Η Heidi (Anuk Steffen) είναι ένα 8χρονο ορφανό κορίτσι από την Ελβετία.
Η θεία της την έδωσε στον παππού της (Bruno Ganz, The Councelor), ο οποίος ζει στα βουνά.
Μετά η θεία της την κλέβει από τον παππού της, για να ζήσει στο πλούσιο σπίτι των Sesemann, στην Φρανκφούρτη, με σκοπό να κρατήσει συντροφιά στην Klara (Isabelle Ottmann), ένα κορίτσι σε αναπηρική καρέκλα.
Η Heidi, όμως, είναι δυστυχισμένη και της λείπει ο παππούς της.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν ακούς γι’ αυτή την ταινία είναι «Πλάκα μας κάνουν;».
Άλλη μία ταινία της Heidi.
Αλλά η συγκεκριμένη, σκηνοθετημένη από τον Alain Gsponer, είναι απρόσμενα καλή.
Μια ταινία κυρίως για παιδιά, αλλά και για μεγάλους, που μπορεί να τους προκαλέσει νοσταλγία.
Ξεχωρίζουν τα ωραία σκηνικά του βουνού και της φύσης, αν και μερικές φορές μοιάζουν με τουριστικό σποτ.
Η ταινία μένει πιστή στην γνωστή ιστορία, είναι απλή, αλλά διασκεδαστική.
Το πρώτο μέρος, όπου είναι η ιστορία του κοριτσιού με τον παππού της, είναι καλύτερο από το δεύτερο, στο οποίο λείπει λίγο η αληθοφάνεια.
Το καστ είναι πολύ συμπαθητικό, με την Anuk Steffen στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μια πολύ γλυκιά παρουσία, με πολύ καλή ερμηνεία, όπως και οι περισσότερες.
Το Heidi είναι αρκετά απλοϊκό μερικές φορές και έχει ένα σαφές, αν και απλό, μήνυμα.
Το παιδικό που βλέπαμε στην τηλεόραση ίσως να ήταν καλύτερη επιλογή, αλλά είναι μια καλή ταινία, που θα απολαύσουν τα παιδιά.
Στους κινηματογράφους από 7 Απριλίου.
Χριστίνα Φακίνου.
