Tυπική ταινία ενηλικιώσης που μπαίνει άνετα στην κατηγορία χρυσή μετριότητα.
Ο Stet (Garett Wareing) είναι ένα δωδεκάχρονο αγόρι που έχει το χάρισμα να διαθέτει εξαιρετική φωνή.
Όταν όμως η προβληματική μητέρα του χάνει τη ζωή της, περνάει στα χέρια του πολύ πλούσιου businessman πατέρα του (Josh Lucas, Stolen), ο οποίος δεν δείχνει ιδιαίτερα πρόθυμος να τον κρατήσει.
Και αυτό γιατί ο γιος του ήταν αποτέλεσμα σχέσης της μιας βραδιάς, την οποία έχει κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια κρυφή από την γυναίκα του και τα δυό τους παιδιά.
Έτσι για να τον ξεφορτωθεί τον γράφει στο πολυ απαιτητικό και σικ σχολείο της Εθνικής Χορωδίας Αρρένων.
Εκεί ο ατίθασος και εντελώς έξω από τα νέρα του Stet θα βρεθεί αντιμέτωπος με την έχθρα των κυριλέ συμμαθητών του και θα πάρει ένα πολύ σημαντικό μάθημα ζωής από τους καθηγητές του [Dustin Hoffman (The Cobbler) και Eddie Izzard (Hannibal) μεταξύ άλλων] οι οποίοι σταδιακά θα εκτιμήσουν το ανυπέρβλητο ταλέντο του.
Μοιάζει με remake του πολύ καλού αναλόγου θέματος «Tα παιδιά της Χορωδίας» - πολύ μεγάλης γαλλικής επιτυχίας προ μερικών χρόνων - με μερικές πινελιές από Billy Elliot και Dead Poets Society.
Το αποτέλεσμα είναι όμως μέτριο, καθώς οι σχέσεις του Stet με τους συμμαθητές του δίνονται με έναν ιδιαίτερα σχηματικό τρόπο (σε στυλ καλοί-κακοί) ενώ η κόντρα μεταξύ των καθηγητών σχετικά με το μέλλον του αγοριού στη χορωδία, φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά που θα καταλήξει.
Συμπαθέστατος ο νεαρός πρωταγωνιστής Garett Wareing.
Το υπόλοιπο cast είναι ακαδημαϊκά καλό (μια δυο φόρες ο Hoffman δείχνει το πηγαίο του ταλέντο).
Χάρη σε αυτούς και τις υπέροχες φωνητικές αρμονιές των αγοριών της χορωδίας, η ταινία βλέπεται τουλάχιστον χωρίς να σε κάνει να βαριέσαι.
Με το που τελειώνει όμως την έχεις κιόλας ξεχάσει.
Περίμενα κάτι καλύτερο από το σκηνοθέτη του εξαιρετικου Red Violin.
Από τότε όμως έχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια...
Από 25 Ιουνίου στους κινηματογράφους.
Νίκος Παλάτος.
Από τότε όμως έχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια...
Από 25 Ιουνίου στους κινηματογράφους.
Νίκος Παλάτος.
