Έχοντας εγκαταλειφθεί από τη μητέρα του σε ηλικία 6 ετών, ο Malony (Rob Paradot) βρίσκεται συχνά πυκνά στα δικαστήρια ανηλίκων.
Η Florence (Catherine Deneuve, Asterix + Ovelix: Au service de sa Majeste), δικαστικός ανηλίκων που πλησιάζει στη συνταξιοδότηση και ο Yann (Benoit Magimel, Forces Speciales), σύμβουλος ανηλίκων που και ο ίδιος πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία, αναλαμβάνουν την επιτήρηση του σε μια κοινή προσπάθεια να τον σώσουν.
Όταν η συμπεριφορά του χειροτερεύει, ο Malony θα οδηγηθεί σε ένα αυστηρότερο εκπαιδευτικό κέντρο, όπου εκεί θα συναντήσει την Tess (Diane Rouxel), μια πολύ ιδιαίτερη νεαρή κοπέλα που θα του δείξει ότι υπάρχουν λόγοι για να ελπίζει για το αύριο.
Η σκηνοθέτιδα Emmanuelle Bercot ξεκίνησε τη καριέρα της στις Κάννες με το Les Vacances το 1997, το οποίο κέρδισε το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, και τώρα το La Tete Haute (Standing Tall ο αγγλικός τίτλος) άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ.
Χωρίς τις Κάννες νομίζω η καριέρα μου θα ήταν πιο δύσκολη. Είμαι πολύ - δεν ξέρω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω - συγκινημένη που μια ταινία σαν αυτή, η οποία ρίχνει φως σε αυτούς τους άνδρες και γυναίκες, μπορεί να ανοίξει το Φεστιβάλ, και να παιχτεί σε έναν τόσο επιβλητικό χώρο. Είναι μια τεράστια τιμή.
Παρά το γεγονός ότι σήμερα είναι εμφανής η αδυναμία και οι ελλείψεις των θεσμικών οργάνων και τα λάθη του δικαστικού συστήματος, η Bercot αναδεικνύει την επίμονη εργασία, την υπομονή, την αφοσίωση και την αυταπάρνηση των συμβούλων και των δικαστικών λειτουργών.
Η ίδια λέει:
Ναι και .. όχι! Η αρχική μου ιδέα ήταν να κάνω μια ταινία για το σύστημα υποστήριξης που περιστρέφεται γύρω από ένα παιδί, παρόλο που ήξερα λίγα πράγματα για τις εργασίες αυτές. Ήταν τα χρόνια της έρευνας που έκανα πριν από τα γυρίσματα της ταινίας που μου έδωσαν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσω πόσο αφοσιωμένοι είναι αυτοί οι εργαζόμενοι, και πόσο ικανοί στο να μην εγκαταλείπουν ποτέ την προσπάθεια τους.
Στην πραγματικότητα, η ταινία έχει τις ρίζες της σε μια συγκεκριμένη περίπτωση: Έχω ένα θείο που είναι σύμβουλος ανηλίκων και, ως παιδί, τον επισκέφθηκα ένα καλοκαίρι στην περιοχή της Βρετάνης, όπου ήταν υπεύθυνος σε μια κατασκήνωση για ανήλικους εγκληματίες. Ως ένα μικρό κορίτσι από ευκατάστατη οικογένεια, που μεγάλωσα “κανονικά”, ήμουν γοητευμένη από τη συμπεριφορά αυτών των εφήβων που δεν ήταν τόσο τυχεροί όσο ήμουν εγώ και μου κέντρισε το ενδιαφέρον η θρασύτητα τους ενάντια στην εξουσία και τις κοινωνικές συμβατικότητες.
