Μία νεαρή Αμερικανίδα προσλαμβάνεται ως νταντά από μία εύπορη οικογένεια στην αγγλική εξοχή.
Η κατάσταση, όμως, περιπλέκεται όταν γνωρίζει τον γιό τους Μπραμς …μία πορσελάνινη κούκλα.
Η πληγωμένη από το παρελθόν της Γκρέτα (Lauren Cohan, The Walking Dead) αρχίζει να χάνει τα λογικά της… ή μήπως όχι;
Τα καθήκοντά της αποδεικνύονται πολύ πιο δύσκολα, απ’ όσο νόμιζε.
Δεν μπορεί να παραβεί όμως τους κανόνες διαπαιδαγώγησης του Μπραμς.
Μένει απομονωμένη στην επιβλητική έπαυλη των Χίλσαϊρ, να αντιμετωπίσει εφιάλτες από το παρελθόν και το παρόν.
Μόνος της σύμμαχος είναι ο συμπαθής διανομέας (Rupert Evans, Agora) που κάθε τόσο της φέρνει τα ψώνια και τη φλερτάρει.
Όταν εκείνος φεύγει, μένει πάλι μόνη της …ή μήπως όχι;
Μήπως είναι ενδιαφέρουσα η νέα ταινία του William Brent Bell (The Devil Inside) … ή…;
Όχι, δεν είναι.
Το σενάριο είναι άμεσα εμπνευσμένο από το αριστουργηματικό «Psycho» του Hitchcock, απλώς προσπαθεί να αντιστρέψει κάποια στοιχεία – χωρίς βέβαια να του βγαίνουν.
Επίσης υπάρχει στο όλο ύφος ...κάμποσος Carpenter και το κλασικό b-movie του “Halloween” και ολίγη από Wes Craven και ιδέες από το μέτριό του «The People Under The Stairs”.
Εκτός από μερικά σύντομα καλοφτιαγμένα πλάνα και το κατάλληλο σκηνικό, δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον τίποτα άλλο.
Οι ηθοποιοί κάνουν ότι μπορούν, υπηρετώντας το απίθανο σενάριο και την πλοκή του – στα όρια του γελοίου.
Κλισέ και ανυπαρξία φρέσκων ευρημάτων, ενώ η τελευταία πράξη έρχεται να γκρεμίσει οτιδήποτε μπορούσε να σωθεί.
Αν οι δημιουργοί επένδυαν περισσότερο στο μεταφυσικό ίσως να είχε περισσότερο ενδιαφέρον…
Στους κινηματογράφους από 28 Ιανουαρίου.
Γιώργος Κόνιαρης.
