'Μ’ αρέσει που γίναμε πιο φίλοι, που ζητάμε και δίνουμε βοήθεια...'
Ο σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας μιλάει στον Νίκο Μουρατίδη από την Κύπρο, για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Χρήστο μου που σε πετυχαίνω;
Κύπρο στην πόλη της Λευκωσίας.
Στην Κύπρο;
Κι εσύ; Τι κάνεις εκεί;
Σκηνοθετώ για το ΜΕGA Κύπρου επεισόδια για το ”Δαχτυλίδι της Φωτιάς”.
Θα νόμιζε κανείς ότι μετά από την επιτυχία σου στο σινεμά, ότι δεν θα ξανάκανες τηλεόραση.
Σ’ αρέσει η τηλεόραση;
Μου αρέσει πολύ η τηλεόραση, αρκεί να γίνεται σωστά. Έχει μια δεδομένη καθημερινότητα... Γύρισμα, μοντάζ, πρόβες, ξανά γύρισμα... σαν κάθε δουλειά. Νοιώθεις πιο επαγγελματίας... και μερικές φορές συμβαίνει κάτι μαγικό και νοιώθεις και καλλιτέχνης... επίσης η πρόσβαση στο κοινό είναι εξίσου μεγάλη... Πιο συχνά παίζονται για παράδειγμα τα επεισόδια που έκανα στη 10η Εντολή ή στον Πόλεμο των ‘Άστρων από τις ταινίες μου...
Πάντως για να μην αισθάνεσαι άβολα, μέχρι και ο Lars von Trier θα κάνει σειρά για την Δανέζικη τηλεόραση (γέλια).
Για πες μου περισσότερα για την δική σου σειρά.
Την έχει γράψει ο Κώστας Βαζακας με τον οποίο είχαμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν με το «Κλειδί του Παραδείσου». Για αυτή τη σειρά πέρα από την Κύπρο κάναμε γυρίσματα και στη Σαντορίνη και έχω την τύχη να συνεργάζομαι με εξαιρετικούς ηθοποιούς όπως: Αθηνα Οικονομάκου, Μέμος Μπεγνής, Μαριάννα Καυκαρίδου, Φίλιππος Σοφιανός, Έμιλη Κολιανδρή, Αχιλλέας Γραμματικόπουλος και άλλοι…
Το 2009 με την «Νήσο», είχες μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες – ξεπέρασες μέχρι και το Avatar στο Ελληνικό box office- και πολλοί νόμιζαν ότι κάθε χρόνο θα έκανες μία νέα ταινία. Αντίθετα εσύ έδειξες ότι είσαι επιλεκτικός.
Έτσι είναι;
Η αλήθεια είναι πως μετά τη Νήσο ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα... Όμως παρόλα αυτά κατάφερα να κάνω άλλες δυο ταινίες. Το Poker Face και τον Ακάλυπτο.Υπάρχουν στα σκαριά άλλες δυο ταινίες εμπορικές και μια πιο προσωπική, πιο δική μου... Οπότε το σινεμά παραμένει η μεγάλη αγάπη μου και ελπίζω μέσα στο 2015 να έχω έτοιμες όχι μία αλλά δύο ταινίες.. Ίδωμεν...
Η «Νήσος», παίχτηκε στην Κύπρο;
Είχε επιτυχία;
Ναι πήγε καλά και στην Κύπρο. Μάλιστα η πρώτη φορά που είχαμε την χαρά να επισκεφτώ την Κύπρο ήταν στην πρεμιέρα της ταινίας. Η Νήσος μου έκανε πολλά δώρα ... ένα από αυτά ήταν το ότι είδα πολύ κόσμο να γελά και να επικοινωνεί με τα όσα συνέβαιναν σε αυτή την παρέα, με μια υπέροχη γενναιοδωρία.
Αναπολείς καθόλου την εποχή που ξεκίνησες με τα ταινιάκια μικρού μήκους και τα φεστιβάλ;
Τι θυμάσαι από τότε;
Όταν έκανα τα ταινιάκια δεν είχαμε στόχο να κάνω καριέρα σκηνοθέτη. Νομική σπούδαζα, μπάσκετ έπαιζα. Δεν ήταν στο μυαλό ότι κάποτε θα ήμουν επαγγελματίας σκηνοθέτης. Τα έκανα σαν δώρα σε φίλους ή σαν σελίδες ενός ημερολογίου.... Ήταν τα νιάτα μου... η απελευθέρωση από την ίδια μου την αυτολογοκρισία, η αναμέτρηση μου με την απώλεια και την ξενιτιά... Τα κοιτώ καμιά φορά με τρυφερότητα... πρωτόλεια αλλά με ψήγματα μιας περίεργης θέλησης που ακόμα και σήμερα με ξαφνιάζει.
Στο βιογραφικό σου έχεις και αρκετά video clip.
