Η Jess (Drew Barrymore, Blended) και η Milly (Toni Collette, Enough Said) είναι φίλες από παλιά.
Έχουν ζήσει τα πάντα μαζί και σε κάθε γεγονός η μία ήταν μαζί με την άλλη.
Η φιλία τους όμως δοκιμάζεται, όταν η μία ξεκινάει να κάνει οικογένεια και η άλλη αρρωσταίνει.
Από την σκηνοθέτη Catherine Hardwicke έρχεται μια ταινία για την γυναικεία φιλία.
Το Miss You Already μπαίνει πολύ γρήγορα στο θέμα της, χωρίς να μακρηγορεί.
Άλλωστε, ένα από τα χαρακτηριστικά της ταινίας είναι το πόσο γρήγορη είναι η πλοκή και πόσο συμπιεσμένος είναι ο σχετικά μεγάλος κινηματογραφικός χρόνος της ταινίας.
Αυτό, βέβαια, δεν είναι καλό, αφού ασχολείται με πολλά θέματα (φιλία, γάμος, μητρότητα) και τελικά δεν αναπτύσσει κανένα σε ικανοποιητικό βαθμό.
Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνουμε ποτέ γιατί οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες είναι τόσο καλές φίλες, γιατί ταιριάξανε τόσο πολύ και γιατί διατηρούν ακόμα αυτή την φιλία, ενώ είναι τόσο αντίθετοι και διαφορετικοί χαρακτήρες.
Αυτό δεν εξηγήθηκε ποτέ.
Σε αυτό, φυσικά, φταίει και το κακό σενάριο.
Αλλά και όλη η τεχνική κινηματογράφησης ήταν κακή, σε σημείο να μοιάζει ερασιτεχνική.
Είναι μια ιστορία και ένα θέμα πολύ δυνατό, που θα μπορούσε να γίνει κάτι ξεχωριστό, αλλά έπεσε στην παγίδα της συγκίνησης.
Η ταινία είναι πολύ συγκινητική, θα κλάψεις, αλλά πολλές φορές έβλεπες ότι αυτό γινόταν επίτηδες.
Γινόταν μια υπερπροσπάθεια να γίνει συναισθηματική και να συγκινήσει, που καταντούσε κλισέ.
Όπως για παράδειγμα στην σκηνή που γεννούσε η Jess και δίπλα της ήταν η ετοιμοθάνατη πια Milly.
Γενικά η ταινία δεν έχει τίποτα το πρωτότυπο, η ιστορία και η εξέλιξή της είναι αναμενόμενη και οι ερμηνείες είναι σχεδόν επιφανειακές.
Η πιο αδιάφορη είναι η Drew Barrymore.
Ένας πολύ συμπαθητικός χαρακτήρας, με καλά στοιχεία, αλλά η ερμηνεία πολύ ψεύτικη.
Φαινόταν ότι υποδυόταν τον χαρακτήρα, δεν έγινε ποτέ ένα με αυτόν.
Οι πιο καλοί ήταν ο Dominic Cooper (Dracula Untold), που υποδύεται τον σύζυγο της Collette, και η Jacqueline Bisset, που υποδύεται την μητέρα της.
Δυνατές ερμηνείες, που βγάλανε συναίσθημα και δίνανε αληθοφάνεια στην ταινία.
Όσο για την Toni Collette, χρειάζεται πολύ συζήτηση.
Ήταν μια περίεργη επιλογή.
Από τη μία έδωσε μια πολύ καλή ερμηνεία, από την άλλη κάτι δεν μου κόλλαγε.
Ναι μεν ήταν πολύ καλή ως μια απελευθερωμένη σέξι γυναίκα και στη συνέχεια άρρωστη, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν ήταν η πιο κατάλληλη επιλογή ηθοποιού.
Η καλύτερη στιγμή της ταινίας ήταν η σεκάνς ενός ξαφνικού ταξιδιού.
Οι δύο φίλες παίρνουν ένα ταξί και ζητάνε να τους πάει στο μέρος που διαδραματίζεται η ιστορία του βιβλίου της Έμιλι Μπροντε, Ανεμοδαρμένα Ύψη, ενώ ακούμε το Losing my Religion των R.E.M..
Οι πιο δυνατές και όμορφα δοσμένες σκηνές της ταινίας.
Το Miss You Already είναι μια ταινία για μια πολύ δυνατή φιλία, που θα μπορούσε να είναι καλή, θα μπορούσε να ξεχωρίσει, αλλά χάνεται στα πολλά λάθη και κλισέ.
Στους κινηματογράφους από 5 Νοεμβρίου.
Χριστίνα Φακίνου.
1.jpg)
