Ένας μπεκρής ποδοσφαιρόφιλος από το Grimsby της Αγγλίας ψάχνει τον χαμένο του αδερφό, ο οποίος τελικά είναι μυστικός πράκτορας της MI6.
Όμως θα τον βρει την πιο ακατάλληλη στιγμή...
Μία σειρά από γκάφες και ατυχήματα βάζουν και τους δύο σε μία σειρά φασαριόζικων μπελάδων.
Μπορεί η βασική ιδέα του κλασικού μεν ευρήματος "αναγκαστική συνύπαρξη δύο εκ διαμέτρου αντίθετων χαρακτήρων" να ακούγεται ενδιαφέρουχψ σα, αλλά η ανάπτυξή του και το ύφος της είναι κάκιστα.
Ο γνωστός για το ιδιότυπο βέβηλο χιούμορ του Sacha Baron Cohen (The Dictator) αναλαμβάνει ένα από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους και γράφει και το σενάριο.
Στο ρόλο του αδερφού του εμφανίζεται και τα κάνει γυαλιά καρφιά ο Mark Strong (Kingsman: The Secret Service), ενώ σε δεύτερους ρόλους βλέπουμε -δυστυχώς- αρκετούς καλούς ηθοποιούς, οι οποίοι κάνουν μία αρπαχτή.
Σίγουρα ξέρουμε περίπου τι θα δούμε από τη στιγμή, που πρόκειται για μία ταινία κατ' ουσίαν του Baron Cohen και λιγότερο του εφετζή διεκπεραιωτή σκηνοθέτη Louis Leterrier (Now You See Me), αλλά η κακογουστιά, η χοντροκοπιά και το ευτελές του χιούμορ και του όλου ύφους αυτού του κατασκευάσματος (αδυνατώ να το χαρακτηρίσω ταινία) προσβάλει την αισθητική και τη νοημοσύνη του μέσου νοήμονος θεατή.
Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων με έξυπνες ατάκες και ιδέες που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, ο θεατής βομβαρδίζεται από συνεχείς αηδιαστικές και χοντροκομμένες σκηνές "γέλιου" - γελοίου καλύτερα - οι οποίες ίσως να απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο στην τελευταία γενιά που μεγαλώνει με MTV, σε μεθυσμένα κολεγιόπαιδα ή σε κάποια παμπ σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Βρετανίας.
Μεταξύ άλλων αρχίζεις κάπου να νιώθεις οίκτο για τους ηθοποιούς που κάνουν την αρπαχτή τους και δέχονται να εμφανιστούν σε αυτή τη "Πρακτοράτζα", που μάλλον θα έπρεπε να λέγεται "Δευτεράτζα".
Στους κινηματογράφους από 25 Φεβρουαρίου.
Γιώργος Κόνιαρης