Πρόκειται για την μεταφορά του διάσημου έργου του Shakespeare στην μεγάλη οθόνη, αυτή την φορά από τον Αυστραλό σκηνοθέτη Justin Kurzel (του προ τετραετίας Snowtown).
Ο Macbeth (Michael Fassbender, Slow West), βαρόνος της Σκοτίας, λαμβάνει μια προφητεία από τρεις μάγισσες, ότι μια μέρα θα γίνει ο Βασιλιάς της Σκοτίας.
Η φιλοδοξία του και τα λόγια της γυναίκας του (Marion Cotillard, The Dark Knight Rises) τον οδηγούν στο να σκοτώσει τον Βασιλιά και να αναλάβει ο ίδιος τον θρόνο.
Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ των Καννών, όπου ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα, και στο τέλος της προβολής όλοι χειροκροτούσαν επί 10 λεπτά.
Και όχι άδικα.
Το Macbeth είναι μια οπτική πανδαισία.
Πανέμορφα τοπία σαν να έχουν βγει από πίνακα ζωγραφικής, ωραία φωτογραφία, εξαιρετικά πλάνα και καλοστημένα κάδρα, όπου η κάθε λεπτομέρεια μετρούσε.
Κι ενώ κανείς θα περίμενε, λόγω της εποχής που διαδραματίζεται η ιστορία, η ταινία να είναι μια υπερπαραγωγή, είναι τόσο λιτή.
Απλά σκηνικά, απλά κοστούμια, που προσδίδουν ακόμα περισσότερο δυναμισμό.
Οι σκηνές μάχης ήταν ιδιαίτερες, δίνοντας σημασία στην αισθητική και όχι στη δράση, με εξαιρετικό μοντάζ.
Πολύ καλή και η χρήση της μουσικής, που δίνει δυναμισμό και νεύρο στην ταινία.
Τι να πει όμως κανείς και για τις ερμηνείες.
Ένας μοναδικός Michael Fassbender, υποδυόμενος έναν τόσο τραγικό ήρωα.
Από την αρχή, που ήταν ο συμπαθητικός και ηρωικός χαρακτήρας, μέχρι και το τέλος που τρελάθηκε και έγινε μισητός, ο Fassbender δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.
Δίπλα του, η καταπληκτική Marion Cotillard, με μια τόσο δυνατή και γεμάτη συναισθήματα ερμηνεία.
Όλοι οι διάλογοι στην ταινία είναι στην γνωστή γλώσσα του Shakespeare.
Αυτό κάποιες φορές με ενοχλούσε, αλλά αν ήταν αλλιώς η ταινία θα έχανε λίγη από την μαγεία της, οπότε ακόμα και η γλώσσα είναι σημαντικό στοιχείο.
Το Macbeth είναι μια δύσκολη ταινία.
Δεν είναι για ένα ευρύ κοινό.
Αλλά είναι μια ταινία αισθητικά και κινηματογραφικά άψογη, που αποδεικνύει γιατί ο κινηματογράφος είναι τέχνη.
Όταν έπεφταν οι τίτλοι τέλους, μια λέξη μου ερχόταν στο μυαλό: “Θρίαμβος!”
Στους κινηματογράφους από 8 Οκτωβρίου.
Χριστίνα Φακίνου.
