1952. Μία νεαρή Ιρλανδέζα αφήνει πίσω τη μικρή της πόλη, για την πολύβουη Νέα Υόρκη.
Εκεί θα εργαστεί σκληρά, θα ερωτευτεί και θα αρχίσει μία νέα ζωή. Όταν ένα απρόοπτο γεγονός θα τη φέρει πίσω, καλείται να πάρει τις αποφάσεις της.
Η Έιλις (Saoirse Ronan, How I Live Now) είναι ευαίσθητη, συνεσταλμένη, υπάκουη και εργατική.
Για την κλειστή κοινωνία της πατρίδας της, όπου μεγάλωσε, είναι ό,τι πρέπει.
Τι γίνεται όμως στο θηρίο που ονομάζεται Νέα Υόρκη, χιλιάδες μίλια μακριά από την αγαπημένη της οικογένεια;
Εκεί θα γνωρίσει διάφορους ανθρώπους, που θα τη βοηθήσουν στο ξεκίνημά της, και τον έρωτα στο πρόσωπο του Ιταλού Τόνι (Emory Cohen, The Place Beyond the Pines).
Η πορεία της ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν παίρνει διάφορες τροπές και πρέπει να σκεφτεί ποια της ταιριάζει καλύτερα, ώστε να χτίσει το μέλλον της.
Όπως ακριβώς ακούγεται από την περιγραφή και μόνο, η υπόθεση της νέας ταινίας του John Crowley (του μετριότατου Closed Circuit), βασισμένη σε βιβλίο του Colm Tóibín, είναι απλοϊκή και αρκετά τετριμμένη.
Παρ’ ότι έχει στηθεί μία προσεγμένη και θαυμάσια παραγωγή, όσον αφορά στο περιτύλιγμα, η ουσία υστερεί αισθητά.
Κοστούμια, σκηνικά και φωτογραφία αναπαριστούν την εποχή πιστά και της δίνουν ζωή, όμως η δραματουργία της ταινίας κινείται στα ρηχά νερά.
Κατ’ αρχάς το υπερατλαντικό ταξίδι της ηρωίδας, η προσαρμογή της στην ξένη χώρα και στον πολιτισμό της και οι νέες προκλήσεις αποδίδονται αρκετά εύκολα, αναίμακτα και ενίοτε χαριτωμένα κι επιφανειακά.
Η φύση της Eilis θυμίζει παλιές ηθοπλαστικές νουβέλες με έντονες μελοδραματικές γραμμές και η κινηματογράφησή τους μία καλοστημένη τηλεταινία του BBC.
Ακόμη κι αν δεν είχε κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες δεν θα είχε χάσει τίποτα ούτε η 7η Τέχνη, αλλά ούτε και ο θεατής.
Ολόκληρο το επιτελείο των ηθοποιών είναι σαφώς εξαιρετικό [σε δεύτερους ρόλους οι «βετεράνοι» Jim Broadbent (Filth) και Julie Walters (Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2)] και η χαρισματική πρωταγωνίστρια με το δύσκολο όνομα ξεχωρίζει, σηκώνοντας άλλη μία ταινία στις πλάτες της.
Από κει και πέρα, όμως, το «Brooklyn» ταξιδεύει κουραστικά αργά και ανιαρά.
Ελάχιστες είναι οι στιγμές που πραγματικά κεντρίζουν όλη μας την προσοχή.
Η τελική αίσθηση που σού αφήνει είναι κάτι το παλαιικό, γυρισμένο στο σήμερα.
Μία υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας για Α’ Γυναικείου Ρόλου σε Δραματική Ταινία για την Saoirse Ronan.
Στους κινηματογράφους από 31 Δεκεμβρίου.
Γιώργος Κόνιαρης
1.jpg)
