Περιπέτεια φαντασίας και τρόμου, βασισμένη σε σειρά δημοφιλέστατων
παιδικών βιβλίων της δεκαετίας του ’90 του συγγραφέα R.L Stine και που φυσικά απευθύνεται κυρίως στις μικρότερες ηλικίες.
Θυμάστε το Jumanji, την ταινία του 1995 με τον Robin Williams, στην οποία μια παρέα παιδιών παγιδεύεται σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι;
Αν ναι, βάλτε στη θέση του επιτραπέζιου τη σειρά βιβλίων που λέγαμε, στη θέση του συχωρεμένου Williams τον Jack Black και ιδού το Goοsebumps.
Θα μπορούσαμε να το πούμε και «το Jumanji των φτωχών», χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως το άλλο ήταν για τίποτα πολυεκατομμυριούχους.
Κουβέντα να γίνεται, που λέμε.
Ο έφηβος μαθητής Ζach (Dylan Minnette, Alexander and the Terrible, Horrible, No Good, Very Bad Day) μετακομίζει από τη Νέα Υόρκη σε μικρή επαρχιακή πόλη της πολιτείας του Delaware μαζί με τη μητέρα του (Amy Ryan, Bridge of Spies),η οποία έχει διοριστεί σε διευθυντική θέση του τοπικού γυμνασίου.
Πιάνει αμέσως φιλίες με την νοστιμούλα γειτόνισσα Hannah (Odeya Rush, The Giver),ο πατέρας της οποίας (Jack Black, The Big Year) είναι υπέρ του δέοντος προστατευτικός μαζί της και κάπως παράξενος.
Γρήγορα όμως ο Zach μαζί με τον σπασίκλα νέο καλύτερο του φίλο Champ (Ryan Lee, This Is 40) ανακαλύπτουν τη μεγάλη αλήθεια: ο πατέρας είναι ο R.L.Stine (ναι, ο Jack Black υποδύεται τον αληθινό συγγραφέα των βιβλίων, σε μια έξυπνη, είναι η αλήθεια, κίνηση) ο οποίος τους αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό.
Εάν τα χειρόγραφα του δεν μείνουν κλειδωμένα και ερμητικά κλειστά για πάντα, τα τέρατα που έχει δημιουργήσει με τη φαντασία του θα ζωντανέψουν μέσα από τις σελίδες προκαλώντας χάος και καταστροφή.
Φυσικά τα παιδιά ανοίγουν τα βιβλία νωρίς-νωρίς στην ταινία, με αποτέλεσμα λυκάνθρωποι, ζόμπι, γιγάντια έντομα και δεν ξέρω ’γω τι άλλο, να κατακλύσουν την μικρή πόλη, υπό την αρχηγική διεύθυνση μιας κακιασμένης εγγαστρίμυθης κούκλας (που μιλάει με τη φωνή του Jack Black).
Σκηνοθετημένη από τον Rob Letterman που είχε συνεργαστεί και παλαιότερα με τον Black στο Gulliver’s Travels, η ταινία έχει κάποιες έξυπνες στιγμές, αλλά η μαύρη αλήθεια είναι πως όλα τα αστεία και οι τρομακτικές της σκηνές (λέμε τώρα), απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας μέχρι 15 ετών, το πολύ.
Η αφήγηση είναι ιδιαίτερα απλοϊκή, με τους κύριους χαρακτήρες να βρίσκονται διαρκώς κυνηγημένοι από τα φανταστικά τέρατα, προσπαθώντας αφενός να βρουν τη λύση στο πρόβλημα που οι ίδιοι δημιούργησαν, αφετέρου να παίρνουν ένα μικρό μάθημα ζωής μέσα από την περιπέτεια τους.
Ο Jack Black το διασκεδάζει δεόντως παίζοντας τον ενήλικα που συμπεριφέρεται σαν παιδί, έναν ρόλο που του πάει γάντι όπως έχει δείξει και παλιότερα στο πολύ καλό School of Rock.
Κατά τα άλλα υπάρχει το αναμενόμενο εφηβικό love story ανάμεσα στον Zach και στη Hannah, τυπικά σχολικά αστεία και καταστάσεις για τον nerd της παρέας Champ και ψηφιακά εφέ στο φουλ φυσικά, που απλά εξυπηρετούν τις ανάγκες της ταινίας σε αυτόματο πιλότο χωρίς να προσφέρουν κάτι το διαφορετικό.
Εξαίρεση, ο αρχηγός της επανάστασης των τεράτων, η εγγαστρίμυθη κούκλα ονόματι Slappy, που προλαβαίνει να αναπτύξει έναν κάποιο χαρακτήρα εξηγώντας τα υποχθόνια σχέδια της.
Και για να συμπληρωθεί το παζλ των κλισέ, υπάρχει και ο απαραίτητος σχολικός χορός κατά τη διάρκεια του οποίου κλιμακώνεται η δράση (αναρωτιέμαι εάν είναι υποχρεωτικό στις αμερικάνικες ταινίες με σχολεία, να υπάρχει αναγκαστικά ο χορός στο γυμναστήριο).
Τουλάχιστον εκεί οι μαθητές χορεύουν υπό τους ήχους του Heads Will Roll, των εξαιρετικών Yeah Yeah Yeahs.
Πιθανότατα το Goosebumps να φανεί αρκετά διασκεδαστικό στα παιδιά (αν και είναι δύσκολο να πω με βεβαιότητα με τι θα γελάσει ή τι θα τρομάξει ένα παιδάκι), ενώ οι ενήλικες, αν και δεν νομίζω να σκυλοβαρεθούν βλέποντάς το, δεν χρειάζεται και να σπεύσουν να το δούνε, αφού είναι φανερά εκτός των ηλικιακών τους ορίων.
Λίγο πριν το φινάλε κάνει cameo εμφάνιση ο πραγματικός R.L.Stine, σε ρόλο καθηγητή ονόματι… Mr. Black.
Έξυπνο μεν, αδιάφορο δε.
Σαν την ταινία.
Στους κινηματογράφους από 10 Δεκεμβρίου.
Νίκος Παλάτος.
