Χιλιοταλαιπωρημένο από απόψεως παραγωγής western, με αλλαγές επί αλλαγών σε πρωταγωνιστές, σκηνοθέτη και σενάριο, καθώς και αντίστοιχες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των γυρισμάτων, που εύλογα καταλήγει να ρίχνει άσφαιρα.
O βασικός χαρακτήρας είναι η Jane Hammond (Natalie Portman, Thor 2: The Dark World) η οποία ζει με την μικρή της κόρη και τον σύζυγο της Bill (Noah Emmerich, Warrior) στο New Mexico το έτος 1871.
Ο άντρας της μετά από μια μακρά περίοδο απουσίας, επιστρέφει στο σπίτι ετοιμοθάνατος από πυροβολισμούς στην πλάτη.
Λέει λοιπόν στη γυναίκα του πως η συμμορία του John Bishop (Ewan McGregor, Son of a Gun) είναι στο κατόπι του και σύντομα θα είναι εκεί για να τελειώσουν τη «δουλειά» που άφησαν στη μέση.
Τότε η Jane αντίθετα ίσως απ’ότι θα πρόσταζε η λογική, δείχνει ιδιαίτερο θάρρος και αντί να την κοπανήσει, δίνει την μικρή σε μια φίλη της να την προσέχει και σπεύδει στον πιστολά Dan Frost (Joel Edgerton, Black Mass) για βοήθεια, ο οποίος με σχετική δυσφορία δέχεται την πρότασή της.
Είναι φανερό από την πρώτη αυτή συνάντηση ότι υπάρχει παρελθόν μεταξύ τους, το οποίο αρχίζει να ξετυλίγεται με συνεχή flashback που ρίχνουν φως στις λεπτομέρειες της υπόθεσης και των σχέσεων των τεσσάρων βασικών ηρώων, ενώ ξεκαθαρίζουν το πως φτάσαμε ως εδώ.
Μυστικά αποκαλύπτονται, μια καλά φυλαγμένη ανατροπή υπάρχει προς στο τέλος, όμως αυτά δεν βοηθάνε ιδιαίτερα ώστε το τελικό αποτέλεσμα να ξεφύγει από την μετριότητα.
Ο σκηνοθέτης Gavin O’ Connor (του καταπληκτικού και υποτιμημένου Warrior του 2011) κάνει καλή σχετικά δουλειά στην κλιμάκωση της έντασης σε ορισμένες σκηνές και πετυχαίνει μια αξιομνημόνευτη τελική νυχτερινή μονομαχία, με εξαιρετικούς φωτισμούς από φωτιές και εκρήξεις.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι μέχρι να φτάσει στο φινάλε, το σενάριό του είναι ιδιαίτερα βραδυφλεγές, με τα flashbacks να μην βοηθάνε πάντα στη διατήρηση του όποιου ρυθμού.
Η δε προσπάθεια για ένα φεμινιστικό ας πούμε western, πέφτει με φόρα πάνω στα βράχια του New Mexico και συνθλίβεται, με κύρια αιτία την Natalie Portman η οποία με τη χαμογελαστή και ολοκάθαρη φατσούλα της, δεν πείθει με τίποτα και σε κανένα σημείο σαν η βασανισμένη από τη ζωή γυναίκα της Άγριας Δύσης, που θα κάνει τα πάντα για να προστατεύσει το παιδί της.
Από κοντά και ο εντελώς εκτός κλίματος Ewan McGregor, με βαμμένο κορακί μαλλί και μουσάκι σε στυλ Δόγη από τη Βενετία, στον ρόλο του κακού.
Ο Edgerton (που έχει ανακατευτεί και στο σεναριακό ράβε-ξήλωνε) είναι με διαφορά ο καλύτερος όλων, στον κλασικό για τη μυθολογία του western ρόλο του «ξένου» που έρχεται για να καθαρίσει τους κακούς.
Ο ρόλος του μάλιστα δίνει ένα κάποιο μεγαλύτερο νόημα στην ταινία, αφού οι υπηρεσίες που προσφέρει και που αρχικά μοιάζουν να είναι μια τυπική εμπορική συναλλαγή, αργότερα αποδεικνύεται ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό.
Με όλες τις αναβολές στην παραγωγή, τις αλλαγές των ηθοποιών (από Michael Fassbender μέχρι Jude Law) και τα προβλήματα με τα δικαιώματα μέχρι τη διανομή στις αίθουσες, το “Jane got a gun” είναι τελικά η επιτομή αυτού που λέμε, η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.
Στους κινηματογράφους από 11 Φεβρουαρίου.
Νίκος Παλάτος.
1.jpg)
