Από τη μέρα που εμφανίζονται στον Σταύρο (Γιάννης Νιάρρος) οι πρώτες ερωτικές ανησυχίες φουντώνει και η επιθυμία του να λέει ιστορίες με έναν δικό του, ανατρεπτικό, τρόπο.
Οι ταραχώδεις, αλλά και ταυτόχρονα πολλά υποσχόμενες για την Ελλάδα, δεκαετίες του ’60, ’70 και ’80 πυροδοτούν την φαντασία του ασταμάτητα.
Στο ταξίδι από την εφηβεία προς την ενηλικίωση, για να κατακτήσει αυτά που ποθεί, θα σκαρφιστεί ιστορίες για αρχαίους μύθους, μακρινά ταξίδια και όμορφες γυναίκες.
Όταν έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, θα κάνει τις ιστορίες του εικόνες και θα ανακαλύψει τον εαυτό του.
Δώδεκα χρόνια μετά την Πολίτικη Κουζίνα, ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης επιστρέφει με μια πολυαναμενόμενη ταινία, που κυμαίνεται στο ίδιο στυλ με την Πολίτικη Κουζίνα, κάτι που θα το καταλάβεις από τα πρώτα κιόλας λεπτά.
Ο Νοτιάς είναι μια γλυκιά και τρυφερή ταινία.
Από την αρχή μέχρι το τέλος το κλίμα της είναι πολύ νοσταλγικό.
Αναφέρεται σε ένα παρελθόν, που όσοι το έχουν ζήσει, το θυμούνται ως αθώο και γλυκό, ενώ για όσους δεν ζούσαν ακόμα εκείνη την εποχή, είναι κάτι οικείο που ακούγανε από τους γονείς.
Η ταινία έχει πολύ χιούμορ, έξυπνες και γρήγορες ατάκες.
Ξεχωρίζουν οι σκηνές που η ομάδα του πανεπιστημίου θέτει σε ψηφοφορία οποιοδήποτε ζήτημα βρίσκουν μπροστά τους.
Το σενάριο είναι καλογραμμένο, με όμορφους και καλοστημένους διαλόγους, ενώ το voice over του ήρωα είναι πολύ ρομαντικό.
Η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα και μπλέκει πολλά θέματα, όπως πολιτικά, ερωτικά, οικογενειακά κ.α.
Πέρα από την εκπληκτική μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, που ντύνει υπέροχα την εικόνα, ένα από τα θετικά της ταινίας είναι η επιτυχής αναβίωση της εποχής και της κοινωνίας, κυρίως με την βοήθεια των κοστουμιών και των σκηνικών.
Η σκηνοθεσία είναι εξαιρετική.
Εντυπωσιακές είναι οι σκηνές που ο ήρωας φωτογραφίζει μια κοπέλα, όταν προσποιούνται ότι είναι σε εξωτικά μέρη.
Εκεί που χωλαίνει λίγο, είναι σε κάποια εφέ.
Στις σκηνές που φαίνεται η πλατεία Ομονοίας από ψηλά, κάποια πράγματα όπως το σιντριβάνι, φαίνεται ότι είναι ψεύτικα, ότι έχουν μπει από τον υπολογιστή.
Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, με τον Γιάννη Νιάρρο να στέκεται επάξια στην πρωταγωνιστική θέση, αλλά τους Ταξιάρχη Χάνο και Θέμη Πάνου να κλέβουν την παράσταση.
Στο καστ συμμετέχουν επίσης, οι Μαρία Καλλιμάνη, Μελισσάνθη Μάχουτ, Ζωζώ Σαπουτζάκη, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Αργύρης Ξάφης, Ερρίκος Λίτσης, Όμηρος Πουλάκης.
Θα ήταν άδικο να συγκρίνουμε τον Νοτιά με την Πολίτικη Κουζίνα, παρ’ όλα αυτά, αυτό που λείπει στον Νοτιά είναι το συναίσθημα.
Το βαθύτερο συναίσθημα, που κάνει μια ταινία να την αγαπήσεις.
Ο Νοτιάς είναι μια ιστορία ενηλικίωσης ενός νέου, που ωριμάζει με εφόδια τους μύθους, τις προσδοκίες και τα όνειρα μιας ολόκληρης χώρας.
Στους κινηματογράφους από 14 Ιανουαρίου.
Χριστίνα Φακίνου
1.jpg)