Την ίδια στιγμή, παρακολουθούσα την εργασία του θείου μου και των άλλων συμβούλων για να τους φέρουν πίσω στο σωστό δρόμο όπως λέμε, να τους εκπαιδεύσουν, να τους διδάξουν να αγαπούν τον εαυτό τους και τους άλλους, να δείξουν σεβασμό για τους άλλους, αλλά πρώτα απ 'όλα να έχουν σεβασμό για τον εαυτό τους. Η μνήμη αυτή παρέμεινε στο μυαλό μου σε σημείο που στην εφηβική μου ηλικία ήθελα να γίνω δικαστής ανηλίκων. Τελικά όμως, με ενέπνευσε να κάνω μια ταινία γι’ αυτό.
Το σενάριο της ταινίας ξεκινάει με την επιγραφή:
“ Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Θα πρέπει να εποπτεύεται από την οικογένεια και αν η οικογένεια είναι ανεπαρκής, τότε είναι ευθύνη της κοινωνίας να παρέμβει”.
Διάβασα αυτή τη φράση σε ένα βιβλίο που γράφτηκε από ένα δικαστή. Υπογραμμίζει απόλυτα ποια είναι η ταινία. Φαίνεται σαν κάτι που θα έπρεπε να είναι προφανές, αλλά, δυστυχώς, δεν είμαι σίγουρη ότι είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια για τον καθένα.
Ωστόσο, η εκπαίδευση είναι ένα βασικό δικαίωμα. Και συνοψίζει με λίγα λόγια το έργο που γίνεται υπέρ αυτών των “χαμένων” νέων. Η εργασία είναι απαραίτητη, ζωτικής σημασίας. Πώς μπορεί η κοινωνία να διασωθεί, αν όχι μέσω της εκπαίδευσης, με την ευρύτερη έννοια του όρου;
Ο νεαρός Rob Paradot, που υποδύεται το νεαρό παραβάτη Malony, δεν είναι καν ηθοποιός.
Τον εντόπισε η Elsa Pharaon, γνωστή street casting director, μετά από μακρά αναζήτηση, σε μια επαγγελματική σχολή όπου φοιτούσε για να πάρει το πτυχίο του στην ξυλουργική.
Είχα σκόπιμα αποφασίσει να μην στιγματίσω το συγκεκριμένο χαρακτήρα και να πάω ενάντια στις συνήθεις κοινοτοπίες. Δεν ήθελα το αγόρι να ακολουθεί τα στερεότυπα, να μην είναι ένα πρεζόνι ή ένα παιδί από μια οικογένεια μεταναστών. Είχα βέβαια δει όλες τις πρόβες που είχε κάνει η Elsa, αλλά στο τέλος, συναντήθηκα με μόνο ένα σχετικά μικρό αριθμό αγοριών γιατί λίγοι ταίριαζαν με αυτό που είχα στο μυαλό μου.
Η Bercot από την αρχή, είχε στο μυαλό της την Catherine Deneuve ή τον …Gerard Depardieu για τον ρόλο του δικαστή!
Κανέναν άλλον. Ήθελα την ιδανική φιγούρα από τον κινηματογραφικό κόσμο για αυτόν τον χαρακτήρα. Όταν κάναμε την προώθηση της ταινίας On My Way με την Catherine, ένα βράδυ, χωρίς να της έχω αναφέρει πριν τίποτα, της έδωσα το σενάριο. Νομίζω ότι ξαφνιάστηκε αλλά φάνηκε χαρούμενη που ήθελα να ξαναδουλέψει μαζί μου τόσο γρήγορα.
Οι δυο μας τα πάμε πολύ καλά και στην πραγματική ζωή και όταν δουλεύουμε μαζί. Λατρεύω αυτή τη γυναίκα! Και είναι εξαιρετική σε αυτόν τον ρόλο. Έχει δύο πλευρές: ένα κύρος που της βγαίνει φυσικά αλλά παράλληλα είναι και πολύ προστατευτική, η μητρική της πλευρά. Χρειαζόμουν αυτό το μείγμα στο δικαστή και η Catherine την απεικονίζει τέλεια. Ο δικαστής είναι ουσιαστικά ο κύριος χαρακτήρας της ταινίας για μένα. Είναι ο κεντρικός χαρακτήρας που όλοι περιστρέφονται γύρω της.
Στους κινηματογράφους από 17 Δεκεμβρίου.
