, λίγο μόνος με πάθος για τη δουλειά του, που προσπαθεί να κρύψει τα συναισθήματά του.
Οι χαρακτήρες που πραγματικά ξεχώρισα όμως και μου τράβηξαν το ενδιαφέρον να δω την ταινία ήταν η μικρή Άννυ και η Miss Hannigan.
Η ιστορία σε γενικές γραμμές πατάει πάνω στην κλασσική όπως την ξέρουν οι περισσότεροι, με την δεκάχρονη Annie Bennett (Quvenzhané Wallis, 12 Years a Slave) την οποία εγκατέλειψαν οι γονείς της στο εστιατόριο Domani με ένα σημείωμα και την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν μια μέρα.
Η Άννυ μαζί με τέσσερα κορίτσια ακόμα ζει στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης μαζί με την αλκοολική και κακιά ιδιοκτήτρια του ορφανοτροφείου Miss Hannigan (Cameron Diaz, The Other Woman).
Μια μέρα, η Άννυ στο δρόμο για την επιστροφή στο ορφανοτροφείο συναντά τον μεγιστάνα της κινητής τηλεφωνίας και υποψήφιο δήμαρχο της Νέας Υόρκης, Will Stacks (Jamie Foxx, A Million Ways to Die in West) ο οποίος την σώζει από ένα φορτηγάκι που έρχεται καταπάνω της.
Μέσω ενός βίντεο, το εν λόγω περιστατικό γίνεται viral και λόγω της προεκλογικής εκστρατείας του Mr.Stacks αλλά και με τις συμβουλές της αντιπροέδρου της εταιρείας Stacks, Grace (Rose Byrne, Neighbours) και του συμβούλου του Guy (Bobby Cannavale, Blue Jasmine), η μικρή Άννυ καταλήγει στο σπίτι του Mr.Stacks.
Ως προσωρινός κηδεμόνας της Άννυ, ο Mr.Stacks, αρχίζει να δένεται μαζί της και να νοιάζεται για το καλό της.
Ένα περιστατικό όμως θα γίνει εμπόδιο στη σχέση αυτή και η Αννυ απομακρύνεται από κοντά του.
Τις λεπτομέρειες θα τις αφήσω σε αυτό το σημείο γι' αυτούς που δεν ξέρουν καθόλου την ιστορία και θέλουν να την δουν για πρώτη φορά.
Όσοι ήδη την ξέρετε και δεν σας νοιάζουν τα spoilers, μπορείτε να συνεχίσετε να διαβάζετε για να μάθετε ποιές αλλαγές έγιναν στην ταινία αυτή σε σχέση με τις προηγούμενες.
Αρχικά ο ρόλος του Oliver (Daddy) Warbucks αναβαθμίστηκε σε έναν δισεκατομμυριούχο ιδιοκτήτη εταιρείας κινητής τηλεφωνίας και υποψήφιο δήμαρχο της Νέας Υόρκης, τον Will Stacks.
Επίσης έχουμε αλλαγές στα τραγούδια είτε αυτές οι αλλαγές αφορούν τους στίχους των τραγουδιών ("It's the Hard Knock Life", "I Think I'm Gonna Like It Here", "Little Girls", "Easy Street" και "I Don't Need Anything But You") για να ταιριάζουν στην σημερινή εποχή είτε ακόμα και αφαίρεση τραγουδιών ("We'd Like to Thank You, Herbert Hoover", "A New Deal for Christmas") που είχαν σχέση με την εποχή των 30s.
Το τραγούδι "You' ll never fully dressed without a smile" ( με τη φωνή της Sia) ακούγεται απλά στο background μιας σκηνής και δεν αποτελεί πλέον μουσικοχορευτικό νούμερο στην ταινία.
Από το Annie δεν λείπουν μόνο κάποια τραγούδια αλλά και ρόλοι.
Όπως οι ρόλοι του αδερφού της Miss Hannigan, Rooster και της κοπέλας του Lily, οι οποίοι στις προηγούμενες ταινίες ήταν οι δύο που έστησαν την κομπίνα μαζί με την Miss Hannigan παίρνοντας λεφτά από τον Mr.Warbucks για να υποδυθούν τους γονείς της Άννυ.
ΤΕΛΟΣ των "σημαντικών " SPOILERS.
Μπορείτε να διαβάσετε από εδώ και κάτω.
Η μεγαλύτερη αλλαγή κατά τη γνώμη μου είναι το μικρό κοριτσάκι με το λευκό δέρμα και τα κόκκινα μαλλιά που όλοι ξέρουν σαν Άννυ, η οποία στην τελευταία ταινία ενσαρκώνεται από ένα μαύρο κοριτσάκι με καφέ άφρο μαλλιά.
Γεγονός που πολλοί σύμφωνα με την Guardian, έσπευσαν να κρίνουν αρνητικά με σχόλια τους στο twitter.
Εγώ πιστεύω πως η Άννυ μπορεί να είναι το οποιοδήποτε παιδί βρίσκεται σε ένα σπίτι ή ένα ορφανοτροφείο περιμένοντας να βρει μια οικογένεια να του δώσει λίγη στοργή και αγάπη.
Η αγάπη λοιπόν, δεν ξεχωρίζει ούτε το χρώμα, ούτε την θρησκεία, ούτε την εθνικότητα και γενικότερα τη διαφορετικότητα.
Αγάπη είναι η διαφορετικότητα.
Από 2 Απριλίου στους κινηματογράφους.
Ραφαήλ Κωνσταντίνου.