Σ’ αρέσει να κάνεις ταινιάκια για τραγούδια;
Και εσύ, τι μουσική ακούς;
Γούσταρα πολύ τα κλιπ, ήταν όπως το ‘πες. Σαν να έκανα μικρές τρίλεπτες μικρού μήκους ταινίες... Και είχαμε την τύχη πραγματικά να βρεθώ με υπέροχους καλλιτέχνες όπως ο Τερζης, ο Ρεμος, ο Πλουταρχος, ο Κότσιρας, ο Βαρδης, ο Νταλαρας...
Είχαμε κάνει τη συμφωνία να τους σκηνοθετήσω πιο πολύ σαν ηθοποιούς παράδειγμα σαν τραγουδιστές και φίρμες... Ήταν εξαιρετικές συνεργασίες και έχει πλάκα να διαβάζεις στο διαδίκτυο τα σχόλια για τις ιστορίες που διηγούνται αυτά τα βιντεοκλίπ και όχι τόσο για τα ίδια τα τραγούδια...
Με χαρά θα ξανάκανα αν και η μουσική βιομηχανία έχει κάπως χάσει τους βηματισμούς της λόγω διαδικτύου και τώρα προσπαθεί να βρει ξανά τρόπους πως να επαναπροσδιορίσει τις νέες τακτικές προώθησης των τραγουδιών και των καλλιτεχνών... Μουσική ακούω πολύ... Στο facebook στον τοίχο μου κάθε μέρα κάνω ανάρτηση από ένα τραγουδιστές από τη «Στοιχειωμένη δισκοθήκη». Από όπερα και σάουντρακ μέχρι ο,τι πιο νέο κυκλοφορεί με ένα μικρού σημείωμα...
Σε αυτολογοκρισία ξέρεις σου χρωστώ... Σε άκουγα στα χρόνια του ΚΛΙΚ FM μανιωδώς 10-12 τα βράδια. Εσύ ο Πετριδης και ο Ξενοφωντας Ραρακος νομίζω ότι ήσασταν οι άνθρωποι που μας δείξατε πως μπορεί να είναι το μουσικό ραδιόφωνο. Δεν στο είχαμε πει ποτέ αλλά αν σου χρωστώ ένα ευχαριστώ είναι για αυτά τα μαγικά βράδια που καθόμουν να σε ακούσω στο ραδιόφωνο.
Πολύ σ’ ευχαριστώ γι’ αυτήν την εξομολόγηση.
Τι σου αρέσει αυτή την εποχή, και τι δεν σου αρέσει;
Αν μου αρέσει κάτι από αυτή την εποχή είναι ότι η κρίση μας έκανε να αφήσουμε πίσω τα περιττά, να γίνουμε πιο φίλοι, να απλώσουμε το χέρι να ζητήσουμε βοήθεια και να δώσουμε βοήθεια.
Αυτολογοκρισία που δεν μου αρέσει είναι όταν χρησιμοποιεί κάποιος την κρίση για να ισοπεδώσει τα πάντα... Γίναμε πιο μελαγχολικοί και με κάποιον τρόπους μάθαμε να βλέπουμε το ποτήρι μισοάδειο...
Αυτολογοκρισία είναι κάτι που πρέπει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε μέσα μας. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο. Έχω αποφασίσει λοιπόν το ποτήρι να το βλέπω μισογεμάτο και να μην διστάζω να δώσω αν μπορώ βοήθεια σε όποιον τη ζητήσει.
Τι ομάδα είσαι;
Πανιώνιος και Πανελευσινιακός !!!! οεο!
Ο Χρήστος Δήμας γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 1969.
Έπαιζε μπάσκετ και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε σεμινάρια κινηματογραφίας στη Φινλανδία και την Ολλανδία.
Το 1995 σκηνοθέτησε την πρώτη μικρού μήκους ταινία του «Ένας Ουρανός Γεμάτος Αστέρια».
Το 1996 πηγαίνει στις ΗΠΑ, μετά από πρόσκληση της εταιρείας του George Lukas, όπου και δουλεύει ως βοηθός σκηνοθέτη.
Από τότε έχει δουλέψει σε πάρα πολλές παραγωγές, έχει γράψει 3 βιβλία, έχει κάνει ταινίες μικρού μήκους αλλά και μεγάλου.
Έχει σκηνοθετήσει για την τηλεόραση, έχει κάνει video clips και το 2009 με την κωμωδία «Νήsos», έκανε εισπρακτικό ρεκόρ.
Φιλμογραφία
Ακάλυπτος (2013), Poker Face (2012), Νηsos(2009), Ακροβάτες του κήπου (2001) , Τέσσερα (2000) , Αμερικάνος (1999) μικρού μήκους, Ανάσα (1998) μικρού μήκους, Tender (1997) μικρού μήκους, Ένας ουρανός γεμάτος αστέρια (1995) μικρού μήκους
Νίκος Μουρατίδης.
1.jpg)
