Η Victoria (Laia Costa), μια νεαρή κοπέλα από τη Μαδρίτη, συναντά τέσσερις άντρες έξω από ένα νυχτερινό κλαμπ στο Βερολίνο.
Ο Sonne (Frederick Lau) και οι φίλοι του, της υπόσχονται να της δείξουν την αληθινή διασκέδαση της πόλης.
Ωστόσο, έχουν ένα χρέος να ξεπληρώσουν.
Η Victoria φλερτάρει με τον Sonne κι εκείνος την προσκαλεί να έρθει μαζί τους.
Όσο η νύχτα ξετυλίγεται, τα πράγματα φεύγουν από το τον έλεγχο τους.
Η ταινία του Sebastian Schipper κέρδισε το Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος – Διεύθυνση Φωτογραφίας, στο Φεστιβάλ του Βερολίνου, και άλλα δύο βραβεία, ενώ επικράτησε και στα γερμανικά κινηματογραφικά βραβεία.
Από την αρχή καταλαβαίνεις ότι η ταινία είναι μοντέρνα και αφουγκράζεται τον ρυθμό της πόλης, στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία.
Όπως από πολύ νωρίς δίνει την εντύπωση ότι κάτι κακό θα γίνει ανά πάσα στιγμή, κι αυτό συνεχίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της.
Το κύριο χαρακτηριστικό του Victoria είναι το μονοπλάνο.
Όλη η ταινία είναι γυρισμένη σε ένα πλάνο.
Η κάμερα ακολουθεί τους ήρωες καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας τους, χωρίς να σταματήσει να γράφει.
Καταφέρνει, όμως, να έχει ρυθμό, να έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά και να νιώθεις σαν να παρακολουθείς και να ζεις κι εσύ όλη τη δράση, σαν να βιώνεις την εμπειρία.
Βγάζει επίσης, έναν αυθορμητισμό, που σπάνια βλέπεις σε ταινίες.
Το μονοπλάνο, βέβαια, απαιτεί άψογη οργάνωση και καλούς ηθοποιούς, κάτι το οποίο κατάφεραν να πετύχουν.
Οι ηθοποιοί δίνουν δυναμικές ερμηνείες, με την πρωταγωνίστρια Laia Costa να είναι εξαιρετική και να ξεχωρίζει.
Ένα από τα αρνητικά της ταινίας είναι ότι αργεί να μπει στην κεντρική ιστορία.
Αυτό ίσως γίνεται για να χτίσουν την ιστορία ώστε να οδηγηθεί φυσικά στην βασική εξέλιξη, αλλά και για να χτίσουν τους χαρακτήρες και τις σχέσεις ανάμεσά τους.
Έτσι, όμως, η ταινία χάνει λίγο από το ενδιαφέρον, το οποίο βρίσκει, όμως, και πάλι πολύ σύντομα.
Το Victoria είναι μια ρομαντική ιστορία.
Είναι η ιστορία αγάπης δύο ανθρώπων, που βρέθηκαν στο σωστό μέρος την λάθος στιγμή.
Είναι όμως και μια περιπέτεια, μια ληστεία.
Έχει υπέροχη φωτογραφία και είναι άρτια καλλιτεχνικά και αισθητικά.
Καταφέρνει να έχει αγωνία, ανατροπές, δυναμισμό και τρομερό εσωτερικό ρυθμό.
Αλλά και το γεγονός ότι όλη η ιστορία διαδραματίζεται σε μία μέρα είναι πολύ πετυχημένο, καθώς δημιουργεί περισσότερα συναισθήματα στον θεατή.
Ωραία επιλογή είναι και το κλείσιμο - απλό και δυνατό, όπως άλλωστε όλη η ταινία.
Το Victoria είναι μια καλλιτεχνική επιτυχία, που μπορεί να ενθουσιάσει τον θεατή, χωρίς να είναι η μεγάλη παραγωγή ή η εξαιρετική ιστορία, αλλά με τις ερμηνείες και τον τρόπο γυρίσματος, αλλά κυρίως με την λιτότητα της και τον δυναμισμό της.
Στους κινηματογράφους από 3 Μαρτίου.
Χριστίνα Φακίνου.
1.jpg)
