Στο νέο του φιλμ ο Γάλλος σκηνοθέτης Olivier Assayas εξερευνά τη βιομηχανία του θεάματος, τη ματαιοδοξία και τη γυναικεία ιδιοσυγκρασία, μέσα από την ιστορία μιας διάσημης ηθοποιού που έχει μπει στην πέμπτη δεκαετία της ζωής της.
Αυτή είναι η Maria Enders (Juliette Binoche, Godzilla), μεγάλη σταρ του κινηματογράφου και του θεάτρου, η οποία συνοδευόμενη από την προσωπική της βοηθό Valentine (Kristen Stewart, Still Alice), πηγαίνει στην Ελβετία προκειμένου να παραλάβει ένα βραβείο εκ μέρους του θεατρικού συγγραφέα που τη βοήθησε να αναδειχθεί 20 χρόνια πριν.
Καθ οδόν όμως μαθαίνει τον ξαφνικό του θάνατο και ευρισκόμενη σε συναισθηματική φόρτιση, δέχεται μάλλον διστακτικά να ξανανεβάσει το θεατρικό έργο το οποίο την είχε κάνει γνωστή.
Αυτή τη φορά όμως όχι παίζοντας το ρόλο της φιλόδοξης εικοσάχρονης Sigrid όπως τότε, αλλά αυτόν της σαραντάχρονης Helena, η οποία την ερωτεύεται με πάθος και οδηγείται στην αυτοκτονία.
Το ρόλο της Sigrid σε αυτή τη νέα βερσιόν του θεατρικού θα το έχει μια νεαρή σταρ του Χόλιγουντ (Chloe Grace Moretz, The Equalizer), ένα από τα κακά κορίτσια της showbiz, η ζωή της οποίας παίζει σε όλα τα σκανδαλοθηρικά έντυπα.
Μαζί με τη βοηθό της κατευθύνεται στο απομονωμένο Sils Maria στις ελβετικές Άλπεις, προκειμένου να προβάρει το έργο.
Εκεί ο Assayas κατευθύνει τις ηρωίδες του σε ένα παιχνίδι μίμησης της ζωής και της τέχνης, αφού γίνεται εξαιρετικά ασαφές πότε και ποιους χαρακτήρες υποδύονται, ενώ τις χρησιμοποιεί σαν μεταφορά του περάσματος από το παλιό στο νέο.
Η Binoche είναι καταπληκτική ηθοποιός και παίζει το ρόλο της μεγάλης σταρ που αντιλαμβάνεται (;) πως ο χρόνος δεν είναι πια σύμμαχος της, με χαρακτηριστική άνεση.
Η έκπληξη εδώ όμως είναι η Stewart, που δείχνει να αφήνει το franchise Twilight οριστικά πίσω της (οι ταινίες αυτού του στυλ μάλιστα σατιρίζονται ακόμα και από την ίδια στο φιλμ).
Παίζοντας την πολύ σίγουρη και οργανωτική βοηθό της Binoche, έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που κέρδισε βραβείο ερμηνείας στα Cesar (όχι και μικρό επίτευγμα).
Από κοντά και η Chloe Grace Moretz, παίζοντας μια αλά Lindsay Lohan ενζενί του Χόλιγουντ, αλλά και κάτι από τον εαυτό της (η μεγάλη της επιτυχία σαν ηθοποιός είναι μια ταινία με υπερήρωες, όπως το Kick Ass για την ίδια στην πραγματικότητα).
Η σκηνή που μοιράζονται οι τρεις τους είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική για τον χαρακτήρα τους.
Ο Assayas τις σκηνοθετεί έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το παρομοίου προβληματισμού –σε διαφορετικές συνθήκες εποχής βέβαια- All About Eve και καταφέρνει να φτιάξει μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, με ουσιαστικούς διαλόγους, εξαιρετικές ερμηνείες και με αληθινούς ανθρώπους.
Το δε ελβετικό αλπικό τοπίο, είναι πανέμορφο-χωρίς σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιείται με καρτ-ποσταλική διάθεση.
H μουσική δωματίου του Handel κυριαρχεί στο φιλμ, με ευχάριστη έκπληξη όμως άκουσα σε μια σκηνή το Kowalski των καταπληκτικών Primal Scream, που έδενε άψογα όπως μπήκε στην ταινία.
Από 14 Μαΐου στους κινηματογράφους.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
